KARANLIK TOPRAKLAR ALEVYON

**Kurtlar Geçidi**

Kapı açıldı . İki kardeş içeriye girdiler . İçerisi çok karanlıktı . Biranda gazlı bir fenerle bir cüce belirdi karanlıkta
. Arkasında yere yatık büyük bir kapı . Dört tane kocaman halkadan kolları vardı. İki kardeş korkuyla geriye çekildiler .

Cüce
"Korkmanıza gerek yok . Ben yedi asırdır bu kapıyı koruyorum . Sen !!!"
" Kim ?"
"Sen elinde kitabı tutan çocuk . "
Malik

"Ben mi ? "
"Evet sen , yaklaş ."
Cabir ani bir hamleyle .
"Sende kimsin ? "
Kocaman gözleri küçücük elleri belinde genişce bir tokalı kemer başında cadı şapkasını andıran bir şapkayla başını öne doğru uzatarak çatık kaşlarıyla "benim adım mehd bundan sonra ben sizinle beraberim tam yedi asır üç yüz onaltı aydır kardeşini bekliyordum".
"Ama bizim geleceğimizi nerden biliyordun ."
" Yedi asır önce görevi devir aldığım kardeşim Malik isminde birini geleceğini bildiriyordu ." Mehd ,Malikten yaklaşmasını istedi . Malik yavaş adımlarla Mehd e yaklaştı . Güvenmekte biraz kuşkuluydu. İsmini bilmesi bir nebze de olsa rahatlatmıştı Malik'i .
Yanına bir iki adım kala durdu . Biraz daha yaklaşmasını istedi . Cücenin yanina kadar gelmişti . Eğil lütfen dedi . Malik eğildi . Cüce Malik 'ın başını ellerinin arasına aldı gözlerine bakmasını ve sadece karanlığı düşünmesini ve gözlerini ne pahasına olursa olsun kaçırmamasını istedi.
Malik söylediklerinî anladığını belirtmek için başını salladı . Daha sonra göz göze geldiler . Cüce birşeyler mırıldanmaya başladı . Ain yapar gibi başını sağa ,sola salladıktan sonra . Gözlerini tekrar Malikin gözlerine dikti ve sabitledi . Tekrar mırıldanmaya başladı . Fısıldaşma az sonra yerini yüksek tonda seslere bıraktı . Mehd gözlerine baktığından beri kımıldamıyordu Malik . Ellerini çekti yavaşca gözlerini gözlerinden ayırdı . Ne gördüğünü sordu Mehd . Kılıçlar savaş , kan , ölüler , nehirler , ağlayan cocuklar , tek bir göz bunları gördüm . Malik eğildiği yerden kalktı. "Buda ne anlama geliyor neden böyle bir şey yaptın .?"

"Beklenin sen olduğundan emin olmalıydım . Aksi taktirde ikinizi öldürmek zorunda kalırdım."

"Evet sen osun beklenen safir, asırlardır isminden bahsedilen . "Şimdi bu kapıyı açacaksın bunu sen yanlız yapmalısın burda hiç birimizin sana yardımı dokunmaz."

Malik kapının halka olan kollarından tut kaldır . Sizinle uzun bir yolculuğa çıkıyoruz . Bunun için hazırlıklı olun . Kapı açıldıktan sonra geriye dönüş mümkün olmayacak . Hadi aç kapıyı . "Kapının kollarından tutu Malik var güçüyle kaldırdı. Ama kapı açılmadı . "Sıkışmış olmalı" dedi Malik . "Hayır "dedi cüce Mehd.
"Sadece korkma, korktuğunu seziyor kapı şimdi tekrar dene . "
"Sakin ve korkmadan ."

Biraz durduktan sonra tekrar kaldırmayı denedi . Kapı açıldı yüksek bir gürültüyle yana devrildi. Kül renginde sise benzer bir duman çıkıyordu acılan kapının ardından . Malik acılan kapının önüne geldi . Kardeşi olan biteni şaşkınlıkla seyrediyordu . Öyle şaşırmıştı ki öylece baka kaldı . İçeriye doğru bir adım attı Malik dumandan birşey görülmüyordu . Cüce Mehd Malikten göğsünü açmasını istedi . Elini gömleğine attı ve göğsünü açtı . Açar açmaz mühür parlamaya başladı kül rengindeki duman, sis dağılmaya başladı . Bir merdiven göründü. Uzun uzadıya devam ediyordu . İnmek için adım attı . Cüce Mehd engel oldu . Nasıl bir şeyle karşılaşacaklarını bilmedikleri için kendisi ilk olarak indi . İki kardeşten kendisini takip etmelerini istedi . Onlar içeri girdiği gibi kapı kapandı .Cüce Mehd önde iki kardeş arkasında merdivenlerden inmeye başladılar gittikçe nefes almakta zorlanıyorlardı. Onlar indikçe Malikin göğsündeki mührün parlaklığı artıyor içerdeki karanlığı aydınlatıyordu. Cabir cüce Mehd'e "nereye gittiklerini sordu ." Cüce Mehd "gideceğimiz yerin adı kurtlar geçidi çok tehlikeli bir yer daha sonra ruhlar bölgesine geçeceğiz tabi kurtlar geçitinden sağ salim geçebilirsek ."