Bu Mahalle Jungkook'u İyi Tanır |Kookmin|

35

Hoş geldiniz minnak bebiklerimm, iyi okumalar 💖

"Ben geldim."

"Hoş geldin!"

Jimin, tezgahın arkasından çıkıp yanıma geldiğinde gülümsedim. Elleri üst kollarımı tutmuş, hızlıca beni süzmüştü.

"Yere mi düştün? Üstün neden kirlenmiş?"

Bir yandan üstümü tek eliyle silkelerken bir yandan çocuk azarlar gibi söyleniyordu, beni temizlemesine izin verdim ama üstümdeki toprak izleri zaten kir değildi ki...

"Düşmedim."

"Dediğimi yapıp saksıları mı taşıdın Kook? Gözlerim yaşardı inanamıyorum."

Namu hyung yanımıza yanaştığında ona baktım, olayı birkaç saniyede ancak idrak edebilmiştim.

"Evet, evet hyung taşıdım sonunda. Üstümü silmeyi unutmuşum."

"Namjoon inanamıyorum sana, maçtan önce sevgilime iş mi yaptırdın?" Jimin bana sarıldı, "Kıyamam ben sana."

Kollarımı beline sıkıca sarıp sessiz kaldım, içimdeki kötü histen ve annemi ziyaret ettiğimden durgundum. Jimin'e sarılmak bana iyi gelmişti.

"İyi misin sen?"

Kulağıma fısıldadığında başımı eğip omuzundan öptüm.

"İyiyim."

Geri çekilip ellerini yanaklarıma yerleştirdi, tek tek gözlerime bakıyordu, "ağlamışsın."

"Uykusuzum diyelim."

"Yalan söylüyorsun diyelim."

"Beni bu kadar iyi tanıma."

"Annene mi gittin?"

Sessiz kalıp yeniden sarıldım ona, nasıl anlayabiliyordu her seferinde? Ne zaman gizlice anneme gitsem hep Jimin anlıyordu.

"Neden saklamak istedin bebeğim?"

İkimiz de fısıldadığımızdan kimse bizi duymuyordu, ki eczanede müşteri de yoktu zaten.

"Saklamak değil de, kötü hissedersin diye söylemek istemedim."

Yine geri çekilip bana baktı, beni nazikçe kolumdan tutup eczanenin arkasına sürüklemeye başladı.

"Taehyung, beş dakikaya döneceğim müşteri gelirse ilgilenirsin."

"Tamamdır."

Arkaya geldiğimizde beraber minik koltuğa oturduk. Tüm vücudu bana dönmüşken ben de ona döndüm, elimi iki eli arasına aldı.

"Sorun ne?"

Elini nazikçe öpüp sıkı sıkı tuttum.

"Yok bir şey, sadece maçtan önce annemi ziyaret edip bilerek yenileceğimi söyledim."

Tek eli elimden ayrılıp yanağımı bulduğunda gözlerimi yumdum.

"İyi yapmışsın, ama maçlardan önce uğramamıştın daha önce sanki. İyi olduğuna emin misin?"

Derin bir nefes verdim, beni ne zamandır bu kadar iyi tanıyordu cidden? Çok güçsüz hissettirmişti.

"Neden beni bu kadar iyi tanıyorsun?"

Elimi kaldırıp öptüğünü hissettiğimde yanağımdaki eline daha da yaslandım, hiç hissetmediğim kadar güvende hissediyordum.

"İnsan sevgilisinin iyi olup olmadığını görmez mi?"