VOLG DIT BOEK'S PLAYLIST OP SPOTIFY: 'My Brother's Best Friend' VAN 'Brent De Boeck'
Hey! Ik ben Milie, 18 jaar. Ik heb blond haar en blauwe ogen. Ik heb 1 stiefbroer (Mathias).
We zijn net verhuisd uit New York naar Californië. Ik heb alles moeten...
School is na een dag die wel oneindig leek te duren bijna gedaan, enkel nog een les LO voor de boeg. Lexi en ik kleden ons zo snel we kunnen aan waarna we richting de gymzaal lopen. Bijna iedereen staat al klaar om te beginnen als we daar toe komen, inclusief een jongen die ik hier nog nooit gezien heb en dus waarschijnlijk een nieuwe leerling moet zijn.
"Wie is dat?" Fluister ik Lexi toch maar toe.
"Geen idee" fluistert ze terug."Maar wie hij ook mag zijn, ik wil hem wel wat beter leren kennen hoor.. Hij is mega knap!" Roept ze op een fluisterende toon in mijn oor.
Ik kan haar inderdaad helemaal geen ongelijk geven. Zijn strakke kaaklijn en mooie glimlach zouden vele meisjes meteen kunnen laten smelten.
"Komen jullie er allemaal even bij dames! Ik ben jullie vervangingsleerkracht voor gymnastiek, Meneer Falls.. Maar noem mij maar gewoon Jake" begint de jongen plots te spreken waarop ik merk hoe Lexi haar mond verbaasd openvalt.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Jake)
Na een poosje wat gymnastische oefeningen uit te voeren die me eigenlijk niet zo aanstaan aangezien het het laatste lesuur van de dag is en ik al wat moeër ben dan normaal merk ik op hoe hard Lexi haar best doet bij elke uitvoering van een oefening.
"Hé, jij! Wat is jou naam?" Vraagt de leerkracht dan als hij richting Lexi wijst die net weer rechtstaat vanuit een handstand.
"Ik? Euhm.. Lexi" komt ze overduidelijk wat moeilijker uit haar woorden dan normaal door zijn plotse aanspreking.
"Wel Lexi, dat was een uitstekende uitvoering" geeft hij haar een compliment waarop de rest van de meisjes haar aankijken en Meneer Falls eens snel naar haar knipoogt.
Lexi glimlacht op haar beurt wat overdreven enthousiast in mijn richting waardoor ik wel moet grinniken.
"Is er iets grappigs?" Vraagt Jake meteen als hij me hoort en zich naar me toedraait.
"Euhm.. Nee hoor, sorry" zeg ik dan maar zo snel ik kan.
"Oké dan" brengt hij nogal droogjes uit terwijl hij me wat raar met een opgetrokken wenkbrauw aanstaart.
"Dames, dit was een goede les! Ik hoop dat het elke week zo zal mogen verlopen, jullie mogen jullie nu weer gaan omkleden!" Roept hij ons allen dan na een tijdje weer toe.
Ik ren meteen richting Lexi, waarmee ik me ga omkleden en vervolgens samen mee naar huis rijdt.
"Tot morgen!" Roept ze me nog toe als ik de oprit van ons huis oprijdt.
