"က်န္ခဲ့ဦးမယ္ ပစၥည္းေတြေသခ်ာစစ္"
"ေရႏွစ္ဘူးေလာက္ ေျပးဝယ္လိုက္ဦးမယ္"
"ေအးတာဝယ္ခဲ့ေပးေနာ္"
"ဟုတ္ပါၿပီရွင္"
ျပန္ခါနီးမို႔ ပစၥည္းေတြထုပ္သိမ္းေနၾကေလၿပီ။ ႐ြာကားကို စင္းလုံးကြၽတ္လည္းငွါးထား၏။ ဟန္႔ကားကေတာ့ လုံးလုံးကိုသုံးမရေတာ့တာေၾကာင့္ ဝပ္ေရွာ့ပို႔ထားရသည္။ အဲတာထက္ ဟန္ကလည္း မေမာင္းႏိုင္ေသးလို႔ပင္။
"ဦးေမာင္က ကိုးနာရီလာမယ္ေျပာတယ္အန္တီ၊ ခဏေနဆို ေရာက္လိမ့္မယ္"
"ေက်းဇူးသမီးရယ္"
"လိေမၼာ္ရည္ေသာက္ဦးေမာင္ေမာင္၊ အေပါ့သြားခ်င္သြားထားဦး"
"ၿပီးခဲ့ၿပီ"
ဟန္ အေရွ႕ကျဖတ္သြားတဲ့ နာ့စ္မေလးတစ္ေယာက္ကို မ်က္စိတဆုံးလိုက္ၾကည့္မိ၏။ ၫႊန္းဟာ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သည္။
"ေလွ်ာက္ေငးမေနနဲ႔ ေခါင္းမူးမယ္"
"ေမာင္ေမာင္ ေတာ္ၿပီလို႔၊ စံကားဝါနဲ႔တိုင္မွာေနာ္"
ေဒါေမာနဲ႔ေျပာေတာ့ ဟန္မ်က္လႊာခ်ရသည္။ ဘယ့္နဲ႔ သူမႏိုင္ေတာ့ သူမ်ားနာမည္ကိုပါ အသုံးခ်လိုက္ပါေသး။
နာရီဝက္ေလာက္ ေစာင့္အၿပီးမွာ ကားဆရာဦးေမာင္ဆီက ဖုန္းဝင္လာ၏။ အထုပ္ေတြကိုလည္း ၫႊန္းကသာသယ္သည္။ ဟန္ ဘာမွကိုလုပ္စရာမလို။ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္သာ ရည္႐ြယ္ေလးကို ထိန္းဖို႔ စိုင္းျပင္ၿပီးသားေပါ့။
ၫႊန္းက မူးမစိုးလို႔ထင္ရဲ႕ သံပုရာသီးတစ္လုံးကိုလည္း လက္ကကိုင္ထားပါေသး၏။ ေမေမကေတာ့ ေရွ႕ခန္းကလိုက္သည္။ သူ႔ဟာသူ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ပုံမွန္ေမာင္းေနတဲ့ကားကို ဟန္ ေၾကာက္ေနမိ၏။ စိတ္ဒဏ္ရာတခုေတာ့ ရသြားပုံေပၚသည္။
"ေပါင္မုန္႔စားခ်င္သလားဟင္"
"ေတာ္ၿပီ"
"နည္းနည္းေတာ့စားလိုက္ေလ၊ မနက္ကလည္း ထမင္းကအရာယြင္းတာမဟုတ္"
ခ်ိစ္ညႇပ္ေပါင္မုန္႔တစ္ခ်ပ္ကို ဟန္႔လက္ထဲထည့္ေပး၏။ ေနာက္ၿပီး ေရွ႕ခန္းက ေမေမတို႔ကိုလည္း တစ္ခုဆီေဝေပးသည္။
YOU ARE READING
ချစ်ပါရစေ ပုလဲသွယ်
Romanceသံယောဇဉ်တွေက ငြိတွယ်မိရင် သိပ်ကိုကြောက်ဖို့ကောင်းတယ်။ သို့ပေမဲ့ မောင့်ပုလဲကတော့ မောင် မရမက တွယ်ငြိချင်မိတဲ့ သံယောဇဉ်လှလှကလေးပေါ့။ သံေယာဇဥ္ေတြက ၿငိတြယ္မိရင္ သိပ္ကိုေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ သို႔ေပမဲ့ ေမာင့္ပုလဲကေတာ့ ေမာင္ မရမက တြယ္ၿငိခ်င္မိတဲ့ သံေယာဇဥ္လွလ...
