BENİMLE KAYBOLDUN -BXB

20- Çıkma teklifi

"Amını siktiklerim bu ne!"

Abimin sesi kulaklarıma dolarken gözlerimi araladım. Başımı kaldırıp etrafıma baktım kısık gözlerimle. Kendi yatağımda uyuyordum.

"O sarı piç nerede?!"

Abimin sesi daha net gelirken gözlerim irice açıldı. Kalkmaya çalıştım ama Kerim kollarını sıktı ve kapalı dudaklarından olumsuz bir ses çıkardı.

"Kerim kalk basıldık, abim gelmiş!"

"Ne?" Diyerek gözlerini kırpıştırdı.

Gevşeyen kollarından yararlanıp ondan ayrıldım. Tam ayağa kalktığım saniye odanın kapısı açılınca put gibi dikilip kapıya baktım. Abim benim neden burada dikilip kapıya baktığımı sorgulamadan öfkeli adımlarla yanıma geldi.

Kulağımı tutup çektiğinde inleyerek elini bileğinden tuttum. "Üç kişi salonda, bir kişi banyoda uyuyor. Hepsinin kafaları bi' milyon." Kulağımı biraz daha çekti. "Eve içki mi soktun lan sen!"

Kerim ayağa kalkıp bir elini belime koyarak beni kendine çekti. Abimin elinden kurtulup ona yapışırken Kerim abimin çektiği kulağıma baktı ve dokunduğu yeri okşadı hafifçe.

"Rüzgar'ın bir suçu yok, biz ısrar ettik."

Abim bize birkaç saniye boş boş bakıp ardından Kerim'in de kafasına vurdu. "Eşek kadar herif hayır diyemiyor mu? Sen de ne giriyorsun kardeşimin aklına."

Evet abim yıllardır ikimize de abiydi.

Biz 5. Sınıftayken Kerim'le birlikte abimi okuldan arkadaşlarıyla sigara içerken görmüştük. Tabii hemen gidip babama söylemiştik, babamda bize ondan bunu saklamadığımız para vermişti. Biz birlikte parayı harcayacağımız için heyecanlanıp ne yapsak diye düşünürken abim ve iki arkadaşı bizi sıkıştırmış, hem paramızı almış hem de fena bir dayak atmışlardı. O zaman ne kadar ben ağlasam, Kerim de sinirlense bile şimdi hatırlayınca sadece gülmek geliyordu içimden. Acaba Kerim hatırlıyor muydu?

"Valla ben girmedim, banyoda uyuyan salağın başının altından çıktı her şey." Dedi Kerim savunmaya geçerek.

"Lan ikinizi de." Diyerek abim ikimize de vurmaya başladı.

"Abi!" Kerim'e sırnaşarak abimden kaçmaya çalışırken abim ikimize de rastgele vuruyordu. Karşılık veremeyeceğimiz içinde sadece kendimizi savunmaya çalışıyorduk.

"Siktirin gidin içerideki pisliği temizleyin! Yorgunluktan geberiyorum bir de sizinle uğraşamam!" Diyerek arkasını dönüp odasına ilerledi abim. Hâlâ "Ergenler!" Diyerek söyleniyordu.

Kerim yüzüme baktı bir şey var mı diye.

Kendimi toparlayıp "Günaydın..." dedim gülümseyip.

Gözleri tekrardan gözlerimi buldu. "Günaydın."

"Kahvaltı niyetine dayakta yedik ohh." Dedim kendimi yatağıma atıp.

Kerim yatağın kenarına oturdu gözlerini ovalarken.

Bir anda fark ettiğim şey ile kaşlarım çatıldı. "Kerim biz en son kilerde değil miydik? Oradaydım diye hatırlıyorum."

"Aslında sen kucağımdaydın ama teknik olarak evet, kilerdeydik."

Rahat bir tavırla söylediği şey duraksayıp yutkunmamı sağlasa bile çaktırmayarak "Buraya ışınlandık mı amına koyayım?" Diye sordum.

"Ben getirdim bizi."

"Nasıl? Ağırımdır ama ben, nasıl taşıdın? Çuval taşır gibi omuzuna mı attın?" Öyle olsa uyanırdım herhalde.