Lise Belası

8. "Benden Korkma"

(BÖLÜM DÜZENLENMİŞTİR)

Multimediada Lara var iyi okumalar...

Demir'den

Okullar açılmıştı tatilim gene barlada geçmişti . Sınıfta gene Berk ve Kağanla takılıyordum. Onlar en yakınlarımdı . Tabi birde Meriç vardı onunla aramız bozuktu çünkü ben uyuşturucu kullanmak istediğimde kavga etmiştik . Ve benle iletişimini kesmişti bende takmamıştım . Bozden büyüktü bir yaş . Okulda gene dedikodukar dönüyordu iki tane gereksiz kız gelmişti ve umrumda değildiler . Babam olacak herif bu olulun sahibiydi ve ben o herifin parasını kullanmıyordum . Çünkü ondan nefret ediyorum. Beni küçükken dövuyordu . Bu yüzden hiç öyle zenginler gibi görüntü vermiyordum .

Ilk gün o sarı kız beni umursmamıştı ve sürekli kaşınıyordu başlarda ondan nefret ettim . Daha sonra erkekler onu kesince sinirlendim neden bilmiyorum onu korumak istedim tabi hiç bir zaman ona göstermdim kız saf ve temizdi hiç bir şeyden gerçek hayattan haberi olmayan küçük bir çocuk gibiydi ama çok konuşuyordu ve benim kafamı şişiyordu. Ona ilk hırkamı vermiştim hasta olmuştu utançtan domatese dönmüştü ama ona hep Umut piçinin yaklaşmasına izin veriyordu . Bir gün Umut'un adının Mira olduğunu öğrendiğim sarı kız hakkında konuştuğunu duydum . Ve gidip dinledim onunla oynayacaktı . Bende gidip Mira'yı sıkıştırdım . Benden korkuyordu hemde fazlasıyla . Küçücük bedeni vardı çok...minikti .
O gerçekleri öğrendiğinde çok üzülmüştü belkide Umut'u seviyordu. Aslında bu düşünce beni sinirlendiriyordu . Neden bilmiyorum Kedilerden korktuğunu öğrenmiştim sırtıma atlamıştı . Ve çok hafifti . Sonra onu çoğu şeyden kurtarmıştım . Abisi Meriç'ti ve çok benziyorlardı. Meriç ne kadar hırçınsa Mira'da öyleydi . Gelip bana bulaşması başlı başına delilikti . Ve onu o gece evine bıraktıktan sonra kendimi Mira'yı ararken buldum . Beş gün boyunca okula gelmedi . Aramak istedim ama yapamadım nedense merak etmiştim onu sonra okula giderken kapılarından siyahlı bir şekilde çıkan Meriç ve Mira'yı gördüm ikiside ruh gibiydi ve siyahlara bürünmüşlerdi. Meriç beni terslemişti herzamanki gibi. Sonra onları takmayarak okula gittim ama merak ediyordum . Ezgi denilen şu kız biliyordur belki diyerek onun yanına gittim acale bir hali vardı . Onu durdurduğumda gitmesi gerektiğini söyledi üzgündü onu zorlayıp tehtit ettiğimdeyse Meriç ve Mira'nın Anne ile Babasının öldüğünü öğrenmiştim ve bende Ezgi'nin peşine takılmıştım. Ne durumdalardır allah bilir. Geldiğimizde Mira yerde çığlık atıyordu Meriç onu sakinleştirmek için kaldırmış ve elini tutmuştu benden önce Ezgi gidip ikisinede sarılmıştı benimde gitmem gerekiyordu ama Meriç terslerdi . Mira ile göz göze geldim bir ara sonra yanlarına gitmeye karar verdim . Meriç'e baktığımda ilk defa onca yıldır bu kadar çöktüğünü görmüştüm bizi toplayan hep Meriç'ti' kardeşim' demiştim ve sarılmıştı bana Barışmamız gerekiyordu zaten onu dinleyip kullanmamıştım . Mira'ya kafamı eğerek baktım kız mahfolmuşluğun simgesiydi . Onu ilk gördüğümde çok sinir oluyordum ama şuan hem sinir olup hem önemsiyordum . Kollarımı incecik beline sardığımda oda titrek kollarını boynuma doladı. Mira çilek kokuyordu. Kollarım arasında tekrar feryat koparırken kaydığını hissettim kendimden çektiğimde bayıldığını gördüm ve o minicik bedenini kucağıma alarak Meriç'e döndüm

"Sen burda kal onu ben bırakırım"

Dediğimde kafasını sallayıp kendi evlerinin anahtarını bana verdi . Ezgi'de benimle geldiği için oda benimle geldi . Arabaya kollarıkdaki küçük kızla giderken Ezgi ise dalgın bir şekilde yürüyordu . Mira'yı ön koltuğa otutturdum ve arabayı sürmeye başladım . Miraların evine geldiğimde . Tekrar onu kucağıma alarak Ezgi'nin kapıyı açmasını bekledim. Bu Mirayla böyle olacağımı hiç düşünmemiştim . Onu koltuğa yatırdım . Ve Ezgi'ye döndüm

"Sen evine git ben bakarım"

"Ama Demi-"

"Git halled-"

"Sözümü bölme Demir. Mira senden korkuyor onu bu halde yanlız bırakmam"

"Biliyorum. Çıkıyormusun? çıkarayım mı ?"

Dediğimde sinirlendi ve kapıyı açıp gitti . Birde onunla uğraşmazdım. Koltuğun ucuna oturup Mira'yı incelemeye başladım . Küçücük yüzü ve burnu vardı . Dudakları biçimli ama çizgi gibiydi . Ağlamaktan gözleri şişmiş olmalıydı . Kaşları ve saç rengi tıpatıp aynı olduğu doğal sarışın olduğunu belli ediyordu . Yüzü güzeldi fiziği çok inceydi uzaktan kırılgan bir dal gibi görünüyordu. Ve elleri hep soğuktu . Ve bu minik kız benden korkuyordu . Onu izlerken mırıldanmaya başladı

"Anne , Baba gitmeyin "

Diyordu . Sakinleştirmek için saçlarını okşadım. Yumuşacık ve uzun saçları vardı .

"Şş sakin ol"

Diyerek onu teselli ettim . Ben bir playoydum ve bir kızla böylesine bir iletişime girmiştim asla böyle olmazdı benim hiç kız arkadaşım yada sevgilimde olmamıştı hep sürtükler vardı etrafımda böylesine masum bir kızla ilk defa böyleydim .

Sıçrayarak yerinden kalktı ve beni görünce koltukta ne kadar geri gidebiliyorsa gitti . Sinirlenmiştim benden korkuyordu

"Meriç nerede?"

"Mezarlıkta sen bayıldın seni getirdim"

"Tamam git şimdi "

Dediğinde hala korktuğunu belli ediyordu . Ellerimi yumruk yaparak sıktım neden benden korkuyordu ? Sinirle kalkıp duvara yumruk attım defalarca. sinirimi atabileceğim bir şey yoktu . Elim kıpkırmızı olasıya kadar vurmuştum duvara . Mira'ya baktığımda cenin pozisyonunu almış ağlıyordu.
Yanına gidip minik bedenini kendime çektim çok çelimsiz çok küçüktü .

"Bırak beni Demi!"

"Benden korkma "

Dediğimde gene kollarım arasından çıkmaya çalıştı . Onu dahada sıkı sararak

"Lanet ols! korkma benden seni korumaya çalışıyorum kork! "

Dediğimde hareket etmedi ve korkarak kafasını göğsüme dayadı . Bende iyice kendime çektim . Çilek kokusu burnumdaydı sürekli. Karar vermiştim Mira farketmesede ben bu kızı koruyacaktım . O Meriçten başka kimsesi yok sanarken bende onun yanında olucaktım . Sert yapım onu korkutabilirdi ama ben böyleydim .

"Neden bana yardım ediyorsun? "

Dedi sesi ağlamaktan çatlak çıkıyordu .

"Çünkü yardıma ihtiyacın var "

"Hah ! Bana acıyorsun nerde o bana nefret kusan Demir? "

"Sana nefret kustuğum yok !"

Gene çok konuşarak benim sinirlerimi bozuyordu .

"Evet öyledir "

Diyip kollarımdan çıktı mutfağa gitti ve geri döndü .

"Sen git artık ben uyucam görüşürüz "

Diyerek yukarı kata çıktı bende inansın diye kapıyı açıp geri kapadım Meriç Mira'yı bana emanet etmişti ve ben onu bu halde bırakamam . Nerdeyse 10 dakika boyunca sessizce koltukta oturdum daha sonra yukarı katta cam kırılma sesi geldi ve ardından çığlık. Koşarak yukarı çıktım . Mira odasındaki boy aynasını kırmıştı bileklerini kesmişti ve yere çöktüğu için diz kapaklarına cam batıyordu dehşetle

"Mira !"

Diye bağırdım . Uyuyacağım diyerek beni yollayıp kendine zararmı verecekti yani .

"Gitmen gerekiyordu aptal! "

Diyerek oda haykırdı . O kadar sinirlenmiştimki kendine zarar vermişti . Yerinden kalkarke dizinden akan kanlarka acı bir çığlık daha attı. Gerizekalı kız .

"Dur Mira !"

Diyip onu kucağıma alıp banyoya soktum ve dizlerine su tuttum . Acıdığı için ağlıyordu. Bileklerinide yıkadım . Çocuktan başka birşey değildi ...