DENEY : BEYİN

SEÇİM

Merhaba millet yine ben . Çok çok üzerinde uğraşamadığım bir bölüm oldu. Malum vize haftasına giriyorum ve şimdiye kadar yattığım dan dolayı çok acı çekiyorum . Bu vizelerden sonra valla günü gününe çalışacağım ( bende pek inanmadım ama olsun *-*) . Umarım beğenirsiniz ve umarım harika bir hafta sonunuz olur ^^♡

Keyifli okumalar °•°•°☆

MİYA

Zaman burada resmen su gibi akıyordu. Bir yandan eğitim bir yandan dersler bir yandan benimle uğraşan Prof . Çim kafanın sevimli (!) Öğrencileri bir yandan Evren... Günlerim hemen hemen birbirinin aynısı gibiydi. Ufak yaramazlıklar ( kesinlikle ufak . Evrene elektirik çarptırıp hayatımı kurtarmak için Tugayla artık meşhur yerimiz haline gelen kanalizasyona kaçmam ve beni bulan korumaları kafalayıp kurtulmam da bunların arasında )
Aslında burada öğrencilerden çok korumaları seviyorum galiba . Başlarda bana epey soğuk ve mesafeli davrandıkları doğru fakat zamanla benim tatlılıklarımı gördükçe ( yine ben ve egom) oldukça sıcak insanlar olduklarını anlamıştım . Ayrıca benimle bir dertleride yoktu hiçbirinin. Yani diğer öğrenciler ve oradaki birçok prof kendilerinden bilgili ve zeki olmamı kesinlikle hazmedememişlerdi çünkü onların yıllarca çalışıp yaptıkları , öğrendikleri herşeyi ben doğuştan biliyordum . İşte bu yüzden hepsi tüm bunları hak etmediğimi düşünüyor ve her fırsatta benden iyi olduklarını ispatlamaya çalışıyorlardı . Gerçi son birkaç icadımla biraz sinmişlerdi fakat yarışma tarihinin yaklaşmasıyla yeniden kendilerini kanıtlama çabasına girmişlerdi. Ama korumalar öyle değildi . Zaten zayıf bir bünyem vardı ve onların işine yarayacak şeyler icat edip birçoğunun hayatını kurtarmıştım. Özellikle yapay doku çok işlerine yaramıştı . Maksimum bir karış büyüklüğünde yarayı anında kapatabilen aynı zamanda hasarlı bölgeye Tampon yapabilen, her ten rengine uygun ve üç dört saniye icinde saat şeklinde bir yazıcıdan çıkarılabilen bir şeydi . Süper yarabandı da diyebilirsiniz .

Bunun yanında bir çoğunun benim gibi bebeklikten beri ailesiz olduklarını da biliyordum . Çünkü Evren onları burada yetiştiriyordu. Tıpkı yarışmaya hazırlanan çocuklar gibi . Fakat onların eğitimi gerçekten zor ve acımasızdı. Aylarca kalınan simülasyon odaları , zor parkurlar , beyin yıkama seansları( bunlar içinde hayvanların parçalanmasını izlemekte vardı ) , değişik spor aktiviteleri ... En acısı ve Evrenden nefret etmeme neden olan ise başarısız olduğu tespit edilen öğrencinin değerlerinin gözü önünde öldürülmesiydi. O anı gördükten sonra günlerce ağlamıştım .Gerçekten korkunç bir şeydi . Evren günlerce Olayı anlatmaya çalışmıştı . Fakat yüzündeki tek bir kası dahi oynamamıştı. Artık ona insan gözüyle bakamıyordum. İşte tüm bunlar yüzünden onların özel hissetmesi için elimden geleni yapmaya başladım . Her birinin doğum gününde pasta hazırlattım. ( büyük kısmını ben yaptım tabiki .) Doğumgünü olan kişinin mumları üflemesini isteyip hepsine öğele yemeğinde ( tatsız tuzsuz yemeklerinin yanında ) dağıttım. Tabiki doğumgünü çocuğuninki hep fazla ve üzerinde süsü olacak sekilde . Bazen yaptığım icatları onlara ithaf ettim . Mesela bir keresinde korumaların yatakhanerinin olduğu koridordan geçerken odada bir ışık fark ettim biraz dikkatli baktığımda bir korumanın pijamasının içine gece lambasını sokup işin kılıcı sesi çıkararak ( evet cinsel organını işin kılıcı yapmaya çalışan aşırı yaratıcı bir canlı ) ona anlamsızca bakan arkadaşına doğru sallıyordu. Bir süre sonra karşısındaki arkadaşıda ona uyup oyuna katılınca bir kahkaha patlattım. ( evet kamu spotu verdiğim , kulağa zarar veren cinsten ) işte o anda hepsi bir anda susup bana dönmüştü . Fakat ben yere yatıp kahkaha atmaya devam edince herkes tekrar gülmeye başlamıştı . Zar zor odama döndüğümde işin kılıcı yapmak karar vermiş ve ikilinin ismini icadıma parantez içi olarak eklemiştim. Bununla kalmayıp icadımı tanıtırken onları kürsüye çağırıp ilk prototipleri onlara hediye etmiştim ( yaşasın kötülük ). Sonrası malum . Bayağı kanka olmuştuk . İyi günlerimde bir bakıma böyle başlamıştı . Her yer benimdi . İstediğimi yapabiliyordum. Ayrıca beni yüksek ego lu proflardan ve öğrencilerinden de koruyorlardı.