Sage P.O.V
Ik hoorde hoe een bediende mijn kleren op een stoel legde en dan de gordijnen open deed om mij wakker te worden.'U moet wakker worden heer, u volgende bruid kan er ieder moment zijn.'Zegt de bediende en ze heeft haar handen ingevouwen voor zich.
Ik ga recht op zitten en kijkt haar aan.'Ga.'Zeg ik op een kille toon en gehaast loopt de bediende weg. Ik gooi mijn benen over mijn bed en wrijf in mijn ogen. En sta op en kijk naar de kleren die de bediende heeft klaar gelegd.
Dan kijk ik naar mezelf in de spiegel. Ik zag er geweldig uit. Mijn blonde haren zaten geweldig, zelf al kom ik net uit bed. En mijn blauw gele ogen waren geweldig. En dan dat goddelijke lichaam van mij.
Ik zuchtte en begon me om te kleden.'Lisanne, pak een washandje wil je.'Zeg ik op dezelfe kille toon als net en ik kijk naar het bed waar normaal Lisanne altijd stond. Ahja, ze was er niet meer.
Ik ging op het bed zitten. Ik dacht terug aan hoe Lisanne aan haar leven is gekomen.
'IK BEN ER KLAAR MEE!'Gilt Lisanne boos en ze gooide haar bord van tafel. Ik kijk op van mijn eten.'Wat is er liefste?'Vraag ik en ik houd mijn hoofd schuin.'Waag het niet om me zo te noemen!'Zegt Lisanne boos en ze kijkt naar de grond en balt haar vuisten.
'Jaren, jaren geleden heb je me weg gehaald, van alles waarvan ik hield. Je hebt me weg gehaald, bij de meeste dierbaarste persoon ter wereld.'Zegt ze nu wat zachter en ze begint te trillen.
'En wie mag dat dan wel zijn?'Vraag ik ongeïtereseerd en ik kijk haar nog steeds aan.'Je hebt me weg gehaald bij mijn enigste, en beste vriendin.'Zegt Lisanne boos en ze verheft haar stem.'Je hebt me weg gehaald bij alles, maar ik kreeg er niks voor terug. Maar dan ook níks.'Zegt ze.
Ik keek haar lachend aan.'Níks gegeven? Kijk eens om je heen. Ik heb je van alles gegeven. En je zou me dankbaar moeten zijn, ik heb je ouders gered van de dood. Toen zij op hun sterf bed lagen en jullie geen geld hadden voor medicijnen, ben ik degene geweest die ze gered heeft.'Zeg ik en ik sta nu ook op.
Lisanne's hand gaat naar haar nek.'Door ze een vervloeking op te leggen? Noem jij dat redden?'Vraagt Lisanne en ze pakt een bord en gooit hem naar mijn hoofd maar ik ontwijk hem simpel.'Ze zullen voor eeuwig leven, dat is toch mooi?'Vraag ik en ik loop naar haar toe.
'Nee, ik moet voor eeuwig bij jouw blijven, mijn hele leven. En sinds ik bij jouw ben heb ik niet één keer naar buiten gekunt, niet één klein keertje.'Zegt Lisanne.'Ik heb 10 jaar lang niet naar buiten gekunt.' Uiteindelijk ben ik bij haar gekomen.
Ik ga voor haar staan en leg mijn handen op haar wangen. Haar neus vleugels trillen. Ik druk een kus op haar mond.'Dan zal je beste vriendin mijn nieuwe koninging worden.'Zeg ik.'Je weet niet eens wie ze is of hoe ze heet.'Zegt Lisanne.'Oh, maar daar zal ik achter komen. Geloof me maar. En wat dat naar buiten betref, je begrafenis zal buiten plaats vinden.'Zeg ik.'Begrafenis?'Vraagt Lisanne verbaasd en dan draai ik haar nek om.
Het gekraak vult mijn oren en Lisanne valt met een verbaade blik en levenloze ogen op de grond. Ik kijk naar de bediende niet toevallig komt binnen lopen.'Ruim dit op, en berg haar lichaam op in de logeer kamer.'
Een grijn vormt mijn gezicht en ik laat me achterover vallen en begin duivels te lachen.
YOU ARE READING
He will never be my master and husband
Historical Fiction'Sage Semains. Iedereen is bang voor die naam, want dat is de naam van de koning. Een koning die nooit zijn gezicht heeft laten zien in het openbaar, een koning met strenge regels met zware straffen als je je er niet aan houd, en toch is hij koning...
