နတ်ဆိုးဘုရင်ကဇာတ်ညွှန်းအတိုင်းလိုက်လုပ်ချင်နေတယ်(mmtran)

အပိုင္း(၉.၂)/ အပိုင်း(၉.၂)

Unicode

အပိုင်း(၉.၂)

အေးစက်တဲ့အလင်းဖျော့ဖျော့လေးက သူ့မျက်ဝန်းထဲဖြတ်ပြေးသွားတယ်။ ဖန်းလိရဲ့ မကွဲပြားတဲ့ ပျင်းရိရိ ပုံစံကို ကြည့်လိုက်တယ်။ သူက သူ့ရဲ့ လက်အောက်ငယ်သားကို သူကိုယ်တိုင် ဖြေရှင်းစေချင်တဲ့ပုံပဲ။ သူသရော်လိုက်ပြီးနောက် လက်တစ်ချက်တည်းနဲ့ ပိုင်လိရဲ့ ခေါင်းကိုချေမွပစ်လိုက်တယ်။ ပိုင်လိရဲ့ အသက်မရှိတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က မြေပြင်ပေါ် ပျော့ခွေကျသွားတယ်။

သူ့ရဲ့ လက်ချောင်းထိပ်လေးတွေမှာ သွေးတွေက တစ်စက်စက် စီးကျနေတယ်။

တုမိန်က ရုတ်တရက် ရှေ့ကို ခြေလှမ်းလိုက်ပြီး ဖန်းလိကို ငုံ့ကာ ကြည့်လိုက်တယ်။ သူ့ကို ကြည့်ရတာ ရပ်နေတဲ့ ကြမ်းကြုတ်တဲ့ သတ္တဝါကြီးလိုပဲ။ သူ့ရဲ့ အသံအနေအထား တိုးပြီး နှေးကွေးနေတယ်။ “ ဒါဆို  အရှင် ကျေနပ်ပါရဲ့လား”
ဖန်းလိက တုမိန် သူ့အနား ရုတ်တရက် တိုးကပ်လာတာကို မကြိုက်ဘူး။ သူက အနည်းငယ် လန့်သွားပေမဲ့ ဒါပေမဲ့ သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူး။ သူပြန်တည်ငြိမ်သွားတယ်။ တုမိန်ကို ကြည့်ရတာ ရက်စက်ပုံပေါ်ပေမဲ့ သူရဲ့ အသေးစိတ် အချက်အလက်ကို မရှာခင်မှာ သူက ကမူးရှူးထိုး မလုပ်တတ်ဘူး။ သူက သူ့ရဲ့ အရှိန်ကို လျှော့ဖို့ မလိုဘူး။ တကယ်လို့ မင်းကြောက်နေမယ်ဆိုရင် သေဖို့ အချိန်ပဲ။
ဖန်းလိက ဖျော့တော့တော့လေးထရပ်လိုက်တယ်။ ရှောင်တိမ်းခြင်းမရှိဘဲ သူ့ကို တည့်တိုးကြည့်လိုက်ပြီး ပြုံးပြလိုက်ကာ “ ဒါက အတော်လေးကို ကျေနပ်စရာပဲ။”
တုမိန်က မျက်စိမှေးပြီး ကြည့်လိုက်တယ်။ ဒီလူကြီးပြုံးလိုက်တဲ့အခါ သူ့မျက်လုံးတွေက အနည်းငယ် ကွေးနေပြီး တားမရအောင် တည်ငြိမ်ပြီး တောက်ပလွန်းနေတယ်။ သူ့နှလုံးသားထဲမှာ တွဲညှိနေတဲ့ ချိတ်တစ်ခုပဲ။

သူ့ရဲ့ နှလုံးသားထဲက ဆန္ဒတွေကို ဖိနှိပ်ထားလိုက်ပြီး သူ့မျက်လုံးတွေက အနည်းငယ် ငုံ့လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ တဖက်လူရဲ့လည်ပင်းမှာ ကပ်ထားတဲ့ အနက်ရောင်ဝတ်ရုံအထဲမှာ အပြာရောင်သွေးကြောလေးက ဝိုးတိုးဝါးတားပေါ်နေတယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲ့ ဝတ်ရုံတွေရဲ့ အောက်မှာ ဘယ်လို ဖြစ်နေမလဲဆိုတာ သူမသိဘူး။