Cennet'in Melodisi

20*

Merhaba!

Sanki çok kötü yazıyorum gibi hissettiğim için bölümleri yüz kere okuyup öyle yayımlıyorum. İçime sinmiyor çoğu zaman😩

Neysss

Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın 💕

Instagram zeyswatty

Keyifli okumalar

✿⁠ ✿⁠ ✿⁠ 

Oturduğum yerden telaşla kalktığımda amcam da ayaklanmıştı. Çağan oturduğu yerden endişeyle bize bakıyordu ve Emir de yemek yemeye devam ediyordu.

Onları odada bırakıp kapıyı açtığımda annem değil başka bir kadınla karşılaştığımda bir an öylece kalmıştım. "Kızım." diyerek konuşan teyzeye baktım. "Size yiyecek bir şeyler getirdim."

Elindeki tabağı bana uzattığı sırada gülümseyip, "Zahmet etmişsiniz." dedim.

"Anneniz çalışıyor, yoruluyor." dediğinde başımı salladım. "Siz yiyin yemeğinizi."

"Teşekkürler." dediğimde yukarı çıkmaya başladı. Kapıyı kapattığım sırada amcam odadan çıkıp bana bakmaya başladı. Rahatlamış bir şekilde kapıya yaslandığımda elimdeki tabağı alıp incelemeye başladı.

"Temiz midir acaba?" diye sorduğunda baygınca ona bakmaya başladım.

"Ödüm koptu." dedim elimi göğsüme koyarak. Omzuma dokunup içeriye yöneldiğinde onu takip ettim. Çağan ve Emir yemek yemeye devam ederken eski yerime oturdum. Resmen iştahım kaçmıştı.

"Neden korktunuz?" diye sordu Emir, yeniden.

"Niye korkalım yahu?" diye sordu amcam. "Gerilim seviyoruz."

Emir amcama tuhaf tuhaf bakarken dizine yavaşça vurup susmasını işaret ettim. Çağan doyduğunda yerden kalkıp kanepeye geçti. "Doydun mu yeğenim?" dedi amcam keyifle.

"Kesene bereket amca." dedi gülümseyerek.

Onu resmen yeniden hayata dönmüş bir şekilde görünce hiç mutlu olmadığım kadar mutlu oluyordum. Yemekten sonra etrafı toplayıp çay ikram etmeyi teklif ettim ama annem her an gelebilir diye amcam kabul etmedi.

Emir ve amcam birlikte evden ayrılırken Çağan'ın duşa girdiğini görmüştüm. Odama girip uzandım ve internetten iş ilanlarına bakmaya başladım. Yorucu olmayan kolay bir iş bulmaya çalıştığım sırada kapının açıldığını duymuştum.

Annemin geldiğine emindim ve kalkıp bakmaya bile tenezzül etmemiştim. Keşke hep böyle geç gelse de evde oturmanın bile tadını çıkarsak.

İlanlara bakarken uyuya kalmıştım ve uyandığımda ise saat altı olmuştu. Yavaş yavaş hazırlanırken aynı zamanda Çağan'ı da uyandırmıştım.

Yaptığım tostları yiyerek okula gittiğimiz sırada Emir'i görmem ile kaşlarımı çattım. "Bir gün daha uzaklaştırmaları yok muydu?" diye sorduğumda Çağan bilmiyorum derecesine omuzlarını silkti.

"Günaydın!" diyerek büyük bir neşeyle konuştu Emir.

"Sana da asker!"

Asker selamı verip yanımda yürümeye başladı. "Neden okula geldin? Uzaklaştırman yok mu?"

"Bitti." dediğinde anlamayarak ona bakıyordum. "Kavga ettiğimiz gün ve dündü işte uzaklaştırma."

Anlamış gibi başımı salladığımda karşı taraftan Kuzey ve arkadaşlarının geldiğini görmüştüm. Aynı anda okula girdiğimizde onlara tersçe bakmayı da ihmal etmemiştim.