Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bir anda her şeyin çözüldüğünü hissettim. Bir şeyleri yerli yerine oturtmaya çalışırken kelimelerim birbirine karışıyor ve bedenim bir yabancı gibi duruyor sanki. O an, dünya birden sessizleşmişti. O kadar sessiz ki, kalbimin atışını bile duyamıyordum. Her şeyin bir kabus olduğunu düşündüğüm anda bir boşluk açılmıştı. Bir çığlık yükselmişti içimden, ama hiçbir ses çıkmamıştı dudaklarımdan...
Gözlerimi sıkıca kapatıp açmak ve her şeyin bir kabus olduğunu haykırmak istemiştim ama dilim kurumuş, boğazım düğümlenmişti. Adımlarım yere sağlam basmıyor ve her şey bulanık geliyordu. Gözlerim körleşiyor ve tenimde hissettiğim sıcak kırmızı sıvı bedenimde yabancı bir cisim varmış gibi hissettiriyordu. Bir tür donmuşluk içinde kalakalmıştım.
Sarp'ın yere yığıldığını görmüştüm ama tepki verememiştim. Boğazından akan kanlar yerde birikirken açık kalmış ağzımla yerde ki kardeşime bakabilmiştim sadece.
O an her şey anlamını yitirmişti. Zaman durmuş gibiydi. Ellerim titriyor, zihnim ise kaçmaya çalışıyordu. O kadar hızlı düşünceler geçiyordu ki aklımdan hiçbirine tutunamıyordum. Bedenim kendini yere atıp kardeşime dokunmak istiyordu. Bir yerlerde kardeşimi kaybetmenin, kardeşimi sonsuza kadar kaybetmemin gerçeği boğuyordu beni. İçimde bir yerlerde kalbimin çırpınması var ama ondan başka hiçbir şey yoktu...
Bir anda kalbim sıkışmış ve her şey daralmıştı. Duygularımın arasında kaybolduğumu hissediyordum. Birden bire hem çok sıcak, hem çok soğuk hissediyordum. Kalbim artık çok hızlı atmaya başlamakla birlikte boğazımda bir düğüm gibi sıkışmıştı.
"Ah..." dedim acıyla inleyerek.
Titreyen ellerimi kardeşime uzatırken dizlerimin bağı çözülmüş ve hemen yanı başına çökmüştüm.
Kendi sesimi bile bulanık duyuyordum...
"Ah..."
Dudaklarımdan bir inleme daha çıktığında titreyen ellerimi kardeşimin göğsüne indirdim.
Etrafımda ki bağırtılar ve kavgaları göremiyordum. Kör olmuştum...
Sonra bir anda içimde sıkışıp kalan o çığlığım öyle tiz ve gürültülü patlamıştı ki dudaklarımın arasından bütün dünyanın duyduğuna emindim.
.....
Yüzümde hissettiğim sıcak sıvıyla birlikte Sarp'ın boğazından bir şelale misali kanlar fışkırmıştı. Ardından ise son sözlerini de söyleyip yere yığılmıştı.
O anda Ufuk ve diğerleri babama atılmış ve silahı elinden kaparak onu durdurmaya çalışmışlardı.
Bense...
Her şey bir anda olmuştu. Sarp ablasının masum olduğunu anlatıyordu. Sonra bir patlama sesi geldi ve ardından Yudum'un çığlıkları...
Çığlıkları her şeyin üzerine bir yankı gibi çöktü. Gözleri acı ve korku içinde dondu ama bir şey vardı, bir şey vardı ki beni içimden paramparça etti.
