ငပြူးငလူး

Part 4

(Uni)

စျေးမှာသွားရောင်းမယ့် ပန်းကုံးလေးတွေကို ခညောင်းဦး လက်ထဲကိုင်လာရင်းနဲ့ တက်ကြွတဲ့ခြေလှမ်းလေးတွေရဲ့ ဦးတည်ရာကတော့ ချစ်ရတဲ့ကြီးမေတို့ရဲ့ အိမ်ဝန်းငယ်လေးဆီသို့သာ..။

လူးလွန့်မောင်တို့ခြံရှေ့မှာ ထမင်းချိုင့်ဆွဲလက်ခံသည်ဆိုတဲ့ ကတ်ထူပြားလေးက ထင်းလို့ပဲ။ ခြံတံခါးကို ခညောင်းဦးတွန်းဖွင့်ဝင်လာတော့ ရေလဲပုဆိုးဝတ်ထားတဲ့ လူးလွန့်မောင်က အခုမှရေချိုးပြီးလို့ အိမ်ပေါ်ပြန်တက်နေချိန်လည်း ဖြစ်သည်။

" ငလူးရေ..! ငါရောက်ပြီနော်.. "

" မြင်ပါ့! အိမ်ထဲ ခဏဝင်ထိုင်ဦးလေ ငပြူး..။ ပြီးရင် ငါစျေးထိလိုက်ပို့ပေးမယ် "

" အင်းအင်း.. ခေါင်းစိုကြီး နေမနေနဲ့ဦးနော်..။ ကြီးမေရေ! သားရောက်ပြီဗျ.. "

အိမ်နောက်ဖေးကနေ ထမင်းအိုးထိုင်ငှဲ့နေတဲ့ ဒေါ်ဖြူဖြူမောင်က အိမ်ရှေ့ခန်းဆီမှ ခညောင်းဦးရဲ့ အသံကျယ်လေးကိုလှမ်းကြားတာနဲ့ အားကျမခံပင် အော်ပြောလာလေတော့သည်။

" ရှိပါတယ်တော်! ဒီညနေ ညောင်းလေးအမေတို့ဆီ ကြီးမေသွားပြီး အဖော်လုပ်ပေးမလို့လေ "

" ဟုတ်..! ကြီးမေလာမှာကို မေကြီးသိအောင် ပြောပြထားလို့ သူတအားပျော်နေတာ..။ အခုလောက်ဆို ရေချိုးပြီးလို့ ဘွားမေနဲ့အတူ ထိုင်ပါစောင့်နေပြီထင်တယ် ဟီး.. "

" ဟင်းဟင်း.. မမေကတော့လေ.. "

ခညောင်းဦး သူ့လက်ထဲကိုင်လာတဲ့ စံပယ် ခရေပန်းကုံးတွေထဲက ပန်းလေးသုံးကုံးကို ဓားသေးလေးနဲ့ဖြတ်ယူလို့ လူးလွန့်မောင်တို့ရဲ့အိမ်ရှေ့ခန်းက ဘုရားစင်ပေါ် ကပ်လှူပူဇော်ထားလိုက်သည်။ ပြီးတာနဲ့ လူးလွန့်မောင် အသင့်ခင်းကျင်းပေးထားတဲ့ သင်ဖြူးဖျာလေးပေါ်ဝင်ထိုင်ပြီး အုန်းမှန်ကူတစ်ကိုက် ရေနွေးကြမ်းတစ်လုပ်ဖြင့် တော်တော်လေးသာယာနေတဲ့ ခညောင်းဦးရယ်..။

ဒေါ်ဖြူဖြူမောင်က ငှဲ့ထားပြီးတဲ့ထမင်းတွေကို ဒန်အိုးကြီးထဲ သေချာပြန်သိပ်ထည့်လိုက်ပြီး ခညောင်းဦးတို့အိမ်ဆီ ယူသွားဖို့ပြင်ဆင်နေသည်။