KAISEN -GAY

14

Simsiyah köpek ağzından salyalar akıtarak bana bakarken mümkün olduğunda o tarafa bakmamaya çalışıyordum. Köpek, Obake'nin yanında dururken bende Neko'ya sığınmıştım.

"O da mı bizimle gelecek?" Neko'ya doğru uzanıp, kulağına fısıldadığımda Obake'nin bakışları bizi bulmuştu. Her zamanki gibi bakışları bile sertti.

"Bugün sana bir yol göstereceğiz, gece o yolu tek başına koşacaksın." Gözlerim irileşirken tam ağzımı açmak için niyetlenmiştim ki Obake benden önce davranmıştı.

"Bir uçta Neko olacak, diğer uçta ben. Lord peşinde olacak."

"Obake, istemiyorum." Hem karanlık hem köpek birleşince kabusum oluyordu.

"Seçme şansı sunmadım Doğu." Dolan gözlerimi hırsla silerken kafamı olumsuz anlamda sallamıştım.

"İstemiyorum." Neko irileşmiş gözleri ile bana bakarken benim sildiğim yanağım tekrar ıslanıyordu. Köpek birden havlamaya başladığında Neko'nun arkasına saklanmış ve yüzümü kapatarak ağlamaya başlamıştım. Şu an kabuslarımı gerçekten yaşıyordum, kalbim korkudan hızlı hızlı atıyordu.

"Doğu?" Neko ellerime dokunduğunda geri çekilmiştim. Kriz geçiriyor gibi hissediyordum, vücudumu kontrol edemiyordum.

"Doğu kendine gel. Neko, Lord'u yerine bırak."

"İste-miyorum, lütfen."

"Doğu!" Obake'nin bağırtısı ormanda yankılandığında elimi yüzümden çekmiş ve endişeli bir şekilde bana bakan adamdan uzaklaşmıştım. Ben geriye gittikçe o bana doğru geliyordu.

"Gelme."

"Küçük, saçmalama." Kolumu nazikçe tutup, beni içeri sokmuş ardından koltuğa oturtmuştu.

"Bu kadar korkacak ne var?"

"İstemiyorum."

"Onu anladık zaten, ama yapmak zorundasın."

"Korkuyorum."

"Bunu da biliyorum ama sana ilk geldiğin gün ne demiştim hatırlıyor musun?" Koltukta tamamen bana döndüğünde ağlamalarım iç çekmelere dönmüştü.

"O eve dönmek istiyor musun Doğu?"

"Asla."

"Ama döneceksin, baban seni geri alacak." Parmağı ile elimin üstünde hayalet çizgiler çizerken dudağım tekrar büzülmüştü.

"O evde neler yaşadın bilmiyorum ama baban olacak piçle çalıştığım zamanlarda öğrendiğim bir şey var. O adam asla normal değil ve ben senin o eve dik bir şekilde girip, güçlü olduğunu göstermeni istiyorum,"

"Ben nasıl yapacağım ki?" Gözlerimi elimin üzerinde dolaşan parmaktan çekmeden konuşmuştum.

"Korktuğunu biliyorum, korkularının üzerine giderek yapacaksın."

"Ya yapamazsam?"

"Bak bana." Başımı kaldırıp, ona baktığımda elimin üzerinden çektiği parmağının tersi ile bu sefer yanağımı okşamıştı.

"Kendini bana bırak küçük, ben yanında olduğum sürece ne Lord, ne baban ya da sana zarar vermek isteyen herhangi biri sana dokunamaz."

"Söz mü?" Geriye yaslanıp, yollarını araladığında kollarının arasına girmiş ve alnımın göğsüne yaslamıştım.

"Söz küçük." Yarım saat önce korkudan titrerken şimdi hiç hissetmediğim kadar huzurlu hissediyordum. Hayatımda ilk kez birine güvenecektim ve asla pişman olmayacağıma emindim.