🧝Chapter 11
ရန်သာ့လန်ကသူမအားကတိပေးထားသော
ငွေတွဲများကိုသတိရလိုက်လျှင် သူမ၏ရင်ထဲမှနေသာသွားလျက် အတွေးတို့မျက်လုံးတွင်မပေါ်မိစေရန် မျက်လွှာချလိုက်သည်။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်သည်မိသားစုကိုပေးသိ၍မဖြစ်ပေ။
ထိုအချိန်တွင်အိမ်ကိုပြန်ရောက်လာသောမြောင်ဟယ်ကတော့သူ့ကိုယ်သူအားမလိုအားမရဖြစ်နေမိသည်။
ထိုကောင်းကင်ပေါ်ပျံသွားတော့မည့်ငွေခြောက်တွဲအတွက်သူ့မှာတာ၀န်အပြည့်ရှိသည်ပင်၊
သူ၏လက်ထဲတွင် မှော်ဆန်သောမြေဆီသြဇာရှိနေသော်လည်း သုံးစရာငွေတွဲတော့မရှိချေ။ ထို့အပြင်သူစိုက်ပျိုးထားသောအသီးအရွက်များကိုရောင်းရန်မှာလည်း လ၀က်ခန့်အချိန်ယူရပေလိမ့်မည်၊
သူနောက်မှကောငယ်၏မျက်နှာမှာ ညှိုးငယ်နေသည်ကိုမြင်သောအခါ သူကအိပ်ခန်းထဲသို့တိုက်ရိုက်၀င်လိုက်ပြီး မြေအိုးကိုလှမ်းယူလိုက်သည်၊ ထိုမြေအိုးကိုလှန်လိုက်တော့ အထဲမှကြေးပြားအနည်းငယ်ထွက်လာခဲ့လေသည်၊
"ကိုယ့်လက်ထဲမှာလည်းပိုက်ဆံရှိပါသေးတယ်"
သူက တော၀က်ရောင်း၍ရလာသော ငွေကိုဆွဲထုတ်လာခဲ့သည်။
မနေ့ကဖမ်းမိလာသော တော၀က်ကလေးမှာ ဒဏ်ရာကြီးကြီးမားမားမရှိသလောက်နည်းကာ ရှားပါးသော သားကောင်လည်းဖြစ်သည်မို့ သူက သားကောင်များကို အသင့်တော်ဆုံးစျေးဖြင့်ရောင်း၀ယ်လေ့ရှိသည့်
မြို့၏မြောက်ဘက်ပိုင်းကိုသွားရောင်းခဲ့လေသည်။
သို့နှင့် ကြက်နှစ်ကောင်နှင့် ရန်သာ့လန်၀ယ်လာခဲ့သည့် ဂျုံမှုန့်တစ်ထုပ်ဖိုးကိုဖယ်လိုက်လျှင်ပင် တော၀က်ကလေးမှာ ငွေနှစ်တွဲခန့်ဖြင့်ရောင်းချနိုင်ခဲ့သည်မှာအသိသာပင်။
သို့နှင့်စုစုပေါင်းလိုက်ပါက ရန်သာ့လန်လစဥ်ရှာဖွေနိုင်စွမ်းမှာ ငွေနှစ်တွဲမှသုံးတွဲအထိရှိလေသည်၊ သို့ဆိုပါလျှင်ဤလအတွက်လျော်ကြေးငွေတစ်တွဲကိုပေးချေနိုင်လိမ့်မည်၊
