Uzun zaman geçmişti. Kokusunun izlerinden geçen yıllar dün gibi aklımın köşesinden tetikliyordu hislerimi. Aslında ne çok özlem barındırmıştım yüreğimde.
Aptallıklardan örülmüş bir sevgi çizgisinde sürüklendiğimi varsayarım. Ki hepimizin keşke dediği hayal kırıklıklarından oluşan sayfalar dolusu sevgileri yok muydu?
Özlem duyduğumuz o hisler ne kadar bizim di ne kadar içimizdeydi ki.
Hergün yokalabilecegini bilerek uyanırken ne kadar sabitti?
İçimizdeki güzelliklerin bir bahar sabahında yeniden canlanması dileğiyle gül kokulu heyecanları sunmuştuk gökyüzüne. İçimizdeki sevginin canlanip yine içimizi ısıtan bahar güneşinde kavuşturmasını.
Ve ben her sabah o heyecana gözlerimi açarken, sakin denizlere selam olsun. Ben bu kadar heyecanlıyken dalgalı denizler aksine nasıl huzur dolusun. Özlemlerin barındığı şu ruhu ilk ve son gün hatıralarıyla solduran bayım sizede selam olsun. Ben hala çocuksu bir tavırla bekliyorum. Gül kokan heyecanlarımla...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
#Duygu Hazinesi#
ChickLitHissettiklerimiz... İnsanların bizi anlamayacağını düşündüğümüz şeyleri satırlara dökmez miyiz ? Yokolup gitmesinden daha iyidir satırlar da gizlemek duygularımızı. Hayatlarınızın her kesitindeki ruh hallerini yansıtıyorum.
