~හීන~ [ONGOING]

39 වන කොටස

" මේ ඕයි අයියේ....."

" ඇයි මොකෝ...."

" උඹලා කුඩු විකුණනවද බං....."

නවෝදයා ඒ අහපු තුප්පහි කතාව හින්දම කල්ප කාලාන්තරයකට පස්සෙ ආසාවෙන් අතට ගත්ත චොකලට් හෝලික්ස් උගුරත් තව පොඩ්ඩෙන් මට පිට උගුරේ ගිහින් තමයි නවතින්නේ....

" ඇයි උඹ එහෙම ඇහුවේ...."

" නෑ ඉතිං මහිම අයියගෙ අප්පච්චි නම් මැරයා කියමුකො...එතකොට උඹලගෙ අප්පච්චි මාෆියා කාරයෙක්ද හලෝ...."

" නෑ මයෙ අම්මා...අපේ අප්පච්චි ඔය පව්කාර වැඩ කරන්නේ නෑනේ සුදු අම්මියො...එයා කරන්නේ වෙන රස්සාවක්......"

ලක්ෂාන් කාරයා දත් මිටි කන ගමන් අරුගෙ ඔලුව අත ගගා ඔය කතා කරන විදියට නවෝදයා මේ දැන් උගෙන් ඔලුව හිල් වෙන්න ටොක්කක් කයි කියලා මගේ හිත නිකං කෑ ගහනවා කෑ ගහනවා වගේ සාන්ත....

" අපේ අප්පච්චි කරන්නේ ගංජා ඇට බ්ලෙන්ඩර් කරලා කැද හදලා විකුණන එක....ගොං හරක් පැටියා....."

ඔව් ඉතාමත් සාර්ථක ලෙස අරූගේ ඔලුවට වැදුනු ටොකු පාරත් එක්කම නවෝද් කරේ අපි ඉදගෙන හිටපු සෝෆා එකේ ලස්සනට කියලා තියලා තිබුණු කලු පාට කුෂන් එකක් අරගෙන එකෙන් ලක්ෂාන් කාරයගෙ මූණටම දමලා ඇරපු එක...මොනවා වුනත් මූට ගහමරා ගන්න වැඩ නම් උප්පත්තියෙන්ම හොදට අඩුවක් නැතුව පිහිටලා තියෙනවා.....

" නෑ ඉතිං උඹලා සේරම නිකං හෙන ලක්ෂරි ලයිෆ් ස්ටයිල් එකක්නෙ බං රන් කරන්නේ...ඒකයි මං එහෙම ඇහුවේ....."

" එහෙනම් දැන් මට මේක කියපං වස්තුවේ..."

" මොකක්ද....."

මූ නම් මහ කාගේ දරුවෙක්ද මන්දන්නෑ.....අච්චර අර සාගරයක් වගේ තඩි සාලයක් තියෙනකොට මේකා අපි දෙන්නා හිටපු සොෆා එක මැද්දෙන්ම ඇවිල්ලා ඉදගත්තා... පත මී හරකෙක් වගේ මෙතන ඇවිල්ලා පතබෑවුණාම හාල් මැස්සො දෙන්නෙක් වගේ ඉන්න මේ අහිංසක දරු පැටව් දෙන්නා තැලෙනවා කියලා හිතන්න මූට මොළයක් නැද්ද මං අහන්නේ...

" උඹලා දෙන්නගෙ අම්මලා අප්පලා මොනවද කරන්නේ...."

" මුගේ නම් තාත්තා නඩු කියනවා..... මගේ අම්මී තාත්තී නම් ඩොක්ටර්ස්ලා......"