Cennet'in Melodisi

13*

Selamlar!

Günün ikinci bölümünü de getirdim size

Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın lütfen.

Kitabı arkadaşlarınıza ve birilerine önerirseniz çooook sevinirimmm😻

Instagram zeyswatty

Keyifli okumalar.

✿⁠ ✿⁠ ✿⁠ 

Ne kadar uyuduğumu bilmiyordum ama rahat uyuduğumu söyleyemezdim. Kendimi hâlâ garip hissediyordum ve sürekli içimde dolaşan kötü bir his vardı. Umarım sadece bu eve geldiğim içindir.

Odadan çıkıp banyoya girdim ve elimi yüzümü yıkayarak dışarı çıktım. Saat dokuz olmuştu fakat henüz ne annem ne de Çağan kalkmamıştı.

Mutfağa girip Çağan için kahvaltı hazırlamaya başladığımda duyduğum kapı sesi ile başımı çevirip koridora bakmaya başladım. Çağan mutfağa girince gülümseyip, "Günaydın." dedim.

"Günaydın." diyerek bir bardak su içti. "Ne yapıyorsun?"

"Kahvaltı hazırlıyorum." diyerek işimi yapmaya geri döndüm. "Patatesli yumurta."

"Gerçekten mi?"

"Yok yalandan." dedim baygın bakışlarla ona bakarken. "Senin için bir şeyler yaptığımda hep gerçekten mi, diye sorup duruyorsun."

Gözlerini devirdi. "Alışık değilim, anla sen de."

"Alışırsın." dediğimde ayaklanıp yanıma geldi. "Yardım edeyim mi?"

"Olur, kaşarı rendeleyebilirsin." dediğimde başını sallayıp hızla işini yapmaya koyuldu.

Kahvaltıyı masaya hazırlayıp yemek için oturduğumuzda annem mutfağa girip masayı incelemeye başladı. "Kız yine döktürmüşsün." diyerek hızla oturdu ve kendine çay doldurup yemeye başladı.

Ona tersçe bakıp Çağan'a yemesi için işaret verdiğimde ikimiz de yumurtaya gömüldük adeta. "Kuralları konuşalım." diyen anneme baktım. "Eve istediğin zaman girip çıkamazsın."

"Sebep?" diye sordum onu zerre umursamıyorken.

"Benim evim ve burada yaşıyorsun beni dinleyeceksin."

"Ben babamın sorumluluğu altındayım, senin değil."

"O zaman babanın evine geri dön."

Söylediği şey ile çatalı masaya bırakıp sırıtarak ona bakmaya başladım. "Az önce ne dediğimi duydun mu?" diye sorduğumda boş boş yüzüme bakmaya devam etti. "Babam benden sorumlu, sadece onun dediklerini yaparım."

"Fakat benim evimdesin!"

"Babamın gönderdiği para ile geçindiğin ev mi?" diye sorduğumda dehşetle yüzüme bakmaya başladı.

"Anne!" dedi şaşkınca, Çağan. "Sen babamdan para mı alıyordun?" Annem sesini çıkarmadığında Çağan devam etti. "Hani onun beş kuruşunu bile istemiyordun, kendin çalışıp bize bakacağını söylüyordun?!"

Annem Çağan'a bakmayı kesip bana döndüğünde kaşlarımı kaldırdım. "Ve benden aldığın paraları da unutmayalım."

Çağan bu sefer şaşkınca bana dönmüştü. "Sen de mi ona para gönderdin?!"

"Hem de kendi harçlıklarımı." dediğimde annem eliyle masaya vurdu.

"Yeter!" diyerek sinirle konuştu. "Burada yaşıyorsan sadece dediklerimi yap! Yoksa defol git babanın yanına!"