Deep Slumber

CHAPTER 37: REVELATION

Nang sabihin niya iyon ay naging emosyonal rin ako katulad niya. Hindi ko maipaliwanag ang saya na nararamdaman ko ngayon. Para akong sasabog sa tuwa.

"We're gonna be parents, Devour." maluha-luhang wika ko sa aking asawa.

"Yes, we are, love." He showered me with a lot of kisses. "Thank you, Tamara. Thank you." Nangingiti naming hinalikan ang isa't isa.

"Our baby will gonna love you, Devour." I said as I caressed his cheek.

"And so are you, love." And he kissed me again. More passionate this time.

"I wonder if our baby is a he or a she?"

"It's a he, my love." Mas lalo akong napangiti. For sure, magiging kasing gwapo rin siya ng ama niya. And honestly, gender doesn't matter to me, as long as healthy si baby, that's perfectly fine with me. "He called me Papa."

I can't helped but to sulk. "And daya mo naman! Nasilayan mo na kaagad ang baby natin."

"Don't worry love. You'll gonna see him when the time comes." We smiled at each other and shared a kiss. The kiss went further until we let our souls reunite again for the ninth time.

*****************

After waking up in each other's arms again, nakiusap sa'kin ang asawa ko na kung maaari ay makita niya ang mga naging bangungot ko noong mga nakalipas na mga araw. I was hesitant at first. At nang maramdaman niya iyon ay hindi na siya nagtanong pa. Ngunit nanaig sa akin ang tiwala ko sa asawa ko. At mas ok rin naman na makita niya yung mga naging panaginip ko para magkaroon siya ng ideya kung bakit ganoon na lamang ang inasta ko nang magising ako.

We faced each other. Hindi napuputol ang eye contact namin sa isa't isa. "You don't have to do this if you don't....."

"I'm fine, love." I assured him. "Just do what you have to do."

He planted a long kiss on my lips. "Please tell me when you want me to stop." I nodded at him. Then he kissed me again.

When he broke the kiss, he told me to close my eyes, in which I followed. Naramdaman ko ang mga daliri niya sa sintido ko. Biglang nag-flashbacked sa akin lahat ng mga naging bangungot ko noong mga nakaraang araw. Mula doon sa halimaw na babae hanggang sa iba pang mga horror movie characters.

Matapos iyon ay napadpad naman ang isip ko sa asawa ko. My mind is filled with his bad deeds. I saw him killed those men and eat their souls. I began to cry. At mas lalo akong napaiyak nang mapunta na sa aming dalawa ang bangungot na iyon. Parang naging sariwa sa akin ang mga alaala na iyon. Matagal na siyang nangyari ngunit parang bago pa rin sa pakiramdam. Parang kahapon lang nangyari.

I was helpless when Devour tried to take advantage of me that night. At nang hindi ako bumigay sa kaniya ay sinampal niya ako at sinakal. Biglang nagbago ang paligid at namalayan ko na lang ang sarili na nilulunod na niya ako. Hindi ako makahinga. Naubusan ako ng hininga ng mga oras na iyon hanggang sa tuluyan na akong mamatay.

Kaagad akong napamulat ng mga mata at naghabol ng hininga. Nang gumaan ang pakiramdam ko ay nag-aalala kong tiningnan ang asawa ko na ngayon ay naestatwa sa kinatatayuan niya. Sumalubong sa'kin ang mukha niyang basang-basa ng kaniyang mga luha.

I wiped his tears away. "Love, are you ok?" Napatingin siya sa'kin. Biglang dumilim ang awra niya.

"Those b*tches!" Mabilis siyang bumangon ng kama. I tried to stopped him but he continued wearing his clothes and quickly strode out of my room. Lalo akong napaiyak sa nangyari. Niyakap ko ang sarili at naghintay sa muling pagdating niya.

Ngunit lumipas ang mga oras ay hindi na siya nagpakita. Dumaan ang gabi, ginabi na ako sa paghihintay sa kaniya ngunit hindi siya bumalik. Natakot ako. Natakot akong baka hindi na naman niya ako balikan. But no! I trust him more than anyone in this realm. Asawa ko siya at mas tiwala ako sa kaniya. Alam kong babalik siya. Pinatatag ko ang sarili at itinuon ang atensiyon sa pag-iisip sa anak namin. Sa pag-iisip at paghihintay ko sa kaniya ay dinalaw na ako ng antok at nakatulog na rin ako.