Fall† bbrave

The End

Nu 7 jaar later woont Hope samen met haar 2 prachtige kinderen Jai en Lisanne in het oude huis van haar grote liefde die heel toevallig ook Jai heet. De dag nadat ze Jai verloren had is ze erachter gekomen dat ze gelijk had en ze inderdaad zwanger was van Jai. Nooit is ze nog opzoek gegaan naar liefde en zelfs Dioni heeft haar hart nooit kunnen veroveren. Toen ze haar eerste echo had werd er bekent gemaakt dat Hope zwanger was van een tweeling. 9 maanden later zette ze twee prachtige kinderen op de wereld en toen ze haar 2 kinderen in haar armen had wist ze het zeker, ze moesten en zouden Jai en Lisanne heten. Met liefde heeft ze haar kinderen een toekomst gegeven ze er alles aan gedaan om hun een toekomst te gunnen. Als ze het even niet aankon of niet wist hoe ze het moest regelen stond natuurlijk Cassius voor hun klaar maar ook anderen zoals Dioni ,Samuel en Kaj hielpen Hope zover het nodig was. Met z'n alle hebben ze Jai zijn oude huis omgebouwd tot een paleis en met trots heeft Hope alle gezinsfotos van haar gezin en die van Jai opgehangen in de gang. Ook heeft ze ervoor kunnen zorgen dat iedereen Wowor heet en samen leven ze lang en gelukkig.

pov Hope

Rustig zit ik aan de keukentafel de krant te lezen terwijl Jai en Lisanne buiten aan het spelen zijn. Vanmiddag gaan we even naar het graf van Jai mijn grote liefde en hun vader. Ook weten ze alles over dat Lisanne hun tante is die vroeg overleden is, Het demonen gebeuren heb ik maar achterwegen gelaten.

 # daarom moeten er meer vluchtelingen kampen in Nederland komen en word de belasting een stuk duurder dan voorheen# 

Zuchtend vouw ik de krant dicht en trots kijk ik naar mijn  tatoeage op mijn hand.  Vlak voor de begrafenis heb ik Jai mijn ring om zijn vinger gedaan een paar maanden na dat ik hem verloren was en ik zeker wist dat inkt niet schadelijk zou zijn voor de kinderen in mijn buik heb ik op precies diezelfde vinger dezelfde ring laten tatoeëren, speciaal zodat ik hem altijd bij me zou hebben. Tranen beginnen zich in mijn ogen te vormen als ik aan alles denk wat ik heb meegemaakt en snel veeg ik alles weg. Ik sta op en pak al wat aardappels die kan gaan schillen voor het avond eten. Jai haat aardappels terwijl Lisanne dol op ze is, er kan niet genoeg jus op haar aardappelen liggen. Met een zucht begin ik aan het schillen  van de aardappels. Als ik bijna klaar ben met het schillen van de velen aardappels komt kleine Jai opeens de kamer binnen zeggen. "MAMA!? Ik en Lisanne... we ... we gingen spelen bij de rivier... en toen... toen viel Lisanne erin en... En ik durfde haar niet te helpen.. Nu nu beweegt ze niet meer....."