Cennet'in Melodisi

18*

Merhaba!!

Bölüm geciktiği için üzgünüm ama okul açılacak diye çarşıdaki işlerimi hallettim 😚

Okul açılsa daha rahat bölüm atacağım inşallah 😋

Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın lütfen 🫂

Instagram zeyswatty

Wattpad zeyneparada

Keyifli okumalar 😚

✿⁠ ✿⁠ ✿⁠ 

Odamın kapısını sessizce açıp dışarı çıktım hızla. Kapıyı yeniden sessizce kapatıp annemin odasını kontrol ettikten sonra Çağan'ın odasına ilerledim.

Aralı kapıyı yavaşça itip içeriye girdiğimde Çağan uzandığı yatağından kalkıp heyecanla bana baktı.

"Yarın okul varken bunu yapmamız mı gerekiyordu?" dedim yere dizdiği abur cuburların etrafına otururken.

"Cennet?" dedi karşıma otururken.

"Hım?" dedim bakışlarımı ona çevirirken.

"Sabah okula gitmesek olur mu?"

"Neden?"

"Bilmem." dedi masumca bana bakarken. "Evde oturup bir şeyler yapalım."

Yüzüne bir süre bakıp, "Devamsızlığın yok değil mi?" diye sordum.

"Hayır." dedi ağzına jelibon atarken. "Ben devamsızlık yapmıyorum."

"Nasıl?" dedim merakla.

"Hasta olsam da gidiyorum." dedi omuzlarını silkerek. "Annem gönderiyor."

"Ciddi misin?" dedim şaşkınca. "Gerçekten nasıl bu kadar acımasız oluyor?"

"Bilmem." dediğinde onu izlemeye başladım. Sanki çok normal bir şey anlatıyormuş gibi konuşuyordu. Çünkü alışmıştı ve bunları yaşamak zorunda kalmıştı.

Gerçekten ona yalnız hissettirmiştim.

Ben onu nasıl bırakıp gidebilmiştim?

Cips yemeye başladığımda bakışlarını üzerimde hissetmem ile hemen ona baktım. "Bir şey mi diyeceksin?"

"Evet." dedi ve bir süre bekledi. "Kuzey'in senden hoşlandığını biliyor musun?"

İsmini duyar duymaz yüzümü buruşturdum. "Kendisi mi söyledi sana?"

"Hayır, belli ediyor zaten." dedi keyifsizce.

"Ben de fark ettim." diyerek başımı salladım. Sesini çıkarmadan memnun değilmiş gibi cipsini yiyordu. "Ben ondan hoşlanmıyorum."

Başını sallayıp cevap vermediğinde ben de bir süre sessiz kaldım fakat daha fazla dayanamayıp, "Emir ideal tipim." dediğimde bakışları beni buldu.