BENİMLE KAYBOLDUN -BXB

12- Uyku

Bölümü goklerdemorgolge 'ye ithaf ediyorum.
Doğum günün kutlu olsun <3

Koşarak sınıfa dalmamla Edebiyat hocası kaşlarını çatarak bana baktı. Tüm sınıf bana bakarken içimden 'Baskın basanındır!' diye bağırmak gelsede boğazımı temizledim ve bunu yapmadım.

"Öyle girilir mi oğlum?" Dedi hoca bana ayıplar gözle bakarken.

Yutkunup dağılan üstümü düzelttim. "Özür dilerim." Hoca eliyle geç yaptığında hemen yerime geçip oturdum.

"Nerede kaldın lan?" Dedi Anıl beni dürtüp. Montumu çıkardım.

"Uyuyakalmışım."

"Belli." Dedi Aykut arkamızdan. "Gözlerinden bile uyku akıyor."

"Hiç uyumadım resmen ya." Dedim başımı Anıl'ın omuzuna yaslayıp.

"Annemmm." Dedi Anıl başımı okşayıp.

Oflayıp elini kendimden uzaklaştırdım ve başımı sıraya koydum. Gözlerimi kapatıp uyku halini aldım ama okulda uyumak benim için imkansız gibi bir şeydi.

Geri doğruldum ve dikkatimi derse vermeye çalıştım. Gözlerim üzerimde hissettiğim bir çift göze çevrilirken Kerim'in çatık kaşlarıyla bana baktığını fark ettim. Birkaç saniye daha yüzüme bakıp gözlerini yavaşça çevirdi.

Okul bitene kadar uykulu uykulu gezmiş, sonra da resmen koşarak eve gelmiştim. Hemen uyumam lazımdı yoksa bayılacaktım bir kenara.

Ellerim cebime gittiğinde anahtarımın olmadığını fark ettim. Gözlerim irileşirken tüm ceplerimi ve çantamı kontrol ettim.

"Çıkarken anahtar almışmıydım ben?" Diye mırıldandım. Birkaç saniye durup düşündüm. Almamıştım.

"Ananı sikeyim ya..." diye mırıldandım ve merdiven basamağına oturdum.  Telefonumu çıkarıp abimi aradım. Üç kere üst üste aradım ama hiçbirine cevap vermedi. Çalışıyor olmalıydı.

Kollarımı dizimin üzerine koyup başımı arasına gömdüm. Şansızın önde bayrak taşıyanıydım resmen. Anıl'a ya da Aykut'a giderdim artık. Abim sabaha doğru geliyordu ve o saate kadar kapıda kalamazdım.

Adım sesleri gelirken hiç başımı kaldırmadım. Saniyeler sonra önüme birinin gölgesi düştü.

"Lan ağlıyor musun?" Dedi Kerim ve parmak uçlarıyla saçlarıma dokundu.

Başımı kaldırıp Kerim'e baktım. "Çocuk muyum, niye böyle ağlayayım?"

Dudaklarını büzüp omuz silkti. "Bilmem, küçükken hep böyle ağlıyordun."

"Küçükkendi o." Gözleri ben de gezdi.

"Niye buraya oturdun?" Diye sordu.

"Anahtarlarımı evde unutmuşum, kapıda kaldım."

"Hmm..." yanımdan geçip kendi evinin önüne geldi. Anahtarlarını çıkarıp kapıyı açarken "Bize gel. Ben tekim evde."

Durdum. "Cidden mi?"

Bana bakıp başını salladı. "Hadi." Diyerek başıyla evi işaret etti.

Gülümseyip hemen ayağa kalktım. Elimle kalçama bulaşan tozları sirkeleyip yanına adımladım. İlk Kerim ardından da ben eve girdim. Uzun zamandır gelmediğim evin içini inceledim.

Kerim banyoya gidip ellerini yıkarken ben de onu bekledim. Çıkınca bana kaşlarını çatarak baktı. Hemen ben de gidip elimi yıkadım.

Çıktığımda Kerim'i mutfakta telefonla konuşurken gördüm.