Aşk Resitalleri

🎶 Bölüm: 12 Notalarda Hissizleşmiş Kalper🎶

Keyifli okumalar dilerim canımlar❤️

06.02.24'

Bölüm şarkısı: Dediler Ki- Anlarsın
_______________________________________

Gökyüzünden düşen her bir yağmur damlasını tutmak istedim. Toprakla karışmış her şey iğrenç geliyordu bana. Yağmuru severdim, yağarken fakat o yağmur toprağa değdiği gibi kaçardım ondan.

Korkunç bir şeydi toprak, sevgi gibiydi. Ama hayır, sevgiyi sevsem bile toprağı sevmezdim, sevemezdim.

Evin önündeydim ve saat akşam sekizdi. Acıkmıştım.

Ateş, otobüs gelince yanımdan ayrılmıştı ve çok kısa bir süre sonra benim de otobüsüm gelmişti. Yol yarım saat kadar sürüyordu, durak evin hemen beş dakika ilerisinde olduğu için hızlıca eve varmıştım.

Zile basmıştım. Kapı, Lale hanım tarafından açıldığında gülümsüyordu "hoş geldin Nehir" demişti.
Evet, her gün o açıyordu kapıyı fakat bugün daha başka bir mutluydu. Bir şey demek istiyordu. "Bir sorun mu var, Lale hanım?" dedim içeriye girerken. "Hayır, yani sorun değil tatlım. Babamlar geldi, haber vermediler sürpriz yapmak istediler. Bize katılmak ister misin?" dediğinde aslında endişesi onlarla oturmak istemezsem diyeydi. "Elbette, fakat çok kalamam. Malûm, sınav haftam yeni bitti derslerime devam etmem lazım" dediğimde anlayışla başını salladı. "Tabii tabii, sen aç mısın yemek koyayım ben sana" dediğinde "teşekkür ederim, ben halledebilirim isterseniz?" dediğimde "olur mu öyle şey, sen hemen üzerini değiştir istersen bir duş al ben yemek hazırlayayım " dediğinde kısaca teşekkür ederek odama çıktım. Kapıyı kapatıp kendimi banyoya atmıştım. Hızlıca duş alıp siyah eşofman ve mavi boğazlı kazağımı giyindim. Çok kalın değildi kazağım bu yüzden rahat rahat bu mevsimde giyinebilirdim.

Saçlarımı kurutup aşağıya indim. Doğruca mutfağa girdiğimde masanın üzerinden açılmış servis tabağını görünce mutlu olmuştum.

Yanıma su alıp masaya geçtiğimde yemeğimi yemiştim. Hızlıca bulaşıkları makineye yerleştirip salona geçtiğimde Lale hanımın anne ve babası tekli koltuklarda oturuyorlardı. "İyi akşamlar, hoş geldiniz" dediğimde Rüzgar'ın yanına oturmuştum.

"Hoş bulduk, Nehir. Nasılsın?" dedi kadın. Saçlarına ak düşmüştü fakat cildinde çok fazla kırışıklık yoktu. Üzerinde sarı, etekli bir takım vardı. "Teşekkür ederim, siz de iyisinizdir umarım?" dediğimde eşini de muhatap aldığımı belirtmiştim. "Teşekkür ederiz, biz de iyiyiz" demişti Lale hanımın babası. O da eşi gibiydi, saçlarına ak düşmüştü ama yaşına meydan okuyor gibiydi. "Leman ben, Lale'nin annesiyim. Eşim Mithat" dediğinde "memnun oldum, Minelya Nehir ben de" demiştim.

"Poyraz, kusura bakmayın habersiz geldik sürpriz yapmak istedik aslında" dedi Mithat Bey. "Hiç sorun değil efendim, hoş geldiniz çok mutlu olduk" dedi Poyraz Bey. Aralarında bir takım sorunlar var gibiydi. "Lütfen bu dediğimi yanlış anlamayın ama Deniz ile umarım görüşüyorsunuzdur?" dedi Leman hanım. Lale hanımın gerildiğini hissettim Poyraz Beye bakıyordu. Poyraz Bey, yerinde dikleşip "nazikliğiniz için teşekkür ederiz. Deniz bizim kızımız, Minelya gibi. Fakat kendine yeni bir düzen kurdu ve alışmak istediği için bizimle görüşmek istemediğini dile getirdi" dedi, Lale hanıma baktım. Üzgündü ama tebessüm ederek "biz de kararına saygı duyduk fakat her hafta mesaj atıyor, elimizden geldiğince maddi manevi yardımı kesmiyoruz" demişti.
"Anlıyorum, en doğrusunu yapıyorsunuz" demişti.

"Biz artık kalkalım, her şey için teşekkürler. Zahmet verdik" demişti Mithat Bey. "olur mu öyle şey, lütfen. Buyrun burada kalın?" dedi Poyraz Bey. Bu, kabalık olmaması için edilen bir davetti. "Teşekkür ederiz, yarın öğleden sonra uçağımız var otelde rezervasyon yaptırdık" dedi.