DENEY : BEYİN

BANA MEYAN OKU !

Umarım harika bir hafta sonunuz olur. Kitabı okuyan herkese teşekkürler .

Keyifli okumalar. Vote yorum eksik etmeyin lütfen .

♡☆♡☆♡☆♡☆

Retix ⚡ Dünya

ZEXİS

1 gündür yatağımda yatıyordum. Daha dün bu saatlerde inanılmaz bir aydınlanma yaşamıştım. Beynimin yıllar önce yaşanmış o tozlu anılara , başarısızlıklara, tüm deneylere, ölümler ve yıkımlara hala nasıl dayandığını kavrayamiyordum. Açıkçası bu kadar şeyin nasıl orada kalıp hiç ses çıkarmaması. ..

Tüm bu bilgiler beni yormuştu. Fakat asıl yoran bilgiler değil yerine bir bir oturan taşlar ve yer olmamasına rağmen havada kalmış taşlardı. Birini kaldırıp bir başkasını koyduğumda başka bambaşka bir tabloyla karşılaşıyodum.

Sonunda düşünmekten cılkım çıkmıştı . Hizmetkarlarıma haber vermeden hızlıca spor kıyafetlerimden birini giyinip sadece ben ve birkaç kişinin erişimi olan panelden robotun yerini öğrendim . Belki bağzı cevaplar bulabilirdim.

Hızlıca kapıdan çıktım. Çıkmamla korumalarım beni takip etmeye başladılar ancak tek bir el hareketiyle durmalarını istedim . Onlar ikiletmeden isteğimi yerine getirirlerken hızlıca sarayın fazlasıyla süslü koridorlarında kolumdaki panelle robota doğru ilerledim. Neyseki fazla yürümeme gerek kalmadan şifreli kapılardan biriyle karşılaştım . Kapı ses onayı için hazır olduğunu belli eden bip sesini verdikten sonra ismimi söyledim . Fakat kapı iğrenç bir uyarı sesiyle önüme daha korumalı bir kapı daha indirerek odayı korumaya aldı . Şaşırmıştım . Çünkü bırak sarayı tüm gezegendeki kapılar ,dolaplar , kasalar ... hepsine erişimim vardı . Tekrar denedim . Fakat yine iğrenç bir ses ve iğrenç yeni bir kapı dışında hiçbirşey olmadı. Ardından aklıma daha dün açılan beynimden çıkış yolları dolmaya başladı . Harika ! Açıkçası bu kışlıklar içinde para bulmaya benziyordu . Elimi yavaşça ( çaktırmadan birşey yapamam çünkü kapılar yeterince dikkat çekmişti ) burnuna götürdüm .İğrenç biliyorum ama Reyna bunu esir kalırsam diye özel olarak tasarlamıştı. Burnumda biraz aradıktan sonra ince ve yaklaşık bir karış boyunda yarı esnek bir maddeden yapılmış maymuncugumu çıkardım . Açıkçası bir maymuncuga hiç benzemiyordu. 1 karış uzunluğunda gri renkli beyaz ışıkları olan , röntgende dahi görülmeyen ve vücudumdan yada yaşam enerjimden şarj olabilen bir çubuktu. Tabi bu yaşam enerjisini kullanması bazen öldürücü olabiliyordu. Bu yüzden oldukça dikkatli kullanmak gerekiyordu. Örneğin yorgunken yada yaralıyken kullanmak beni öldürebilirdi. Kapıya doğrulttum . Garip bir sesle kapı üç kapıyı da hızlı bir şekilde önümden çekti .

Kapılar açıldıktan sonra sessiz bir şekilde içeri süzüldüm. İçeri zorla girmiştim . Dolayısıyla beni engellemek isteyen birileri vardı . Bu her kimse benim gibi birçok şeye erişimi olan biriydi.

Yavaşça içeride ilerlerken bir yandan da etrafa bakıyordum . Burası odama bu kadar yakın olmasına rağmen bu güne kadar hiç gelmediğim bir yerdi. Her tarafta belirli bir sayısı ve düzeni olmayan yer ile aynı renkte beyaz mavi arası kare yada dikdörtgen şeklindeki prizmalar tarafından çevriliydi . Üzerlerinde ise gördüğüm robota benzeyen robotlar . İnsan kafatası şeklinde organik ve sentetik yapılar , kristal aletler , bilyeye benzeyen havada süzülen siyah toplar ve daha birsürü şey vardı. Fakat benim bulmam gereken benden çıkan robottu. O robotu iyi hatırlıyorum . Reyna ya geliştirmesinde yardım etmiştim. Fakat unutturma gibi bir özelliği olduğunu hiç bilmiyordum . Daha çok ajanları konuşturmak için yapılmış bir robottu. Aslında programlanabilirdi . Muhtemelen Evren bunu yapmıştı .

Neyseki şanslıydım. Bu robotlar kişiye özeldi . Yani bu robotu imha edersem eğer Evren yeni bir tane daha yapana kadar güvendeydim . Açıkçası robotu işlevsiz hale getirerek tekrar yutarsam ve yer bildirimini açık bırakırsam Evreni bir süre daha uyutabilirdim .