He will never be my master and husband

12. Andy & Itske Biersack

Heey schatjes!

Ja, dit keer een lang hoofstuk. Ik was echt geroerd door alles wat jullie schrijven. En ik heb best veel ideeën gekregen van jullie stukjes, en ik heb ook van een nummer dat bij een filmpje hoorde wat inspiratie gekregen.

Maar omdat ik zo van jullie hou en zo aardig ben(kuch kuch zelf eigendunk) heb ik jullie een extra lang hoofdstuk geven.

En ik geef dit eerbetoon ook aan mijn grote held: Andy Biersack, leadzanger van de band Black Veil Brides, en mijn toekomstige echtgenoot.(Hij weet het alleen nog niet.)

Maar veel lees plezier.

---

Één woord. Druk,druk en nog eens druk. Ja, ik vind drie keer druk als één woord tellen. Het was woensdag en dus markt in de stad. Overal liepen mensen rond, dik op elkaar gedrukt en bij de kraampjes stonden alle mensen te dringen om snel alle spullen te krijgen voordat het op is.

Normaal is het nooit zo druk. Alleen met de markt, en dan was ik juist thuis. Maar dat zou nu niet meer kunnen.

Ik was net in de stad aangekomen. Vanaf het plan waar ik mijn paard geplaatst had, kon je het paleis nog steeds zien. Ook hier, te midden van al deze drukte, kon je het paleis nog zien.

Terwijl ik hier naar toe op weg is, werd ik met vreemde blikken na gekeken, maar sommigen zijn mijn gezicht wanneer mijn kap door de wind werd afgeblazen en bogen dan gelijk voor me.

Iedereen dacht nu dat ik net zo'n tiran was al Sage, maar dat ben ik niet. En dat wil ik ook nooit zijn. Ik snap niet dat Sage het zo uit de hand heeft kunnen laten lopen met zijn land.

Ik zucht en loop verder over de markt tussen alle mensen door wurmend. Een groep kleine kinderen renden opeens voor mijn voeten waardoor ik plotseling moest stoppen, een groep mensen achter me knalde tegen me op.

De moeder komt er snel achter aan rennen. Ik herkende haar al de man van de slager.'Sorry.'Verontschuldiged ze zich tegen de hele groep. Er kwam wat boos gemompel achter me vandaan.'Maakt niet uit.'Zeg ik en al snel rent de moeder weer achter de kinderen aan.

Snel loop ik verder om nog meer boze woorden van de mensen achter mij niet te ontvangen.

Na een tijdje zag ik de kraam van de desinger.Ja, we hadden een desinger. Hij had allemaal prachtige stoffen en maakte er soms ook kleding van. Maar voornamelijk had hij gewoon stoffen. Alleen als je rijk was kon je tot zijn kleren collectie komen. Ik liep er snel heen en wachtte totdat het wat minder druk was. Dan liep ik naar voren.

'Wat kan ik voor je doen?'Klinkt een zware stem. Ik kijk op en zie mijn 'vriend' Andy. Hij was meer een goede kennis.'Heb je nog wat kleren over?'Vraag ik terwijl ik de kap goed voor mijn gezicht hou. Ik wou hem verrassen.

'Nee, dan had je eerder moeten komen.'Zegt Andy terwijl hij niet eens opkijkt van zijn geld.

'Nou, dat van me van je tegen Andy.'Zeg ik en ik hou mijn hoofd een beetje rechter waardoor je mijn gezicht goed kan zien.

Gelijk kijkt Andy op. Alleen ik noem hem zo, en zijn vrouw Itske. Hij ziet me staan.'Alice?'Vraagt hij verbaasd.

Ja, hij is gelijk ook de enigste die mij Alice noemt. De meeste zouden zeggen dat we vrienden zijn, aangezien hij mijn naam weet enzo. Maar wij vinden beiden van niet. Hij kent me gewoon vanaf m'n geboorte en we zijn op dezelfde dag jarig. 26 December. 

De meeste vermijden Andy, omdat hij qua uiterlijk anders is. Hij had kort zwart haar, waarvan voor een paar grote plukken zaten die nu over zijn gezicht hingen. Hij had bruine ogen, en hij was best lang.

'Heey, het valt me wel tegen dat je geen kleren heb voor míj.'Zeg ik met nadruk op mij. Andy hield voor mij altijd wat kleren achter.'Tuurlijk, maar ik dacht dat je niet zo komen aangezien je nu koningin bent.'Zegt Andy en hij loopt naar de koets achter zich en haalt een een kartonnen doos vandaan met een tint erachter.

'Kijk eens aan.'Zegt hij tegen me en hij zet het voor me neer.'Dankje Andy.'Zeg ik terwijl ik het lint los maak en even kijk wat er in de doos zit.'Hoe gaat het met Itske?'Vraag ik aan hem.

Hij was nu 1 jaar getrouwd met Itske, en ik was bij de trouwerij geweest. Het was fijn dat hij iemand heeft kunnen vinden, die om hem geeft.

'Goed, ze is nu 6 maanden zwanger. En hoe is jouw relatie met Sage?'Vraagt hij.

'Ergh, alsjeblieft, vraag daar niks over. Hij is arrogant, gemeen, dom, egoicstisch en vind het leuk om mijn bediendes in elkaar te slaan.'Noemde ik op.

'Jij hebt bediendes?'Vraagt hij en dan schud hij lachend zijn hoofd.'Tuurlijk heb je die.'Stelt hij vast. Dan kijkt hij me aan.'Hé, ik ben zo over 30 minuten klaar met mijn dienst. Zin om bij mij wat te gaan drinken? Dan kan je ook Itske even zien.' Stelt Andy voor.

Ik knikte.'Is goed. Dan loop ik nog even een rondje over de markt.'Zeg ik en ik draai me om en opeens is er een stevige wind, die de kap van mijn gezicht blaast, waardoor gelijk ook mijn bruine haren opstijgen.

'De konining.'Roept er iemand en gelijk kijkt iedereen mijn kant op en buigt voor me. Ik voelde me heel erg ongemakkelijk nu.

Ik moet er nog steeds aan wennen als iemand voor me buigde.'Sta op.'Zeg ik terwijl ik mijn stem wat verhef, zodat iedereen het kan horen.

Iedereen staat op.'Alstublieft, ga door waar u mee bezig was.'Zeg ik op dezelfde stem hoogte en iedereen gaat langzaam weer verder.

'Je bent een goede koningin.' Hoor ik Andy achter me zeggen.'Ga jij nou maar inpakken, dan ga ik nog even rondlopen.'Zeg ik tegen hem en ik begin te lopen. Ik werd soms nog aangestaard, maar hoe verder ik liep, hoe minder dat gebeurde.

Hier hadden ze het nog niet echt zo veel door.

Ik liep na 30 minuten weer terug en zag Andy al helemaal ingepakt staan en alles bij zijn koets. Ik ga naast hem zitten op de bok. Hij stuurt de paarden aan en rijd naar zijn huis. Iets buiten het centrum.

Hij woonde wel dichtbij, maar Itske wou wat verder weg wonen, want ze haatte drukte.

Toen de koets van Andy stil stond stapte ik af en zag ik Itske naar buiten komen. Ze had lang blond haar, blauwe ogen, en een grote zwangere buik.

'Heey schat.'Zegt ze en ze drukt een kus op de lippen van Andy.

Dan kijkt ze naar mij en ik doe mijn capuchon af.'Heey Itske.'Zeg ik glimlachend. Ze kijkt me glimlachend aan.

'Heey Alyssa.'Ze kijkt me glimlachend aan en ik geef haar een knuffel, wat een beetje lastig ging met haar buik.

'Dus je bent zwanger?'Vraag ik en ik knik naar haar buik.'Ja, kom binnen trouwens. Wil je wat drinken?'Vraagt ze.

'Gewoon wat water.'Zeg ik glimlachend en ik ga op de bank zitten. Ik was hier vaker geweest. Simpel weg om met Andy te praten, of met Itske, maar ik had ze al een tijdje niet meer gezien.

Later kwam Itske terug met een glas water en een pot met thee. Dan gaat ze zitten en geeft ze mij haar glas water en Andy schenkt voor haar thee in. Ze bedankt hem en draait zich daarna om naar mij.

'En hoe gaat het met Sage en zo in het paleis?'Vraagt ze aan mij.

Ik begin te vertellen.

---

Oké! Ik genoot er echt van om dit hoofdstuk te schrijven. Zoals je misschien al gemerkt had, of je wist het niet, ik heb mezelf de vrouw van Andy gemaakt! Sorry, maar hij is toch al mijn toekomstige echtgenoot, en ik moest gewoon echt dat doen. Vooral de titel maakt me heel erg blij.

Aan de zijkant zie je een prachtig plaatjes van mijn toekomstige echtgenoot.---->

Vergeet niet vooral om te commeten~! Want dat is juist het leukste van verhalen schrijven. En vergeet niet op die prachtige VOTE/STEM knop te drukken!