The Promise Under the Sunset (Amantes Series #1)

Chapter 23

And when I set my feet on the fine sand, it was like a flashback to me. Our old memories when we were young, us playing together, our cute smiles at each other... and his promise under the sunset.

What if this is just a dream? If this is a dream, I don't want to wake up anymore, and I will just sleep forever.

Because once you find your true love, you will not let them go. Never again.

*Author's Note* : It's so good to be back on track. I don't want to fail this series, so I will do my best to finish it. No matter how long it takes. :) Apologize for my absence. It was such a busy start of 2024. Anyway, welcome back to us!

Lots of love, redlune.

"Grabe ha, wala kang sawa. Why did you bring me here? Bisyo mo, ah." I joked. Kasi sa dami ng malapit na pwedeng puntahan, ay dito niya pa naisip pumunta sa malayo. "So, bakit tayo nandito?

He leaned his face on me to the point that we could kiss if I moved, and he stared at me for a second. "Sa tingin, bakit?"

The hell! Bakit ba ang dali niya 'kong makuha? I held his face to move it away. "Move, masyado kang malapit, tsk. Sasapakin."

"Ay, hindi ba mamahalin? Sakit mo talaga, Veronica." Hindi ko nalang siya pinansin at inunahan siyang maglakad. Ayokong ipakita sa kanyang kinikilig ako dahil dadagdag lang 'yon sa pagiging mayabang niya. Baka magka wrinkles pa ako sa sobrang inis.

Sinabi niyang dumiretso muna kami sa hotel na binook niya. I thought he only reserved one room pero buti nalang ay hindi nangyari iyong mga napapanood ko sa movies na fu-fully booked ang rooms kaya walang choice kung hindi mag-stay sa iisang room. But thankfully, we have separated rooms.

Grabe, I can't believe nandito nanaman ako. Buti nalang at hindi traffic, nag short cut din yata si Matt papunta dito kaya mabilis kaming nakarating, kasi sa sobrang dalas niya rito ay nakahanap siya ng another way, tss.

I don't want Kayn to worry, so I called her, sinabi ko nalang na nasa bahay ako ni Syden at bukas pa ako makakauwi. Inabuso niya ata ang absence ko sa condo kaya nagpaalam na siyang doon matutulog ang mga kaibigan niya. Iba talaga mag-isip 'yon, pero mabuti na rin iyon para may titingin sa kanya habang wala ako. Sana lang ay maayos ang bahay pag-uwi ko.

"Daye, let's go out for a bit habang maliwanag pa." I heard him knocking on my door, nang binuksan ko 'yon ay bumungad ang weirdong ngiti sa akin.

"Ano'ng ngini-ngiti mo dyan?" I furrowed my brows and looked at him. Umiling lang siya na naka ngiti pa rin. 

"You know what? You look stupid. Tara na nga."

Ayan na naman siya sa mga pabulong-bulong niyang hindi ko marinig. "What are you mumbling about?"

"Ang pogi ko today, sabi ko."

"Ayan ang hangin mo kasi, na sobrahan tuloy pati utak mo puro na hangin."

May mga store doon for souvenirs, pumasok na rin ako at nag tingin-tingin para mabili ko si Kayn at mga kaibigan ko. Bumili rin ako ng mga damit. Mura lang naman kaya sinulit ko talaga at nararamdaman kong last ko nang punta dito dahil magiging busy na ako sa mga susunod na linggo. Kung babalik man ako dito ay matatagalan na.

"Oh, are you good now?" Biglang lumitaw si Matt sa likod ko, kanina kasi ay nag paalam siyang may bibilhin. "HIndi halatang nag-enjoy ka mamili."

Inirapan ko nalang siya sa kasarkastikuhan niya. Kinuha niya ang mga babayaran ko papunta sa counter. I was about to pay for it pero sinabi nang cashier na bayad na daw. I looked at Matt pero nakatingin na siya sa kung saan na parang walang alam.