part - 7

126 3 0
                                    

..........ကိုမြတ်မေမေက..မှီတို့အားအားတုံ့အားနာဖြင့်ကြည့်ကာသူ့သားအားနားခြသည်။

"အဟမ်း...မှီပြောလို့ရမလားမသိဘူး........။"

အကြည့်များကကိုမြတ်ဆီမှမှီ့ဆီပြောင်းရွေ့လာကြသည်။

"မှီလည်းကိုမြတ်ပြောသလိုမှီတို့နှစ်ယောက်ကမဖြစ်နိုင်ဘူးလို့ထင်ပါတယ်...။"

"သမီး......!။"

မေမေက.မှီ့အား........ဘာသဘောလဲဆိုသည့်အကြည့်နှင့်ပြောသည်။

"မှီ့ကိုပြောခွင့်ပြုပါ။"

" လက်ထပ်ပွဲအတွက်အားလုံးအဆင်သင့်ပြင်ပြီးဆိုတာသိပေမယ့်လည်း....အားနာစွာနဲ့ပဲ.....ဖြတ်သိမ်းပါရစေ........။"

ကိုမြတ်ဖေဖေက.....မှီပြောပြီးပြီးခြင်း......စားပွဲဝိုင်းမှထထွက်သွားသသည်။

"darling........"

.ကိုမြတ်မေမေက..သူမယောကျ်ားအားခေါ်ကာ...ကိုမြတ်အားလက်တို့ပြီးသူယောကျ်ားနောက်လိုက်သွားသည်။အားလုံးလည်းမျက်စိမျက်နှာပြက်လျက်......။

"ကျွန်တော်တစ်ကယ်ကိုတောင်းပန်ပါတယ်ခင်ဗျာ...။"
ပြောပြီး....ထွက်သွားသည်။

"သမီးမေမေတို့..မျက်နှာပြက်အောင်လုပ်လိုက်တာပဲ........"

မှီလည်းကို့အပြစ်နဲ့ကိုမို့ဘာမှပြန်မပြောမိ.......။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

အားလုံးရှင်းပြီးသွားပြီဆိုပေမယ့်....မေမေတို့နဲ့စိတ်ဆိုးခဲ့သည်။
တိုက်ခန်းဆီသို့...မှိန်လျသောခြေလှမ်းတို့ဖြင့်လျှောက်လှမ်းလာမိသည်။
ကလေးအပြင်သွားတာလား........။ကလေးအခန်းရှေ့တွင်ရပ်ပြီးနေနေမိသည်။တံခါးခေါက်၍ဖြေသံကမကြားရသည်ကြောင့်..အပြင်သွားသည်ဟုထင်မိသည်။
မှီစောင့်နေသည်မှာအတော်ပင်ကြာသွားသည်ကလေးကရောက်မလာခဲ့.......။

"အမ.......။"

"ဒီအခန်းကလူကိုစောင့်
နေတာလားရှင့်......။"

အခန်းရှေ့မှ..သန့်ရှင်းရေးဝန်ထမ်းမှသူမအားတွေ့သည်ဖြင့်...။

"ဟုတ်တယ်ညီမလေး..သူပြန်မလာသေးဘူးလားမသိဘူး.........။"

"အဲဒီညီမလေး....မနက်12:00ကျော်လောက်ကအထုပ်အပိုးတွေနဲ့ထွက်သွားပြီအမရဲ့ညီမတို့တောင်တိုက်ခန်းကိုသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီးပြီ......"

#sweet thing# or My Treasure❤Where stories live. Discover now