En yakın arkadaşının hattını değiştirmesi sonucu, ona yeni numarasından mesaj atmaya çalışan Ada, aslında mesajı attığı kişinin bir yıldır hoşlandığı, okulun basketbol takımının kaptanı olduğundan habersizdir.
17.01.24
*ilk kitap illaki ufak tefek...
Herkese cuma cuma dedim dayanamayıp bölümü salıyorum valla.
Bu arada birisi bizi minnoş listesine eklemiş PATLADIM. İENFĞRNCĞRMCĞEÖCĞD Son bölümden sonra birisi duysa rezil olucaz aq bu mu minnoş diye. Neyse yine de çok tatlısınız 🥺 ve evet kalan bölümler minnoşuz🫶🏻
Sizi bekletmemek için çok kontrol edemedim hatalar varsa şimdiden affola.
Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin.
Bu aralar biraz hastayım diye full evdeyim. Yattığım yerden yorum okumak kadar zevk veren bişey yokmuş :p ben diğer yazarları şimdi anlıyorum ahshdhd
Keyifli okumalar xoxo
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Ada: Ömer.
Ada: Lütfen mesajlarıma cevap verir misin...
Ada: Seni merak ediyorum.
Tek tik.
Günlerdir olduğu gibi ekranda beliren tek şey tek tiklerdi. Ömer mesajlarıma bakmıyordu. Aramalarıma dönmüyordu. Beni görmezden geliyordu.
O günün akşamı Ömer polislerle gittikten sonra ilk yaptığım şey bahçeye çıkıp peşinden gitmeye kalkmak olmuştu. Ömer'in ardından birileri gider bende onlara katılırım sanmıştım ancak okul bahçesinde Ömer ve o adamın polislerle gitmesine rağmen hala duran polis arabaları vardı. Çevremdeki insanlar kargaşa alanından kaçtıkları gibi ya kendilerini okuldan atıyorlar ya da polis tarafından durdurulup sorguya çekiliyordu. Elif ve Arda hala ortalıkta görünmüyorlardı. Ömer'in peşinden giden kimse yoktu. Kimse onun ardından gitmemişti. Orada yalnızdı. Okul bahçesinde Ömer'in ardından gitmeyi beklediğim o dakikalarda kafayı yiyecektim.
Ama beni çıkmaza süren olay bu değildi.
Ben kimseden yardım istemeyeceğimi anlar anlamaz bir taksiyi çoktan aramıştım bile. Okul bahçesinde koşuşturup duran insanları ve yanıp sönen polis arabasının ışıkları bir film sahnesinden çıkmış gibiydi benim için. Karşı takımın oyuncuları polisler tarafından güç bela okulumuzdan çıkartılıp kendi okul otobüslerine bindirilene kadar bitmemişti bu gürültü. Taksiyi beklediğim o dakikalarda polislerden Ömer'in hangi karakola götürüldüğünü öğrenmiştim. Abimden aşina olduğum bir adresti zaten söyledikleri. Oraya gidecektim. Onun yanında olmam gerekiyordu.
Ancak kendi kendime yaptığım planlarım spor salonundan çıkan Gediz'i görmemle tamamen suya düşmüştü.
"GEDİZ!" diye bağırarak taksinin tam tersi yönüne doğru koşmamla birlikte kendi seçimimi çoktan yaptığımın farkında bile değildim o an.
