DENEY : BEYİN

SAVAŞ BAŞLASIN ( HATIRALAR)

Birçoğunuzun son tatil haftası millet . Tadını Çıkarın ;). İlgi için teşekkürler. Yorumlarınızı ( iyi - kötü) yazmaktan çekinmeyin lütfen . Bir sonraki bölümde görüşmek üzere :) Keyifli okumalar...

MİYA

Etrafımda eskiden çokça gördüğüm şu sıralar pek yanıma uğramayan su maymuncuklarımla uyandım . Sonra olacakları biliyordum . Hazırlıklıydım. Önce onlara dokunacaktım ,onlar patlayıp birsürü kara dönüşecek ardından verilere dönüşüp yağmaya başlayacaklardı son olarak ta ben uyanacaktım. Tıpkı çöken eski bir bilgisayar gibi. Uyanmak istiyordum . Bu yüzden çabucak hepsine dokunup uyanacaktım. Bana en yakın maymuncuklardan birine uzandım . Ardından gözlerimin Şaşkınca açılmasına mani olmadım. Onlara dokunamıyordum . Sanki benden uzaklaşıyorlardı. Birkaç kere daha denedim . Sonuç aynıydı . Onlara dokunmalıydım yoksa uyanamazdım. Bulunduğum boşlukta onlara doğru yüzmeye başladım. Onlarda sanki etrafımda bir haleymiş gibi bana dokunmadan benimle oyun oynarmışçasına eşlik ediyorlardı . Zamanla yüzdüğüm boşluğun cisimleştiğini ve koştuğumu; fakat koştuğum dan daha hızlı ilerlediğimi fark ettim . Bu sanki yürüyen merdivende aynı yönde ilerlerken normal merdivenden çıkan birilerini izlemek gibiydi . Etrafımda kesik kesik görüntülerde oluşmaya başlamıştı . Bir koridoydaydım. Bozuk ışıkları olan boş bir koridor ....

Koşmaya devam ettim . Ardından Önümdeki maymuncuklardan biri patladı ve heryeri kendi gibi Lilaya boyamaya başladı . Renk etrafta bir mürekkebin suda dağılışı misali yoğun bir şekilde difüze olurken ilk oluştuğu yerden soluklaşıp farklı bir manzara yaratmaya başladı . En azından önceki kadar korkunç bir manzara değildi .

Bir alışveriş merkezindeydim . Etrafımda bana bakan neredeyse binlerce göz vardı . Bir kısmı korkuyla bir kısmı ise kıskançlık ile beni süzüyorlardı. Yutkunarak gözlerimi onlardan alıp yanımdaki parlaklığa baktım . Yaklaşık benim boylarımdan 2 karış uzunlukta korkunç görünümlü insanı andıran ama derisinin olması gereken yerlerde hiç birşey olmayan , Metal iskeletinin irili ufaklı kas görevi görmesini sağlayan metal yapım liflerin oluşturduğu, haraket ettikçe liflerinin bir kısmının pistonlar gibi hızlı, bir kısmının ise yavaşça kasılıp gevşeyerek oluşturduğu korkunç bir şey ...

Elinde bir elbise ve yüzünde  mekanik yüzünün elverdiği ölçüde bir gülümsemeyle bana doğru geliyordu . Bense donmuş ona bakıyordum . Elindeki kıyafeti ondan beklenmeyecek bir kibarlıkla canımı acıtmamaya dikkat ederek üzerime tuttu. Adından ağzını bir tarafa doğru yakınlaştırarak bana bir bakış attı ve su altında gibi hissetmeme neden olan bir sesle harika diyerek beni aynaya döndürdü. Asıl gerçekle o zaman karşılaştım . Aynadaki ben değildim . En az 20 yaşlarında siyah saçlı kahverengi gözlü bir kızdı . Her zaman uzayı anımsatan gözlerimi aynada görememek beni yeterince tedirgin etmişti . Yutkunarak kendimi incelemeye devam ettim . Kız yaklaşık benim boylarımdaydı. Siyah kırık maşa yapılmış saçları ve pürüzsüz beyaz bir teni vardı . Kahverengi gözlerini belli edecek kusursuz bir göz makyajı dışında tamamen makyajsızdı. İnanamaz bir şekilde yüzüme dokunmaya başladım . Hissediyordum . Yani yüzünü Ellerini ... Hatta duygularını bile.

Bu korkunç robota karşı annesi kadar derin sevgi ve şefkat hissediyordu . Ona herşeyden çok güveniyordu.

Bu sefer kontrol sırası bu bedendeydi.
İçten bir gülümsemeyle :

"Çok beğendim . " dedi. Ses benden çıkıyordu. Hatta benimkiyle neredeyse aynıydı . Fakat ben değildim .

Robot gülümseyerek :
" Tamam ben alıyorum sen istersen dışarı çıkabilirsin. Bu kadar çok insanı sevmediğini biliyorum . "