Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"ေဝး ငနီ တည့္တည့္သြားစမ္း"
ေျဖာင္း
"ဟိုေကာင္ ဟဲ့ ငါကြာ"
႐ြာအဝင္ေျမနီလမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ လွည္းကေလးတစ္စင္းဟာတေ႐ြ႕ေ႐ြ႕..
"ကိုဖိုးၿမိဳင္ အသာလုပ္ပါကြယ္ ႏြားနာပါ့မယ္"
"ကိုင္း မမၫႊန္းရယ္၊ ဒီေကာင္ကမလွန္႔ရင္ ေပကပ္ကပ္ႏိုင္တယ္ဗ်၊ ဒါနဲ႔ပဲ လိုရာကိုေရာက္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူးကြဲ႕"
အသက္ေလးဆယ္အ႐ြယ္ကိုဖိုးၿမိဳင္ရဲ႕ အေျပာကို မူႏြဲ႕ႏြဲ႕မိန္းမသားတစ္ေယာက္ဟာ ခပ္ေထ့ေထ့ၾကည့္၏။ ႐ြာဦးေက်ာင္းဆီ ဆြမ္းခ်ိဳင့္ပို႔ၿပီးအျပန္မို႔ လက္တစ္ဖက္ကလည္း စတီးခ်ိဳင့္ကို ကိုင္းမွဆုပ္ကိုင္ထားပါေသးသည္။
လွည္းအေရွ႕မွထိုင္၍ ႀကိမ္တုတ္ႀကီးတကားကားေဝ့ရမ္းေနသူမွာ ကိုဖိုးၿမိဳင္ျဖစ္ၿပီး အေနာက္မွာေတာ့ ၫႊန္းဆိုသူ မိန္းမပ်ိဳတစ္ေယာက္လိုက္ပါလာေလသည္။ ကိုဖိုးၿမိဳင္ဟာ ၫႊန္းထက္ ဆယ္ႏွစ္မကႀကီးေပမဲ့ အလုပ္ရွင္ကိုေလစားသမႈနဲ႔ "မ"တပ္ေခၚျခင္းျဖစ္၏။
"မမၫႊန္း က်ဳပ္တူကလိမၼာေရးျခားရွိပါတယ္ဗ်ာ၊ နည္းနည္းပါးပါး အေၾကာင္းစပ္ၾကည့္စမ္းပါ့"
"ေတာ္ပါရွင္၊ ကြၽန္မ စိတ္မဝင္စားဘူး"
"အေဟး မမၫႊန္းကျဖင့္ ငယ္ေတာ့တာမဟုတ္၊ အခုခ်ိန္ဆို က်ဳပ္တူ မဟုတ္ေတာင္ လက္တြဲေဖာ္ရွာဖို႔အခ်ိန္သင့္ၿပီဗ်"
"ကိုဖိုးၿမိဳင္ ရွင္ေျပာတာရပ္မလား ကြၽန္မလွည္းေပၚကခုန္ဆင္းလိုက္ရမလား"
"အမေလး မဆင္းလိုက္ပါနဲ႔ဗ်ာ၊ တခုခုထိခိုက္မိလို႔ မမေလးအေဖက က်ဳပ္ကိုေဆာ္ေနပါဦးမယ္"
YOU ARE READING
ချစ်ပါရစေ ပုလဲသွယ်
Romanceသံယောဇဉ်တွေက ငြိတွယ်မိရင် သိပ်ကိုကြောက်ဖို့ကောင်းတယ်။ သို့ပေမဲ့ မောင့်ပုလဲကတော့ မောင် မရမက တွယ်ငြိချင်မိတဲ့ သံယောဇဉ်လှလှကလေးပေါ့။ သံေယာဇဥ္ေတြက ၿငိတြယ္မိရင္ သိပ္ကိုေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ သို႔ေပမဲ့ ေမာင့္ပုလဲကေတာ့ ေမာင္ မရမက တြယ္ၿငိခ်င္မိတဲ့ သံေယာဇဥ္လွလ...
