18. Bölüm

5 2 14
                                    

Konser sırasında silahım gelmişti ve bitişinde hemen alıp Ruhe'nin elinden tuttuğum gibi Mert'in bahsettiği kostümlü parti barına gittik. Hemen oradaki kostümcülerden kıyafetleri halledip üstümüzü değiştirdik.

"Akel sen iyi misin? Eve gitsek artık olmaz mı? Bak bana dürüstçe cevap ver ne oluyor?"

"Bir şey olduğu yok. Sadece biraz eğlenelim istedim."

"Başlatma eğlenmenden. Hamileyim ben hamile! Zor ayakta duruyorum zaten. Yürü eve gidelim."

"Takip ediliyoruz. Lütfen."

"Senin ben... En başından söylesene bunu salak! Çok mu yakındalar?"

"Korkma sen merak etme. Hadi içeri girelim gerisini hallederiz. Takip etmeleri bir şey değiştirmez. Ben ne olursa olsun seni de yavrumuzu da koruyacağım. Hadi yüzünü kapat da gidelim." dediğimi yapıp yüzünü kapattı. Bara girdik ve insanların arasında bir yere geçtik. Hâlâ peşimizdelerdi ve ne yapacağımı bilemiyordum. Tamam düşün Akel düşün... Buldum!

"Ruhe hadi dans edelim."

"Ne?"

"Hadi gel işte." Yorgun olduğunu biliyorum ama şu an çıkmak için insanların arasına gitmemiz gerekiyor. Arkadan çıkarız büyük ihtimalle. Sonra arabaya oradan da doğruca şehir dışına. Uzattığım elimi tuttu ve peşimden geldi. Hayatımda bu kadar diken üstünde olmamıştım yemin ediyorum. Kalpten gitmeme az kaldı. Elimi tuttuğu gibi insanların arasına geçtik ve dans etmeye başladık. E kostümlü parti sonuçta baya hareketliydi. Daha da kendime yaklaştırdım insanlar çarpmasın diye oradan da adım adım arka kapıya doğru gittik ve kendimizi dışarı attık.

"Buradan çıkamazsınız."

"Çıktık. Şimdi gidiyoruz." adam dediğim şeyle kolumdan tuttu.

"Neden izin vereyim?"

"Al şunu ve git başımdan. Görmedin bizi."
Parayı alıp geri çekildi.

"Görmedim. İyi günler."

"Adama rüşvet mi verdin?"

"Ne yapmamı bekliyordun? Rica etmemi mi?"

"Hayır ama senin parayla insanlara bir şey yaptıracağın aklımın ucundan bile geçmezdi."

"Benim de. Hadi araba şurada Batı bize başka bir tane getirdi direkt içeri girip gidiyoruz." kolundan tutup arabaya doğru götürdüm. Peşimizden gelmiyorlarlardı. Anlaşılan izimizi sağlam kaybettirmiştik. Direkt ön koltuğa geçtim Ruhe'yi arkaya oturttuktan sonra. E kadına prenses kıyafeti giydirdim hamile olduğu belli olmasın diye.

"Majesteleri hazırsanız gidelim mi?"

"Konuşma Batman! Hadi gidelim."

"Hay hay! Emriniz olur kraliçem." arabayı çalıştırdım ve güldüğümü duydu.

"Çok gülme de önüne bak. Şu hâlime bak."

"Kraliçem oldun işte daha ne istiyorsun? Hangi adam karısını kraliçe yapabiliyor?"

"Kraliçe olmam için prensle evlenmem lazım Batman ile değil."

"O da zengindi."

"Ama prens değildi."

"O zaman prenses beni kral yapsın?"

"Bak o olur işte."

"İşte benim kraliçem."

"İşte benim kralım!"

"İyice bana benzedin."

"İnsan sevdiğine benzer...miş..."

Okyanustan Bir FısıltıWhere stories live. Discover now