de terugkeer van de vijf

hoofdstuk 13

Sterre werd wakker in Raphaels bed, maar Raphael was nergens te bekennen. Ze stapte versuft uit bed en liep naar haar eigen kamer. Ze pakte haar badjas en pantoffels en liep naar beneden. Op de tafel vond ze een briefje van Raph. "Ik ben hardlopen, zie je vanmiddag!" stond er op. Sterre keek op de klok en zag dat het al elf uur was. Ze had die nacht heel erg slecht geslapen door de harde onweer. Ana was ook op de jongenskamer komen liggen omdat ze bang was in haar eentje. Sterre smeerde wat boterhammen en ging voor de tv zitten, ze zappte wat maar er was niks leuks op tv. 

Pim werd wakker. Hij had gemerkt dat Sterre en Anastacia die nacht ook op de jongenskamer hadden geslapen. Hij had al een lange tijd niks meer samen met Sterre gedaan. Pim liep naar beneden en zag Sterre op de bank zitten. "Hey, zullen we vanmiddag samen iets leuks doen?" vroeg Pim terwijl hij naast haar kwam zitten. Sterre keek hem vragend aan. "Als vrienden bedoel ik" voegte Pim er aan toe. Sterre knikte, maar toch twijfelde ze nog. Moest ze dit wel doen? Ze wist dat Pim haar leuk vond. "We kunnen in de tuin picknicken." zei Pim. Sterre vond het wel een leuk idee en glimlachte even naar hem. Ze liep naar boven om zich aan te kleden toen ze op de gang opeens een schim zag staan. Haar ademhaling ging gelijk sneller. Ze liep iets dichter naar de schim toe maar zag dat het de schaduw was van Marcel die uit zijn kamer kwam. Sterre zuchtte, ze schrok veel te snel van dingen die er helemaal niet waren. Marcel en Sterre begroette elkaar even en ze liep haar kamer in. Sterre dook in haar kast maar had geen idee wat ze aan moest trekken. Ze besloot om voor haar groene jurkje te gaan. Beneden hoorden ze een deur dichtslaan en daarna voetstappen die de trap opholden. Nog geen 3 tellen later stond Raphael in haar kamer en omhelsde haar. "Heb je mijn briefje nog gevonden?" vroeg hij terwijl hij haar een kus gaf. "Ja, bedankt" zei Sterre. "Is er wat?" vroeg Raphael die zag dat Sterre een beetje afwezig was. "Pim die vroeg of we weer is wat leuks konden doen met zijn tweeën, omdat het zo lang geleden is. Ik heb ja gezegt. We gaan picknicken in de tuin." ratelde Sterre. Ze zag aan zijn gezicht dat hij het niet leuk vond. Hij gaf haar nog een kus en verliet de kamer. Sterre pakte haar tekenspullen en begon zomaar te tekenen terwijl ze tegen Muis aan het praten was. Ze was zo druk met dingen vertellen dat ze niet eens doorhad wat ze tekende. Toen ze na een half uur op het papier keek schrok ze. Ze had Pim getekend.

Sterre keek even verbijsterd naar haar tekening en begon te praten tegen Muis. "Muis, ik heb Pim getekend! Dit betekent niets toch? Ik ben met Raph en ik hou van hem, maar waarom voelt het dan zo raar als ik bij Pim ben en teken ik dit?" Natuurlijk wist ze dat ze geen antwoord zou krijgen, maar ze vond het fijn om haar gedachtes hardop uit te spreken. "Teken je wat?" vroeg Raphael die opeens de kamer in kwam en haar had horen praten. "Uhh.. niks." zei Sterre zo normaal mogelijk, maar ondertussen probeerde ze de tekening van Pim weg te schuiven. Raphael zag dat ze iets stiekem deed. "Weet je zeker dat je niks hebt getekend?" vroeg hij toen hij naar Sterre's tekendoos wees die naast haar stond. "MUIS!" riep ze ineens. "Muis, ik heb Muis getekend." verduidelijkte ze zichzelf. "Daar hoef je toch niet zo geheimzinnig over te doen gekkie?" lachte Raphael. Sterre gaf even een flauw glimlachje, maar voelde zich heel erg schuldig.

Het was al wat later in de middag en Pim en Sterre zaten samen in de tuin. Pim had het heel gezellig gemaakt, Sterre vond hem lief. Heel erg lief. Ze kletsten, maakten grappen en gierden van het lachen tot het opeens begon te regenen. Ze ruimde snel alle spullen op en liepen naar binnen. Net voordat Sterre de deur open deed pakte Pim haar vast en probeerde haar te zoenen. Sterre draaide haar hoofd weg en deed een stap achteruit. Ze keken elkaar even zwijgend aan. Uiteindelijk liep Sterre naar binnen en liep gelijk naar boven om Raphael te zoeken. Ze hoorde pianomuziek uit de jongenskamer komen. Ze bleef even bij de deur staan luisteren, maar ze hoorde Pim de trap opkomen en deed snel de deur open. Ze ging bij Raph op schoot zitten en zoende hem. Dit was de jongen waar ze al die jaren verliefd op is geweest, de jongen die ze nooit meer kwijt wil.

De avond verliep rustig, Marcel had cake gemaakt en ze keken gezellig een film. Sterre en Raph zaten lekker dicht tegen elkaar. Tot ergernis van Pim die het niet aan kon zien dat Sterre zo bij Raphael zat en niet bij hem. Marcel stelde voor om een potje twister te doen. Ze hadden de grootste lol, maar toch voelde Sterre zich een beetje ongemakkelijk omdat Pim zo dicht tegen haar aanstond. "Linkerhand op rood!" schreeuwde Marcel. Pim probeerde zijn hand te verzetten maar zat in de knoop met Anastacia en Sterre. Hij verschoof zijn been een klein beetje maar verloor zijn evenwicht en viel bovenop Sterre.