Chociaż mi zaufaj || Lloyd Montgomery Garmadon - II tom Fałszywego Uśmiechu

Humorek dopisuję?

Kuźwa.-To było pierwsze co pomyślałem.

Ja już naprawdę miałem dość mojego życia.

Cały czas byłem w jednej pozycji- klęczałem i miałem ręce w górze, tak samo szyję która była również przypięta.

No i kuźwa dupa. Co ja złego w życiu zrobiłem?

Dobra. Nawet mi się nie chcę wymieniać.
Starczy mi nerwów.

Garmadon miał nas wszystkich pod kontrolą, i choćbym nie wiadomo co robił to i tak gówno zrobię.

Czułem się jak niewolnik, słabeusz, i Bóg wie co
jeszcze.

Nie wiem kto wymyśla scenariusz do mojego życia, ale wiem że jest ch*jowy.

No naprawdę ten ktoś jest debilem.

[...] -Japier.... Serio, znowu ty?- zapytałem.
-A kogo innego się tu spodziewałeś? Pierwszego Mistrza Spinjitzu?- parsknął ojciec.
-A chociażby-odpowiedziałem.
-To cudownie, aczkolwiek zamiast niego masz tu jego syna, mnie-powiedział.
-O kuźwa, serio? Ej ale szok, nie wiedziałem. Ta informacja zmieniła moje życie o 180 stopni!- zaśmiałem się sarkastycznie.
-Humorek dopisuję?-zapytał Garmadon.-Świetnie, ciekawe jak będzie później...

Co on kuźwa mówił?
Bo ja już nie czaję gościa....

-O gówno ci chodzi?-zapytałem mając na myśli o co mu chodzi.
-Ahh, jeszcze się przekonasz-odpowiedział.

Ahh? Co on jęczy? Kuźwa.
-A ty jęczysz czy jak?-zapytałem.
-Wiesz co?-powiedział ojciec.-Spier.....
-Nie przeklinaj mi tu- powiedziałem słowa ojca.
-Oh, a więc bawisz się we mnie? Cóż, zabawne...-parsknął ojciec.-No ale w sumie jesteś taką kopią mnie.

Kuźwa nie.
Weź się już zamknij.

Aż mi się zachciało zapalić papierosa... Kiedyś Cole mnie poczęstował i było fajnie. Znaczy... dla mnie.

Bo każdy w ciężkich chwilach musiał się jakoś wyluzować, no duh.

Ale nie paliłem zbyt często. Rzadko się zdarzało, po za tym nikt oprócz Cole'a o tym nie wie.

On potrafi dotrzymać obietnicy.

I właśnie za to go uwielbiam.

Można było mu na luzie zaufać, a on nikomu o tym by nie powiedział.

Cole to był mega spoko ziomek.