THE NIGHT HE STOLE IT

Chapter 2

Pinilit kong mamuhay ng normal nang mga sumunod na araw, ngunit parang mga tukso naman ang mga tao sa paligid ko. Kung ano ang iniiwasan kong isipin, 'yon naman ang pinag-uusapan nila.

"Masyado lang siyang choosy ano! Kung makapag-inarte akala mo naman eh virgin pa," inis na sabi ng katabi kong babae sa jeepney. Papasok na ako noon ng opisina.

"Aba, malay mo naman," sagot naman ng kausap niya.

"Hello, twenty-two na siya. Sa panahon ngayon, madalang na lang ang mga twenty-year-old virgins. Kahit nga pangit, may experience na pagsapit sa edad bente pataas. Ang mga lalaki ngayon, nagpapaligsahan 'yan... padamihan ng makukuhang virgins. Kaya nga ang lakas nilang mang-uto, bumigay ka lang."

"Oo nga naman, lahat ipapangako, makuha lang ang gusto. Mabuti na lang at marami na ring understanding na mga lalaki ngayon."

"Paano namang hindi sila understanding, eh, kasali din naman sila sa competition."

Napasandal ako sa inuupuan ko. Hindi ba nahihiya ang dalawang 'to sa topic nila? Wala ba silang ibang pwedeng pag-usapan? Ang sarap nilang pag-untugin pareho.

On the other hand, napaisip din ako. Maybe I shouldn't feel guilty because I lost it. Maybe, I would still find a guy na willing akong mahalin at pakasalan kahit na second-hand na lang ako. After all, tama nga naman ang isang babaeng katabi ko... hindi na big deal ang virginity sa panahon ngayon. Ang iba nga diyan, kahit may anak na, pinapakasalan pa.

Kaso, pride ko 'yon eh. Kahit nga ilang beses na akong muntik mahubaran ni Jeff, naaawat ko pa rin siya. Kaya hayun, nambabae siya at kasalanan ko pa raw dahil hindi ko maibigay ang pangangailangan niya, sa iba niya tuloy hinihingi.

How absurd! Hindi ko ibinigay sa two years ko nang boyfriend, ibinigay ko naman sa hindi ko kilala. Is it a man I met from the bar? Tinawag kasi si Alex ng boyfriend niya, naiwan tuloy akong mag-isa sa bar. Just how bitchy can I be when I'm drunk? Ako ba ang nagyaya?

Could be. Ang state of mind ko that night is parang nagsisi din ako na hindi ko pinagbigyan si Jeff sa gusto niya. Parang nawala na ako sa tamang pag-iisip at nasabi ko nga yata sa sarili kong ipamimigay ko na lang. Ang sarap magrebelde noong gabing 'yon. Tila gusto kong yayaing magmotel kahit sinong lalaki na lalapit sa akin. Maybe that's what happened.

Funny, I still remember that horrible thought I was having pero hindi ko na maalala kung ano ang nangyari matapos magpaalam si Alex na pupunta kay Carl. Sana sumama na lang ako sa kanya nang yayain niya ako, kaso I was so stubborn I even got mad at him and told him to go to hell for all I care. Nainis din noon si Alex kaya hindi na nagsalita pa, iniwan na lang ako basta.

It was my fault...

.

.

Muntik na akong ma-late, as in one minute na lang, late na talaga ako. Buti na lang at umabot pa ako sa oras. Pagdating ko sa desk ko, agad akong naupo at binuksan ang computer ko. Habang hinihintay kong lumabas ang display, nakita ko ang picture naming dalawa ni Jeff na masayang magkaakbay habang nasa Tagaytay kami.

Ang tindi ng frustrations niya noon dahil hindi ko siya pinagbigyan. We broke up but we managed to talk about it and fix everything. Idinisplay ko ang picture na 'to para reminder na we've been through a lot and we're going stronger with each hurdle.

I don't need this anymore... Tinanggal ko 'yon at pinunit bago inihulog sa trash bin. Blangkong picture frame ang ibinalik ko sa mesa.

"What does that mean?" gulat na naitanong ng katabi kong si Anita. Nakita niya ang ginawa kong pagpunit at pagtapon ng picture.