AŞK-I BERDEL

60.BÖLÜM

Kapıyı açan Cihan olmuştu.

"Noldu? Beyza iyi mi?!"

"Kanaması var" dedi Cihan üzerini giyinirken.

"Kanaması mı var?" Dedi Boran korkuyla.

Ben Boranı ve Cihanı ittirerek odaya girdim. Beyza yatakta iki büklüm olmuş kıvranıyordu.

"Beyza" dedim bağırarak. Baygın gözlerle bana baktı.

Altında ki çarşaf kana bulanmıştı. Hızlıca yanına gittim. Boran koşarak arabayı hazırlamaya gitmişti.

"Beyza bana bak. Yüzüme bak şimdi gidicez doktora tamam mı sakın korkma"

Başını salladı. Cevap verecek hali yoktu. Gözlerim çarşafa ilişti. Çok fazla kanaması olmuştu. Dayanamayıp kafamı çevirdim. Beyzanın terlemiş yüzüne yapışan saçlarını elimle geriye doğru ittirdim. Acıyla ağlıyordu.

"Ona bir şey olmaz değil mi?" dedi nefes nefese.

"Olmayacak Beyza. Korkma, sen benim bebeğimi kurtardın söz veriyorum ben ve Boran da senin bebeğini kurtaracağız."

Boran kapıda belirdi "Araba hazır acele edin" diyerek Cihana seslendi. Cihan Beyzayı kucağına alarak arabaya doğru götürdü. Bende peşinden gitmek için apar topar çıktım bahçeye. Üzerimde pijamalarım ayağımda terliklerimle soğukta titriyordum. Arabaya yaklaşınca Boran beni durdurdu.

"Sen gelmiyorsun."

"Ne demek gelmiyorum Boran!?"

"Bitanem hastane köşelerinde beklemek seni perişan eder. Hem hava çok soğuk hadi içeri gir. Ben Beyza ve bebeği için elimden geleni yapacağım söz veriyorum."

"Olmaz Boran. Gelip bekleyeceğim."

"Lütfen Şilan. Bu seferlik benim istediğim olsun. Beyza şu an iyi değil emin ol oda senin orada beklemeni istemezdi."

"Boran..." dedim gözyaşlarımı silerek.

"Emre seninle kalacak Beraber bekleyin tamam mı."

"Tamam."

Boran arkadan Cihanın arabasıyla hastaneye gitti. Emre ise çoktan yanıma gelmişti.

"Yine başıma kaldın" diyerek beni güldürmeye çalıştı.

"Emre" diyerek Emre'nin omzuna tutundum. Korkmuştum sabaha kadar gözüme uyku girmeyecekti biliyordum.

"Yenge!" diyerek çenemden tuttu Emre.

"Ben iyi değilim Emre kusucam galiba"

"Dur dur dur! Banyoya gidelim önce."

"Yok oraya kadar dayanamam"

"Burada olmaz!" diyerek beni hızlıca eve soktu.

"Konuşma! Çabuk kusucam bak şimdi"

Neyse ki banyoya yetişmiştik. Emre saçlarımı tutarkan bende kusuyordum.

"Bitti." Dedim kafamı kaldırarak. Emre suyu açtıktan sonra bende elimi yüzümü yıkayıp ağzımı çalkaladım. Kendime gelmiştim. Yatakta gördüğüm kan beni çok kötü tetiklemişti. Salona geçip oturduk. Emre yüzüme bakıyordu;

"Hayırdır yine mi kusucan?" diyerek güldü.

"Of Emre hiç gülecek mecalim yok yapma" diyerek gülümsedim.

"Tamam bekle burada ben yastık battaniye falan getireyim uyu yoksa uykusuzluktan bayılacaksın."

"Olmaz Emre" dedim uykuya karşı koymaya çalışarak.