Uzun bir süreden sonra, iyi okumalar ♡
"Önümüzdeki iki günde ne yapmalıyız sence?"
Cevap vermeksizin için yutkunarak yüzüne baktığımda alaycı bir gülümsemeyle tek kaşını kaldırarak gözlerimin içine baktı. Ne? Oda mı yutkunmuştu? Adem elmasının hareket ettiğine yemin edebilirdim. Aklından neler geçiyordu bu çocuğun?
"Ahh çok eğleneceğiz, sende öyle düşünmüyor musun?"
Anahtarı cebinden çıkarıp şakıtarak benden uzaklaştı. Koltuğa yayılıp televizyonu açtığımda dönüp hala kapıda dikilip dikilmediğime baktı.
"Ne o? İki günü orada durarak geçirmeyeceksin herhalde?"
Kaşlarımı çatarak yanındaki boş yere oturup gözlerimi televizyona diktim. Televizyon izleyerek bu iki günü onunla konuşma gereği duymadan geçireceğimi düşünüyordum fakat yanılmıştım galiba. Bilerek mi açmıştı bilmiyorum ama izlediği şey adını bile bilmediğim bir sporun olimpiyatlarıydı.Beş dakika dayanabildikten sonra gözümle etrafı süzerek kumandayı aradım.Kucağında duran kumandayı almak için eğildiğimde hızlı bir hamleyle onu kavrayıp kolunu benim uzanamacağım bir şekilde uzattı.
"Canın sıkıldıysa başka şekilde eğlenebiliriz."
"Seninle hiçbir şekilde eğlenmek istemiyorum desem?"
"Kalbimi kırıyorsun farkında mısın?"
Boş gözlerle yüzüne baktığımda bana sinir bozucu bir yan gülümseme yolladı.Yayıldığı yerden doğrularak bana doğru döndü. Yüzüme doğru eğilerek gözlerini kocaman açtı.
"Bence yeteri kadar zaman geçirmedik ve birbirimizi tanımıyoruz Ne dersin?"
Başına taş mı düşmüştü bunun?
"Sürekli emirler yağdırıp, işin gücün bana eziyet etmek olduğu için olabilir diyorum"
"Hmm iyice hırçınlaştın ha? Pekiii ben başlıyorum. Buraya niye taşındınız?"
Uflayarak kafamı çevirince Jungkook eski moduna geri dönerek sertçe beni dürttü.
"Chae Gaeul! Sana sesleniyorum!"
"Annemle babam yaklaşık bir yıldır ayrılar, annem evimizin kirasını ödeyemeyince buraya taşındık. Ah eğer çok merak ettiysen burada anneme miras kalan bir ev var, yani o yüzden oldu mu?"
"Oldu. Geldiğin yerde arkadaşların var mıydı?"
"E yani."
Daha fazlasını duymak istediğini belirterek kaşlarını oynattı.
"Çoğuyla hala konuşuyoruz fakat eskisi gibi olmuyor sanırım."
"Hmm. Sevgilin var mıydı?"
"Bu seni neden ilgilendiriyor?"
Sorusuna soruyla cevap verince gözlerini kısarak sinirle çenesini oynattı. Dişlerinin arkasından fısıldayarak konuştu.
"Her neyse."
Doğrularak yatış pozisyonu aldı. Tabi bunu yaparken ayaklarını üzerime koydu. Elimle ittirince saçma bir şekilde sinirlendi.
"Yah! Kalk! Yatmak istiyorum."
"Git yatağında yat o zaman."
"Benim odamda olduğumuza göre benim sözümün daha geçerli olduğunu düşünüyorum. Ayrıca sen benim kölem değil miydin?"
Cevap bulamayıp gözüm tavana kayınca ikinciye dürttü.
"Hadi kalk"
"Ya üf yeter a-"
