.........မှီအပြင်ဘက်မှ...ရွာကျနေသည့်မိုးစက်တွေအားကြည့်နေမိသည်။
"ငယ်နဲ့ဒီလိုနေ့မျိုးမှာပထမဆုံးတွေ့ခဲ့တာပဲနော်....။"
တွေးရင်းအဓိပ္ပါယ်မဲ့စွာ...ပြုံးလိုက်သည်။
ကုတင်ပေါ်မှဆင်းကာ.....မုန်တံခါးအားဖွင့်ပြီး
ဝရံတာကိုထွက်လာလိုက်သည်။
ငယ်နဲ့ပက်သက်ပြီးဖြစ်ပေါ်လာတယ့်ခံစားချက်တွေမှီ့ရင်ဘက်ထဲမှာပြည့်နှက်နေသည်။
လက်ရန်းအားကိုင်ကာအသက်အားဝဝရှူသွင်းလိုက်တော့စိတ်ဟာအနည်းငယ်ကြည်လင်လာသလိုရှိလာသည်။
ဖြေရှင်းချက်လေးတောင်လာမပေးတဲ့ငယ့်ကိုဘယ်လိုများစိတ်နာရပါ့မလည်းအရမ်းချစ်လွန်းအားကြီးသွားတော့ပြစ်ချက်ဆိုလည်းမှေးမှိန်ပျောက်ကွယ်နေသည်။
ထိုအစားမတွေ့ရတာကြာနေပြီဖြစ်တဲ့ငယ့်အား...မိုးစက်လေးတွေအားကြည့်ရင်းလွမ်းမောနေပြန်သည်။မှီတကယ်ကိုရူးသွပ်နေပြီပဲ.....။
ငယ့်အကြောင်းတွေလွမ်းမောရင်း...ချမ်းစိမ့်လာတဲ့ကိုယ်ခန္ဓာခေါင်းလေးကမူးဝေလာသည်။မျက်ဝန်းတွေမှေးမှိတ်ခြင်လာသည်။နောက်ဆုံးသူမဘယ်လိုမှ..မရပ်တည်နိုင်တော့ပေ......ကြမ်းကြင်ပေါ်သို့ဘုတ်ခနဲမေ့လဲကျသွားသောခန္ဓာကိုယ်တစ်ခု...အားလုံးဟာအမှောင်ကျသွားသည်။
သမီးမေမေဝင်လာမယ်နော်......။
မြပြောရင်းအထဲဝင်လာတော့...တစ်စက်လေးတောင်မလျော့သေးပဲအေးစက်နေပြီဖြစ်တဲ့....ဆန်ပြုတ်ပန်းကန်နှင့်...ကုတင်ပေါ်တွင်ရှိမနေတဲ့သမီးဖြစ်သူကြောင့်အရမ်းစိတ်ပူသွားကာ
"သမီးလေး......ဘယ်သွားနေတာလဲ....သမီး."
တစာစာဖြင့်အော်ခေါ်ရင်း.....ရှာဖွေကာနေလိုက်တော့အပြင်ဘက်ဝရံတာတွင်မေ့လဲကျနေသည့်သမီးဖြစ်သူကြောင့်...အမြန်ထိုနေရာသို့အပြေးသွားကာမေ့လဲနေသောခန္ဓာကိုယလေးအားပွေ့ချီလိုက်ကာ
"သမီး...!။"
ဘယ်လိုမှခေါ်လို့မရသည့်သမီးဖြစ်သူကြောင့်...အရမ်းစိတ်ပူသွားကာ....
"ကိုရေ...လာပါအုန်းသမီးခေါ်လို့မရတော့ဘူး...။"
ဦး.မျိုးမှာမိန်းမဖြစ်သူရဲ့အော်သံကြောင့်စိုးရိမ်တစ်ကြီးအပေါ်သို့တက်သွားတော့သည်။
"မိန်းမ....သမီးဘာဖြစ်တာလည်း...။"
"မသိဘူးခေါ်လို့မရတော့ဘူး ကို.......။"
YOU ARE READING
#sweet thing# or My Treasure❤
Fantasyချစ်သဲငယ်-အမ..ချစ်ကိုမချစ်ပါနဲ့အမပဲနာကျင်ရလိမ့်မယ်.။ သော်တာမှီ-အချစ်စိတ်ဆိုတာတားဆီးလို့ရတဲ့အရာမှမဟုတ်တာကွယ်.ဒါကြောင့်သူ့ဘာသာဖြစ်တည်နေတဲ့အချစ်စိတ်တွေကိုမရပ်တန့်ပြစ်ခြင်ဘူးငယ်*
