(Uni)
" အရူးမကြီးရဲ့သား! အရူးမကြီးရဲ့သား! "
" ဟိတ်ကောင်တွေ! သူနဲ့မပေါင်းကြနဲ့နော်။ မဟုတ်ရင် ငါတို့ပါအရူးဖြစ်သွားမှာ.. "
" သွားစမ်း! ငါတို့နားလာမကပ်နဲ့! "
" အ! "
ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ ကျောင်းဆောင်နံရံနားလေးမှာ ကပ်ရပ်နေတာတောင် ကျောက်ခဲတွေနဲ့လာပစ်ပေါက်တဲ့ ကျောင်းသားတွေကြောင့် သေးကျုံ့ထားမိတဲ့ကိုယ်လုံးလေးက မရပ်မနား တုန်ယင်လာရတော့သည်။ ကျောက်ခဲသေးသေးလေးတွေရဲ့ အရှိန်ပြင်းပြင်းက ပိန်လှီနေတဲ့သူ့ကို အသည်းခိုက်မတတ် နာကျင်စေခဲ့သည်။
" နာ..တယ်.. "
" နံစော်နေတာပဲ "
" ယောကျာ်းလေးဖြစ်ပြီး ဂါဝန်ကြီးနဲ့.. မင်းက အခြောက်လား! "
" ဉာဏ်ထိုင်းကောင်ကြီး! ငါတို့ထက်အသက်ကြီးပြီး သူငယ်တန်းတက်နေတာတဲ့.. ဟားဟားဟား! "
လှောင်ပြောင်သရော်သံများကြား အကောင်းတိုင်းရှိနေသေးတဲ့ ဘယ်ဘက်ခြမ်းကအကြားအာရုံကို လက်လေးနှစ်ဖက်နဲ့အုပ်ကွယ်လို့ အားကိုးရာမဲ့စွာ အသံတိတ်ငိုကြွေးနေမိသူ..။ သူ့ကိုယ်သူလည်း ဘယ်လိုအမှားတွေများ လုပ်လိုက်မိသလဲဆိုတာကို ဦးနှောက်သေးသေးလေးက နားမလည်နိုင်ခဲ့ရှာပါ။
တခြားအတန်းဖော်တွေ ဂါဝန်ဝတ်တာကျတော့ ဘာမှမပြောကြဘဲ သူ့တစ်ယောက်တည်းကို ဘာလို့များ ဝိုင်းပြောနေကြတာလဲ။ ကျောင်းတက်ချင်တယ်ပြောမိလို့ ဘွားမေကိုယ်တိုင် ကျောင်းလိုက်ပို့ပေးခဲ့ပေမယ့် ၈နှစ်အရွယ်က သူငယ်တန်းမတက်ရဘူးဆိုတာကို ဘွားမေကရော ဘာလို့မပြောပြခဲ့တာလဲ..။
" မောင်ခညောင်းဦး "
" ရှိပါတယ်ရှင့် "
" ဝါးဟားဟား!!! "
တန်းလုံးကျွတ် ဝါးလုံးကွဲမတတ်အော်ရယ်လာသံ ခပ်ကျယ်ကျယ်ကြောင့် ခညောင်းဦး မျက်လုံးလေးအပြူးသားနဲ့ လန့်ဖျန့်သွားရှာသည်။ အားလုံးက သူစကားတစ်ခွန်းပြောတိုင်း စောင့်ရယ်နေတတ်ကြသလို..၊ သူတစ်ခုခုလုပ်တိုင်းလည်း အပြစ်ဆိုချင်ကြသည်လေ။
YOU ARE READING
ငပြူးငလူး
General Fictionပဲပြုတ်သည်ငပြူးနဲ့ ဆိုက်ကားဆရာငလူးတို့ရဲ့ story လေးတစ်ပုဒ်
