Ölçü | Texting

15

"Yurt dışındaydım. Kötüydüm. 1 hafta kendime gelemedim ve Türkiyeye gelme nedenim de senin beni merak etmiş olman düşüncesiydi"

Çok merak ediyordum neden yurt dışına gitmiş olduğunu ama birazdan anlatacağını söyleyip bana sarıldığı için birşey soramıyordum.

Oflayıp masanın üzerine bıraktığı telefonunu aldı, birşeyleri kurcalayıp telefonunu önüme verdi.

Gördüğüm manzara ile ciddi anlamda şok olmuş, Aklımda türlü ihtimaller ile bir telefona bir Doruğa bakıyordum. Ellerim çoktan ağzıma gitmişti bile.

Fotoğrafta küçük bir kız çocuğu vardı ve hastanede yatıyordu.

Bu kız çocuğu...

Doruğun olabilir miydi?

Olamazdı. Bana hayatında kimsenin olmadığını söylemişti, İnanmamı istemişti. Böyle şeyler söyleyip çocuğunun olduğunu benden saklamazdı.

Kafamı telefondan kaldırıp Doruğa baktığım zaman tek gözünden bir yaş aktığını, Diğer gözünün de dolu dolu olduğunu gördüm. Bu görüntü içimi 40 parçaya bölse de o anlatmadan sormayacaktım.

"Kardeşim"

İçime bir rahatlama hissi dolmuştu ama yine de kardeşinin bu halde olmuş olması beni üzmüştü.

"Neden yatıyor kardeşin?"

Burnunu çekerek
"Tedavi oluyor" demişti ve daha fazla Dayanamayıp kafasını ellerinin arasına gömmüştü.

Sandalyemden kalkıp onun yanına gideceğim sırada kafasını kaldırıp beni durdurdu.

"Bana acıman istemiyorum"

Hemen kafamı sağa sola olumsuz anlamda salladım.

"Kardeşime üzülüp bana yaklaşmanı istemiyorum, Bunu sana daha sonra söylemeyi planlıyordum ama bir anda fenalaşmış ve ona sürekli ben kan veriyorum. Geceye doğru bir vakit olduğu için de pek kişi bulamıyorlar"

Kafamı sallayıp geri yerime oturdum.

"Adı ne kardeşinin?"

Göz yaşlarını silerek konuşmaya başladı.

"Lizge. Çok tatlı bir çocuk, Sizi tanıştırmak çok isterim"

Gülümseyerek ona baktığımda o da aynı şekilde bana bakıyordu. Hiç tereddüt etmeden kardeşiyle beni tanıştırmak istiyor olması biraz garip gelmişti ama umursamadım.

"Tanışırız tabii ki, Ben de çok isterim bu güzellikle tanışmayı."

Gözlerinin içinin patladığında şahit olmuştum, Ve ilk defa bir erkeğin yanında ağlayışına şahit olmuştum. Sessiz sessiz ağlıyor olması içimi daha çok yakmıştı.

Gözlerini bu sefer yüzüme kitlediğinde bir an ne yapacağımı bulamayıp zar zor konuştum.

"Özür dilerim senden. Başta sana inanmam gerekiyordu evet ama...
Kimin karşısına öyle mesajlar ve fotoğraflar çıksa aynısını düşünür"

"Biliyorum, Ve seni de anlıyorum. Buraya gelirken senin geleceğini bile düşünmüyordum. Bu yaptıklarının hesabını Mine'ye soracağım için rahat olsun"

"Siparişler geldi Patr-"

Üstüme gelen soğuk kahve kokusu bir anda havaya fırlamama sebep oldu.

"Ablacım ne yapıyorsun Yaa? Her yerim kahve oldu"

Doruk yanıma fırlamış, Direkt olarak üstümden ceketimi çıkartmıştı çünkü bacaklarımdan çok ona dökülmüştü.

"Abla yine mi sen ya?"