DENEY : BEYİN

SIR...

Umarım beğenirsiniz . Biraz kısa oldu farkındayım ama yeni bölümde Bunu telafi etmeye çalışacağım .

Bu arada @kendiniseven1 e yaptığı montajlar için teşekkür ediyorum. Herbiri birbirinden güzel ♡

Keyifli okumalar ♡☆♡☆♡☆♡

ZEXİS
Evrenle bu konuşmayı yaptıktan hemen sonra tüm yalvarmalarım, küfürlerim ve haykırışlarıma rağmen Reynanın artık beyin ve ona ait tüm uzantıları alınmış; formaldehit kokan vücudunu Evren, kendi vücudundaki bölmeye koymuştu. Aslında o artık Reyna değildi , biliyordum ama yinede cansız bedeninin bile bunu hak ettiğini düşünmüyordum. Zaten hayatı boyunca birçok acı çekmişti .

Küçüklüğünden beri yüksek zekasından dolayı arkadaşları , akrabaları ve hatta öğretmenleri tarafından bile dışlanmış; bulduğu harika fikirlere her zaman bir kılıf uydurulmuş ; her seferinde ona deli damgasını yapıştırmak için ellerinden geleni yapmışlardı . O da ailesinin ölümünden sonra yetimhanede kimsenin bilmediği . Hatta Evrenin bile bilmediği, ölürken yalnızca bana bir sır olarak söylediği Labaratuarında günlerini geçirmiş ; sonunda tüm çalışmalarının meyvesi olan Evren ve daha kimsenin haberi olmayan birçok şeyi icat etmişti . Öyleki tek başına ulaştığı teknolojiye şu an Retix bile ulaşamamıştı. Aslında başlarda neden bu sırrı Evrene değilde bana söylediğini de hiç anlayamamıstım . Fakat şimdi anlıyordum . Evren kendini beğenmişin tekiydi . Aslında haksız sayılmazdı. O Evren için bir ilkti çünkü . Onun tabiriyle tanrının torunun olabileceğinin bir ispatıydı. Çünkü tanrının çocuklarından biri kendisine ; onun yarattığına benzeyen bir bilinç yaratmıştı . İlk ortaya çıkarıldığı zaman onları burada , şehir merkezindeki ana ekranda izlemiştim . Reyna gururlu ve hafif mağrur ; Evren ise utangaç ve cinsiyetsiz bir bebek gibiydi . Hala insan bedenine uyum sağlamaya çalışıyordu . Bu ikisi Retix te büyük yaygara koparmıştı. Her konuda hep üstün olduğumuz gezegen tek bir kişi ile ( hemde Retix gezegeni ne göre yaşı 8 olan biri ) tamamen üstünlük kazanmıştı . Kızın yok edilmesi gerekiyordu. Robotun da öyle . Bunun için seçmeler başladığında bende katılmıştım. Kaybedecek birşeyim yok gibiydi . Zaten 3. Elemeye bile gerek kalmadan seçilmiştim. Şansa bakın ki bizim her konuda üstün olduğunu idaa eden gezegenimin bana verdiği mekik daha dünyaya girmeden arızalanmıştı ve yine şansa bakın ki beni kurtaran da öldürmek istediğim kız olmuştu . Açıkçası başlarda onu biran önce öldürüp terfi almak için planlar yaparken sonu hiç öyle olmayan bir hikaye oluşturmuştuk . Öyleki o gün hayatını kurtarmak için kendiminkini feda etmiş ; fakat yinede kurtaramamıştım. Sonrasında onun vasiyetini yerine getirmek için and içmiş Evrenle planlar yapmıştık . Vasiyeti gereği iyi bir mertebede olmam gerektiğinden geriye dönüp herkese onu kendimin öldürdüğünü söylemiştim . Tabi Evrene hiç söyleyememiştim. Yoksa ilk beni yok ederdi .

İşte O sıralar Evrenin gerçek yüzünü görmeye başlamıştım. İnanılmaz zeki , hırslı ve korkunçtu . Tek bir amaç edinmişti. Annesine kavuşmak ve onun için yeni bir hayat kurmaktı. Bunun için birçok saçmalık icat etti . Öyleki bunlardan biri büyüydü. İnsanları yıllarca böyle şeylere inandırıp tüm tarihlerde onların güçlerinden faydalanıyor ; birçok insanı kedi amaçları, bazende sırf katile benzediği için öldürüyordu ve bunları sadece Reynanın 5 cilt olan her icadı nın gidişatını belirttiği kayıp sayfaları bulunan bir günlük sayesinde yapıyordu . Eline tüm laboratuvarın geçmesi kıyamet olurdu .

Belki de Reyna ileriyi görmüştü . Bu savaş , intikam ve hırs . Hepsini önceden tahmin etmişti . Bunu sonlandırmam içinde beni seçmişti .

Yanımdaki kapı gıcırdayarak açıldı . Oldukça uzun süredir bu karanlık odadaydım . Gelen ışığı biraz olsun hafifletmek için gözlerimi kıstım. Sesler vardı etrafta . Ama kafamdaki ler kadar çok değillerdi. Onlar kadar rahatsız etmiyordu . Onlar kadar çirkin ve amaçsız değillerdi. Onlar kadar belirsiz değillerdi . Yanıma gelenlerden biri beni, bana aşık olan sandalyemden kurtarmak için uğraşırken biride sanırım.. birilerini çağırıyordu.