"සුදු මහත්තයා....පොල් ටික ඔයලා ඉවරද ? "
"තාම නෑ අම්මා...අම්මා හාල් පෙඟෙන්න දැම්මද ?"
"හාල්නම් පෙඟෙන්න දැම්මා...ඔච්චර දේවල් දැන් උබ හදන්න දන්නවද පුතේ.."
"ඔව් මම දන්නවා...ලැජ්ජයි අම්මා...ශික්කේ...ලැජ්ජාවේ බෑ අම්මේ...අම්මාට බෑ කැවිලි හදන්න හැබැයි පුතාට පුලුවන්...."
"උබත් දන්නෙ ඉතින් මගෙ අම්මාගෙන් ඉගෙනගෙන නෙ...ඒක නෙවෙයි සුදු මහත්තයා දැන් අර දරුවා කොහේ කිව්වද..."
"දැන් අලුත්ගම කිව්වා අම්මා...දොලහ පහුවේවි එද්දි..."
"ම්ම්ම්...කොල්ලො හවස් වෙන්න කලින් දොදොල ලිපේ තියාගන්න ඕන...හවසට විස්වාස නෑ....වැස්සොත් සේරම ඉවරයිනෙ...."
"ඔව් අම්මා...අම්මා මේ ටික ගාන්න ගන්නකො...කෝ අර මූසලී...යකෝ මම ගෙදර පුතා...ඒකි දුව...හරිනම ඒකිනේ මේවා කරන්න ඕන..."
"ඒකි තාම පොඩියිනෙ පුතේ..."
"එහෙම කොහොමද...නංගීඊඊඊඊඊහ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්....."
".................."
"නංගීහ්හ්හ්හ්හ්හ්....නංගීහ්හ්න්න්න්න්......"..
"මොකද අනේ කෑගහන්නෙ...barister babu බල බල හිටියේ..."
"බැරිස්ටර් බාබු නෙවෙයි ප්ලාස්ටර් බාබු හරි බලපන් මේවා ඉවරවුනාම...අද දොලහ හෙට දහතුන....හෙට හවස හතරෙන් පස්සෙ නොනගතේ...වරෙන් උදව් කරපන් අම්මට අර පොල් ටික ගාන්න...පොල් ගෙඩි දහාටක්..."
"හරි හරි වදේ....මම පිට්ටුව හදලා දෙන්නම් කියලා කිව්වනෙ..."
"අපි මේ සේරටම මැරෙන්නයි උබ පිට්ටුව විතරක් හදලා දීලා මාරුවෙන්නයි....එහෙනම් අර බැදුමට ලූනු ටික කපපන්..."
"අපෝ මේ...ඒකනම් බෑ...කඳුලු එනවා...මම මෝජුවට වම්බටු ටික කපලා දෙන්නම්..."
"අනේ සුදු මහත්තයා ඕකිට ඉන්න දෙන්න...ඕකි කුස්සියට ආවම අත කපාගන්නවා , මෝල්ගහ කකුල උඩ දාගන්නවා...එක වැඩේ දෙක වෙනවා...."
"අම්මා ඔය වම්බටු ටික සාලෙන් ගෙනත් තියන්න...මේකි කපාවි..."
"හා හා...සුදු මම මුංඇට ටික බැද්දා...ඔයා බ්ලෙන්ඩ් කරගන්න...."
