"අම්මාහ්හ්හ්හ්හ්හ්....කෝ තෙල් බෝතලේ.."
"අන්න මම පඩිපෙල උඩින් තිබ්බා..."
"මේ නෙතූ අයියෙ...අර බකට් එක එල්ලලා දෙනවකො."
"පිස්සුද මල්ලි...නෙතූ අයියා මටත් වඩා කොටයිනෙ...හිකි හිකි ....මම එල්ලලා දෙන්නම්..."
"අනේ පලයන් නංගි යන්න....ශෙරෝහ්හ්හ්...උබේ මල්ලියි නංගියි මට විහිලු කරනවා....මෙහෙ වරේන්.....මුන්ට ගහපන් ශෙරෝ ඇවිත්..".
"ඉතින් උන් දෙන්නා ඇත්තනෙ කියන්නෙ...දැන් මේ පෝයදවසෙවත් ඔය බෙලිකටු මල්ල හොල්ලන එක නවත්තලා අර පහන්වැටට තෙල් දාන්න ගිහින්...."
"ම්ම්ම්....උබත් හොඳයි බොගෙ නගාටම...ගස් ලබ්බා...තෙල් දාලා පත්තු කරන්නම් මම...ඔයා මට තිරටිකයි තෙල් එකයි ගිනිපෙට්ටියයි දීලා ගිහින් ලයිට් ටික දාන්න අප්පා...බලන්නකො හැම ගෙදරම දාලා...මෙහෙ විතරයි නැත්තෙ."
"ආ හරි...මම දාන්නම්...ඔයා එහෙනම් පුච්චාගන්නෙ නැතුව පත්තුකරන්න...දන්න්වනෙ...ඔය පලලා තියන ඇල්බීසියා කඳේ මැද හිරකරන්න පහන."
"හරි හරි අනේ...මම දනන්වා.."
"ඒකමයි බය...මල්ලීහ්...මෙන්න මේ නෙතූ අයියා එක්ක අර පහන්ටික පත්තුකරන්න...අක්කා බකට් ටික එල්ලාවි."
දැන් වෙලාව හයයි හතලිස්පහයි...අද තමා ඒ අති පූජනීය වෙනස් පොහොය...පේන පේන හැමතැනම් ආලෝකමත්...අඳුර කියන නාමයක් හොයන්න නැතිවෙන ගානට හැම තැනම ආලෝකයෙන් පිරිලා ගිහින්...
"අම්මාහ්හ්හ්....අම්ම්මාහ්හ්හ්හ්හ්."
"අම්මා නෑ අයියෙ.. දැබ් ගියේ ....සාංචි අක්කත් එක්ක පන්සලට ගිහින් එන්න ගියා."
"ආ හරි නංගි...මේ තව ටිකකින් තාත්තා බට්ටව එවන්නම් කිව්වා...දැන් හැමදේම රෙඩීනෙ...ඔය දෙන්නා ගිහින් වොශ් දාලා රෙඩි වෙන්නකො...මායි නෙතූ අයියයි ඉතුරු ටික හරිගස්සන්නම්..."
"හරි අයියෙ...මේ අයියේ මෙට්ටයක් කොයින්ද හියන්නෙ."
"මගෙ ඇඳේ මෙට්ටෙ නැතුව ඕන එකක් දාගන්න එකයි ඇත්තෙ...."
"අපෝ...හරි හරි..."
ඉතින් අන්තිමට පැයකට විතර පස්සෙ අපි හැමෝම පෝලිමට හිටගෙන හිටියෙ අපේ මිදුලේ ඉඳන් ගේ දිහා බලාගෙන...වැරැන්ඩා එකේ දිගට ම කූඩු අට එක පේලියට එල්ලලා...චූටි සුදු බල්බ්ස් කූඩුවලට දාල...වරල් ගොඩක් දිගට දැම්ම නිසා හරිම ලස්සනයි...ගේ දොර කොඩ ඉඳන් දිගටම පොල්තෙල් පහන්...මිදුර මැද ටිකක් උසින් හරස් අතට එල්ලුව කොල පිරුනු අමු අඹ අත්තක බකට් එල්ලලා..ඒ අත්ත ළාවට කැරකෙනවා...
