En yakın arkadaşının hattını değiştirmesi sonucu, ona yeni numarasından mesaj atmaya çalışan Ada, aslında mesajı attığı kişinin bir yıldır hoşlandığı, okulun basketbol takımının kaptanı olduğundan habersizdir.
17.01.24
*ilk kitap illaki ufak tefek...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
kalpten bir söz verirken bilemezdim olacakları
***
Aşağıki kapıdan gelen anahtar sesleriyle yerimde dikleştim. Saat öğleden sonra 15.00 civarıydı ve ben yaklaşık 2 saattir aralıksız ayt fizik denemesi çözüyordum. Ya da çözmekle cebelleşiyordum.
Klasik.
Abim Başar'ın hayatta bu saatte eve gelmeyeceğini bildiğim için gelenin sonunda kayak tatillerinden dönen anne ve babam olduğunu tahmin etmek zor olmamıştı. Ki annemde beni yanıltmayarak merdivenlerin başından bağırdı.
"Biiiizzz geldiiiik!"
"Annesinin kuzuları nerdeymiş bakayım."
"Hanım bağırma çocuk denemededir, rahatsız olacak."
"Aman olsun, annesi gelmiş günler sonra denemesine de başlatmasın."
'Geldim,geldim' diye söylenip söylenip çıkardığım terliklerimi ayağıma geçirdim. Sandalyenin üzerinde şekilde şekle girerken, daha çok kambur olma çabalarında bulunurken terliklerimi odamın öbür ucuna fırlatmıştım. Omzumu büken şey masa başında oturmak değil, ayt fizikti ama.
"Anne!"
"Yavrum benim! Oy kuzum, annenin bir tanesi, sen zayıfladın mı? Hiç mi bişey yemedin annecim sen biz yokken?"
Annem bir yandan eliyle belimi yoklarken bir yandan da yüzümü okşuyordu. Özlemişim kız seni. Bir öpeyim bakayım. Oh miss.
"Yemedim anne. Ne siz vardınız ne Başar abim. Bende artık evde ne bulursam kemirdim durdum. Biliyorsunuz yokluğunuzda yalnız başına o yemek masasına oturmak çok zor." Bensiz kayak tatilinde olduğunuzu bilirken nasıl yemek yeseydim anne?! O sırada eğitim sistemine sövmekten kendi kendimi yiyip bitiriyordu daha çok.
"Babasının prensesi niye böyle yapıyorsun kızım sen. Sınavın nir bitsin ben seni istersen Antartikaya götürürüm kayak tatiline." Hı hı. Annemde öyle diyordu zaten. Al sen bu kızı bir Antartikaya götür de kayak yapsın. Ben daha proje ödevim için Konağa gidemiyordum baba.
"Hem sen söyle bakayım, gelmedi demi o Başar iti eve hiç ? Bak hanım, ben demiştim sana. Bu kızı yalnız bırakmayalım, o Başar'a güven olmaz demiştim." Kapının eşiğinden annemin 8. bavulunu da içeri sokan babam işi biter bitmez yanıma gelip bana sarılmıştı. Seni de özledim babiş ama o tatile bensiz gidebildin ya orda bir uzaklaştık seninle.
"Bilemem babacım, bilemem. O tatile bensiz gitmeden önce düşünecektiniz tüm bunları." Birr yandan onlara sarılıyor bir yandan da gerçekten günlerdir evden çıkmamamın da getirdiği solgunlukla yüzümü buruşturuyordum. Maksat duygusu sömürüsü olsun. Yüzüm de sapsarı kalmış zaten. Duygu sömürüsü ayağına sigara bağımlısı olduğumu sanmasalar bari.
