No title 💞6💞
ဂျီမင်းတစ်ယောက် စိတ်အဆင်မပြေလို့ ဆက်မသောက်တော့ပဲ အိမ်ကိုသာပြန်လာလိုက်သည်
အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ ခြံဝမှာ ရပ်နေတဲ့ မင်းယွန်းဂီ
"ရောက်တာ ကြာနေပြီလား ဘာလို့အိမ်ထဲ
မဝင်တာလဲ "
" မင်းပြန်လာမယ်ထင်လို့ ဒီကပဲစောင့်နေတာ"
" လာ အိမ်ထဲဝင် "
" အင်း "
အိမ်ထဲရောက်တာနဲ့ ဆိုဖာပေါ်လှဲအိပ်ချလိုက်သည် ယွန်းဂီကတော့ လွတ်နေတဲ့ နေရာဝင်ထိုင်ရင်း နီရဲလာတဲ့ဂျီမင်းမျက်နှာကိုကြည့်နေမိသည်
" အများကြီး သောက်ခဲ့တာလား"
" နည်းနည်းလေးပါ "
" သံပုရာရေ ဖျော်ပေးရမလား "
" ဟင်အင်း ရတယ် ငါဘာမှမဖြစ်ဘူး "
မျက်စိသာမဖွင့်ပေမဲ့ မေးနေတာကိုတော့
ပြန်ဖြေသေးတာမို့ နည်းနည်းတော့ စိတ်အေးရသည်
" အိပ်တော့မလို့လား "
" အင်း "
" ရေချိုးပြီးမှ အိပ်ပါလား "
" ရတယ် ဒီအတိုင်းပဲ အိပ်တော့မယ်"
" အင်းပါ ဒါဆို ငါပြန်တော့မယ်နော်"
" အင်း ဂရုစိုက်ပြန်အုံး "
" အင်း "
ယွန်းဂီလဲ နူတ်ဆက်ပြီး ပြန်ထွက်လာလိုက်သည် စိတ်အဆင်မပြေရင် ဒီလိုပဲ လူကို ဆက်ဆံနေကျဆိုတော့ နားလည်ပေးရသည် ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ကလဲ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ့ကိုအသိမပေးတော့ သူစိတ်ဆိုးလဲ ဆိုးသင့်သည်
ည ၁၁နာရီ
ထယ်ယောင်းအိမ်ပြန်ရောက်လာတော့
ဆိုဖာပေါ် ဟောက်သံပိစိထွက်ပြီး အိပ်ပျော်နေတဲ့ အကိုကိုတွေ့တော့ ပွေ့ချီပြီး အခန်းလေးထဲ
ထည့်သိပ့်လိုက်သည်
...အစောကြီးပြန်ရောက်နေတာလား
အများကြီးမူးလာတယ် ထင်တယ် ...
အိပ်ယာပေါ် အသာချပေးလိုက်တော့
မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လာသည်
" ပြန်လာပြီလား "
" အင်း အကိုက ဘာလို့ အပြင်မှာ
အိပ်နေတာလဲ"
