de terugkeer van de vijf

Hoofdstuk 9

Het was ochtend. De vijf zaten te ontbijten. Marcel had broodjes gebakken en eitjes gemaakt. "Wat zullen we vandaag gaan doen?" zei Ana. Ze keek een beetje verlegen naar Marcel, stiekem vond ze hem best wel leuk. "Ik heb wel een idee" zei Sterre. Marcel was bijna jarig dus wilde ze een feestje organiseren. Ze hadden hun plan besproken, Pim zou met Marcel naar het park gaan. Zodat de andere drie het huis konden versieren, hapjes maken & cadeautjes kopen

Sterre en Raphael waren brownies aan het bakken, Anastacia was naar de stad voor een cadeau dus ze hadden het rijk alleen. Sterre maakte het brownie beslag en Raphael stond er naast. Altijd als ze samen wat gingen bakken deed hij niet zoveel. De brownies konden in de oven. Raphael trok Sterre mee naar de bank, ze gingen dicht tegen elkaar aan zitten. Het was nu wachten tot dat de andere drie thuis kwamen. De kamer was helemaal mooi versierd met ballonnen en slingers. Raphael begon Sterre te kietelen, hij wist dat ze hier niet tegen kon. Sterre schaterde van het lachen en probeerde uit zijn houdgreep te komen, ze was eindelijk los en stond op om naar de keuken te lopen. Opeens werd Sterre heel duizelig en viel ze op de grond, ze zag alleen maar sterretjes voor haar ogen. Raphael kwam naar haar toe en hing bezorgd over haar heen, Sterre kwam weer bij. "Wat gebeurde er?"  "Moet ik een dokter bellen?" vroeg Raphael bezorgt. "Nee het gaat wel, gewoon te weinig gegeten denk ik" zei Sterre. Raphael ging gelijk naar de keuken om eten voor haar te halen. Sterre moest lachen toen hij met een stapel van tien boterhammen terug kwam. "Zoveel eet ik niet hoor" zei ze lachend. "Beter te veel dan te weinig toch?" reageerde hij. De deurbel ging. Sterre deed de deur open en zag Anastacia staan, ze keek heel bedroefd. "Ana wat is er?" vroeg Sterre. Anastacia kwam binnen en vertelde dat ze in de stad Thomas was tegen gekomen. Het was moeilijk om hem weer te zien dus was ze naar huis gegaan. "En nu heb ik geen cadeau voor Marcel" sloot ze haar verhaal af. 

Marcel en Pim kwamen thuis, de andere drie stonden in de woonkamer te wachten. "SURPRISE!" riepen ze alle drie tegelijk. Marcel wist niet wat hem overkwam. "Dudes! jullie zijn de beste vrienden ever!!" schreeuwde Marcel, hij had nog nooit zo een mooie verjaardag gekregen. De vijf hadden nog lang doorgefeest en de jongens waren al naar bed. Anastacia en Sterre ruimden nog even de woonkamer op, het was een lange dag geweest dus Ana zei dat ze ook ging slapen. "Ik maak het hier nog even af" zei Sterre. Ze deed de laatste afwas in de vaatwasser. Sterre was moe en wilde naar boven lopen, maar de woonkamer deur zat op slot! Alweer net zo als de vorige keer, Sterre werd bang. Ze hoorde een zacht geluid achter zich en draaide zich om. Daar stond een man helemaal in het zwart gekleed, hij had een bivakmuts op en zwarte handschoenen. Sterre gilde en probeerde de deur open te maken, maar het lukte niet. De man stond nog steeds achter haar. Hij kwam naar haar toegelopen. "Wat wil je?" gilde Sterre bang. De man pakte haar bij haar keel en duwde haar tegen de muur. Door haar gegil had Sterre iedereen wakker gegild en waren ze naar beneden gekomen, Raphael wilde de deur in slaan. Pim hield hem tegen en zei dat het beter was om de deur anders te openen. Pim ging naar boven wat spullen halen. Raphael vond het te lang duren en dacht dat er misschien wel een andere deur open stond. Pim was terug en probeerde de deur open te maken, binnen 30 seconden ging hij open. De man zag het, liet Sterre los en rende zo snel mogelijk het huis uit. Marcel ging hem achterna, maar de man was al weg. Raphael kwam binnen, hij wilde naar Sterre. Hij zag haar staan.....in omhelzing met Pim.....