de terugkeer van de vijf

hoofdstuk 1

Sterre fietst naar haar werk, door wegwerkzaamheden moet ze een andere route fietsen. Sterre komt opeens op een weg die ze herkent. Het is de weg naar Het Huis Anubis! Sterre neemt een afslag en ze ziet het huis al in de verte. Ze besluit om er even te gaan kijken ze is er nu al twee jaar niet meer geweest, en haar vrienden heeft ze ook al twee jaar niet meer gesproken. Ze mist ze, vooral Raphael. Sterre snapte niet waarom hij nooit meer heeft gebeld, hij had belooft dat ze elkaar altijd zouden blijven zien. Sterre denkt terug aan de tijd in het huis, de inlijvingen, haar eerste date met Raphael en natuurlijk de avond waarop ze Morgana hadden verslagen. Als sterre naar de achtertuin loopt ziet ze opeens een jongen zitten. Ik herken hem.. denkt ze. Als ze dichterbij komt ziet ze wie het is. Marcel! gilt Sterre. Marcel draait zich met een ruk om en kijkt verbijsterd naar Sterre. Ze vliegen elkaar om de hals. 'Ik heb je zo gemist' zegt Sterre. 'Ik jou ook Sterre'. Als ze even hebben bijgepraat vraagt Marcel opeens aan Sterre 'Wat kom je hier eigelijk doen?' Ze zucht even en antwoorde 'Ik was op weg naar mijn werk, maar door wegwerkzaamheden moest ik een andere route fietsen en kwam ik op de weg naar het huis. Ik besloot om even een kijkje te gaan nemen.' Sterre glimlacht, het is zo toevallig dat ze Marcel hier zag! Hij is nog helemaal niks veranderd nadat ze hem voor het laatst heeft gezien. Als Sterre aan Marcel vraagt wat hij hier doet schrikt ze een beetje. Marcel begint opeens te huilen. 'Ik miste jullie allemaal zo erg, ik kan niet zonder jullie! Ik ben naar het huis gegaan omdat ik dan het gevoel had dat jullie weer bij me waren, maar jullie hebben het allemaal te druk met je eigen leven. Pim is weet ik veel waar, Ana heb ik al twee jaar geen contact meer mee en jij bent vast te druk met Raph.' zegt Marcel. Sterre trooste hem, zelf kreeg ze ook tranen in haar ogen. 'Marcel, Raph en ik zijn niet meer samen' Toen Sterre deze woorden uitsprak rolde er een traan over haar wang. 'Ik heb een idee!' Roept Marcel. 'We gaan de andere drie ook vragen om naar het huis te komen!' Sterre denkt na, kan ze dit wel? Wil ze dit wel? Ze is nog steeds zo verliefd op Raphael... Ze verlangde ernaar om hem te zien. 'We doen het' Zei Sterre vastberaden. 'Ik bel  Raph en Pimmie, bel jij ana?' vroeg Marcel lief. Sterre knikt instemmend. Ze zocht het nummer van Ana in haar mobiel. Ze twijfelde, zou ze dit wel doen? Ja, het moest. Ze klikte op de bel knop en er werd gelijk opgenomen. 'Met sterre' Zei Sterre bang en een beetje verlegen. 'Hey Sterre hoe is het? ik heb je al zolang niet meer gesproken!' Anastacia was blijkbaar heel enthousiast om Sterre weer te horen. Sterre nodigde Anastacia uit om ook naar het huis te komen, Ana vond het een goed idee en kwam er gelijk aan. Marcel was inmiddels al naar binnen gegaan, de sleutel lag nog steeds onder de bloempot bij de voordeur. Sterre stond nu alleen in de tuin, toen ze net naar binnen wilde lopen hoorde ze dat er iemand achter haar stond. Ze draaide zich om en keek recht in het gezicht van Raphael. Sterre keek naar hem, dit was de jongen waar ze toen zo verliefd op was geworden en wat ze nog steeds is... 'hai' Zei Sterre uiteindelijk. Raphael kwam naar haar toe gelopen. 'Heey' Zei Raphael zacht. Sterre wist niet wat ze moest doen, ze stonden nu zwijgend tegenover elkaar. Raph zei opeens 'Ik heb je gemist Sterre.' Ze wist niet wat ze hoorde, heeft hij haar gemist? Hij had toch een nieuw vriendinnetje? Net toen Sterre iets wilde antwoorden kwam Marcel aan gerent 'DUDE!!' Hij vloog Raphael om de hals. Wat was hij blij dat hij hem weer zag. 'Komen jullie mee naar binnen?' vroeg Marcel. 'Ja we komen' Zei Sterre snel en ze liep het huis in. Wat moest ze nou doen? Ze vond hem nog zo leuk. Er werd aangebeld, Sterre deed open en keek recht in het gezicht van Pim. 'PIM!' gilde ze, ze knuffelde hem bijna plat, ze was zo blij om haar beste vriend weer te zien! Toen Sterre zich losmaakte uit de omhelzing stond Raphael voor haar neus, hij begroette Pim even en vroeg toen aan Sterre of hij haar even kon spreken. Sterre knikte en ze liepen samen naar de bibliotheek. 'Ik heb je echt gemist ster, het spijt me dat ik nooit meer heb gebeld.' Sterre was blij en verdrietig tegelijk. Wat moest ze hier nou mee? 'Je hebt een nieuw vriendinnetje' reageerde Sterre bot. 'Niet meer, het is uit omdat..' "Omdat wat?" Vroeg Sterre boos. 'Het is uit omdat ik alleen maar aan jou kon denken.' Sterre slikte even, hoorde ze dit nou goed? betekende dit dat hij nog verliefd op haar was? 'Ik heb jou ook gemist' Gaf Sterre toe. Er verscheen een glimlach op Raphael zijn gezicht. Hij liep naar Sterre toe en pakte haar hand. Sterre keek in zijn lieve bruine ogen, ze smolt helemaal van hem. Raphael bloosde een beetje hij wilde haar omhelzen, tot ze opeens een keihard gegil uit de keuken hoorden. Het was Anastacia! Sterre rende de bieb uit en zag Ana bewusteloos op de grond liggen. 'ANA!' gilde ze. Sterre raakte in paniek, Raph was intussen ook in de keuken en probeerde Ana bij bewustzijn te krijgen, maar hij hoorde niet wat er met Sterre gebeurde die achter hem stond....