Warning: R-18, severe.
✎
CURSE's POV
The inky blackness of the woods pressed close around us, but since, we have the bonfire, this gives us light to accompany each other. The tall trees also cluster close to each other, their branches like scratchy fingers reaching for the night sky. The crackling flames cast dancing shadows on it, making them look like giants swaying to unheard music. Furthermore, the air was crisp and cool too, but the bonfire's heat pushed back the night chill, warming us like a giant hug.
I sighed in relief.
What a wonderful night it is, right?
I'm actually enjoying this certain day. Why? Because, honestly, sa sunod-sunod na kamalasang tinahak naming dalawa ni Radge, sa mga araw na panay kami lakad-takbo sa mga problema, masasabi kong ito ang araw na nagawa naming makahinga. This is actually the best day I receive on this dàmn outbreak. This is the only day that we give ourselves a break from obstacles or challenges that we always encountered. And, sa totoo lang, dito sa lugar kami ni Radge nakahinga nang maluwag na wala mashadong iniisip na kung ano mang klaseng problema. Sa lugar na 'to, napakasayang makitang peaceful ang lahat. No crime case, no zombies, no education- and it's just a mere kind of a vacation. Literal na para kaming nagtake lang ng nature-trip.
"May kaya naman kami sa buhay pero sa totoo lang, mashado talagang mabigat ang tuition diyan sa school niyo kaysa dito sa amin sa malapit." Kwento ni Drake.
Currently, we are taking our dinner outside of the barn. Sa aming medyo malayong gilid, nandoon ang mataas-taas pang bonfire. Ito ang nagsisilbi naming ilaw para makita ang aming kinakain at para magkaroon ng vision sa isa't isa. And actually, kanina pa talaga tapos kumain ang ilan. Nagtatagal lang kami sa hapag dahil nagkaroon na ng diskusyunan.
"It's fine. Maganda rin naman ang school niyo. I heard a lot about it." Malumanay na sagot ko kay Drake bago uminom ng tubig. Ang topic na kasi namin ngayon ay about sa mga school. Yung unang topic namin kanina, nagtatanungan lang kung paano nagkaroon ng zombie. Sunod, nagsagutan na- lahat kami ay nasa classroom.
"Ibig sabihin bigtime talaga kayong dalawa 'no?" Ngumisi si Rizz sa amin ni Radge kaya napailing-iling ako sa kanya. Bahagya siyang natawa at nilingon si Loren. "Ikaw? Ba't ka napunta sa school natin ngayon? Akala ko ba may business rin ang pamilya mo?"
Umirap si Loren at bumusangot. "Mahirap ang bigayan ng grades don. Literal na kailangan mong mag-aral, para makitang deserving ka talaga sa ganoong grades." Bumuntong-hininga siya. "Papagalitan ako ni Mommy kapag hindi ako nakapasok sa mga honors or something."
Bahagya akong napanguso. "Lahat naman ng school, ganoon ang patakaran. Kailangan mong mag-aral ng maigi para makapasok sa mga honors. Patunayan mo ang iyong sarili na deserving ka. You should be suitable enough to achieve those merits."
"Tss." Rinig kong singhal niya. Hindi ko naman na 'yon pinansin. Naramdaman ko ang haplos sa likuran ko kaya napasulyap ako sa katabi kong si Radge na namumungay ang tingin sa akin.
"Seriously, curious lang, may lahi ka ba?" Napalingon ako sa nagtanong, si Drake. Nagtama ang paningin namin kaya mukhang para sa akin ang linya niya.
Umiling ako. "Wala."
"So, pure talaga?" Humanga ang kanyang mata. "Nung una kasi talaga kitang nakita- don't be feel uncomfortable, ah?" Pasintabi niya. "Pero, you really look so beautiful. May pagkakahawig ang mukha mo sa magandang manika."
