The Girl I Love [Completed] (Under Editing)

Chapter 19

Chapter 19

Eva Vasquez

I saw how she approached August with full of worry in her eyes. I saw how mad she was, as she throw dagger look, at the guy. I was just in the corner watching the scene I didn't want to watch. The scene I never wanted to happen. Nang makita kong hinila niya si August papasok, I was hoping for Claudelle to look at me. I know she's aware that I was just on the side pero hindi siya tumingin sa akin.

Nilagpasan lang nya ako na parang hangin lang ako sa paligid. Kanina pa ako nasasaktan sa mga sinabi sa akin ni Claud, but it's more painful now that I witnessed how my existence doesn't even have an ounce of impact to her. I'm just a nonsense to her.

"I told you already that you're just wasting your time, Eva."

Masama kong tinignan ang taong lumapit sa akin. She's wearing an oversized t-shirt and a sweatpants. Nakapaloob sa bulsa nang sweatpants nya ang kanyang mga kamay habang nakatingin sa akin na may ngisi sa mga labi.

"Kung hindi lang dahil sa babaeng yun!"

"Eva, why is it hard for you to accept the fact na mas nauna si August dumating sa buhay ni Claudelle kaysa sa'yo? She's been keeping her feelings because she's just afraid. Hindi ka pwedeng sumingit, kasi wala kang lugar na mapaglalagyan."

Nainis ako sa sinabi nya at dahil hindi ko tanggap ang katotohanang sinabi nya sa akin ay sinampal ko siya.

"Ha! Pang ilang sampal mo na ba 'yan ngayon?" Her presence suddenly changed. Her playful smile fades away, replaced by a meaningful smirk that made me regret what I did. Naging madilim ang aurang dala nya kaya dahan-dahan akong umatras. "You're just going to ruin everything, Eva."

"Alam mo? Ikaw dapat ang sisihin ko kaya hindi ako makuhang magustohan ni Claud! Ako dapat ang nasa tabi nya ngayon! Masaya na dapat kami ngayon, if you didn't intervene with my plan."

Nagalit ito sa akin, pero hindi nya ako magawang sampalin, tulad ng ginawa ko. Pero marahas nyang hinawakan ang magkabilang balikat ko at sobrang higpit ng pagkakahawak nya nito. Hindi ako nagpakita ng kahinaan. Hindi ko pinakita sa kanyang nasasaktan ako at nakaramdam ako ng kaunting takot nang makasalubong ko ang nanggagalaiting tingin na pinupukol sa akin.

"Don't you ever blame me for your stupidity, Eva! Inilayo kita dahil alam kong masasaktan ka lang! Hindi ka nakikinig sa mga sinasabi ko! Now, look! Hinayaan na kitang guluhin sila. I let you lead the way, but what happened? Talo ka pa rin kasi hindi naman talaga ikaw ang mahal ni Claudelle."

Napakagat labi ako sa sinabi nya. Umiwas din ako ng tingin at pilit na kumakawala sa mahigpit nitong hawak.

"Iyan ang problema mo! Hindi ka tumatanggap sa pagkakakamali mo!" Sigaw nito sa akin. "Hindi mo kailangang manira para lang sumaya ka, Eva."

I gulped the lump of my throat and heave a deep breath. Matapang kong sinalubong ang nanggagalaiti nyang tingin. "You will never understand me, kasi hindi ka nagmamahal, naglalaro ka lang ng mga damdamin ng mga babaeng pinapaikot mo sa mga palad mo!"

For a second, I saw a strange emotion crossed in her eyes. Pero mariin siyang pumikit at yumuko, na parang kinakalma nya ang sarili nya. Ilang minuto siyang gano'n hanggang sa makita kong gumagalaw ang kanyang mga balikat, and slowly, I heard her laugh. Kunot-noo ko siyang tinignan. Nababaliw na ba ang babae'ng ito? Sinapian na naman ba siya?

"Let go of me!" Pilit akong kumakawala sa pagkakahawak nya, pero mas diniin pa nya ako sa dingding. Nang muli siyang mag angat ng mukha ay hindi ko mapigilang mangamba. She's wearing her creepy smile again. "B-bitawan mo' ko!"