İyi okumalar
Uykuya dalmak üzereyken yüzüme yediğim şaplakla gözlerimi açtım. Şok olmuş bir şekilde doğrulurarak yarı uyanık, yarı oturmuş bir şekilde etrafı süzmeye başladım. Arkadan omzuma yediğim dürtüyle iyice kendime gelerek arkamda duran Jungkook'a doğru döndüm. Üzerini değiştirmiş, uykulu halinden eser kalmamıştı.
"Saat neredeyse iki oldu, hadi kalk."
"Ciddi misin?"
Karışan saçlarımı önümden çekme gayesiyle parmaklarımı tarak işlevinde kullanmaya çalıştım.
"Evet ciddiyim."
Yüzüne salak bir ifade kondurduktan sonra parmaklarını benim yaptığım gibi saçlarına götürerek taklidimi yaptı. Suratsızca yüzüne bakıyorken karnıma giren ağrıyla sabahtan beri doğru düzgün bir şey yememiş olmam aklıma geldi.
"Benim karnım acıktı."
"Senin adına sevindim."
"Yah!"
"Odadan çıkamıcağımıza göre üç gün boyunca dayanman gerek tatlım."
"Gerçekten ama."
Karnımı ovalayarak ağlak bir ifadeyle yüzüne baktım ama ifadesi değişmemişti bile. Bir süre bakıştıktan sonra aklına bir fikir gelmişcesine dudakları yana kaydı. Birden hareketlenerek yanıma gelip oturdu ve elini uzattığı saçlarımı parmaklarıyla dolamaya başladı.
"Aslında.."
Kelimeler ağzından dökülürken sırıtmaya başladı;
"Beni demin ki gibi yeniden öpersen belki karnını doyurmana olanak sağlayabilirim. Ne dersin?"
Yüzümü buruşturarak bakmama karşılık gözlerini patlatarak öpmemi bekledi.
"Ahğr! Birkaç saat önce beni öpmek senin için bir problem değildi ama?"
Bağrışması bittikten sonra yüzünü öpmem için yan çevirerek beklemeye başladı. Derin bir nefes alıp gözlerimi önce devirip, sonra kapatarak yavaşça yanağına doğru dudaklarımı uzattım. Guruldayan karnımın acısına daha fazla dayanabilicek bir durumda değildim. Ben dudaklarımı hafifçe deydirdikten sonra hızla geri çekilirken o kafasını hafifçe yana çevirerek dudağının kenarını öpmeme neden olmuştu.
"Oraya kadar gelmişken dudağımı da öpebilirsin Gaeul."
Çarpık gülüşü etkisini kaybetmeden devam ediyorken dediğiyle iyice sinir olan ben, alev fışkırtan bakışlarımla çarpık gülüşüne karşılık veriyordum.
"Hıh?"
Dudaklarını oynatmaksızın ses çıkararak cevap beklediğini belirttikten sonra çarpık gülüşünü sabırsız bir ifadeyle değiştirdi.
"Dediğini yaptığıma göre artık çıkabiliriz değil mi Jungkook?"
Düşünceli bakışlarıyla yüzümü süzdükten sonra elini uzatarak çenesini okşamaya başladı.
"Sencede aramızda gereksiz bir resmiyet yok mu?"
Bu sefer 'hıh'layan taraf ben olmuştum.
"Bana Jungkook yerine oppa diyebilirsin mesela?"
Birden bu kadar yılışıklaşmasının sebebini merak ediyordum.
"Hayır."
Dilini şaplatarak sinir olduğunu belirttikten sonra kolumu tutarak beni koltuktan kaldırdı, sürükleyerek banyoya attıktan sonra musluğu açtı ve kafama baskı uygulayarak eğilmemi sağladı.
