A Taste Of Second Romance [COMPLETED]

NINETEEN

[multimedia: kellan or kellan's pizza? comment ur answers guys! haha! and who misses kellan's pizza?]

-

A week passed again and I'll be almost two months pregnant with Kellan's child.

Isang buwan palang siya pero excited na excited na akong makita siya. Pero 'di ba pwede ng makita ang baby kahit one month palang? Kahit gustong-gusto ko na siya makita, pinipigilan ko ang sarili ko dahil gusto ko rin yung excitement na sinasabi ni Kellan.

At kung excited ako, mas excited si Kellan. Mas excited pa siyang malaman ang kalagayan ni baby kesa sa akin! Wow ha! Pero masaya naman ako doon. Mahal na namin ang baby namin kahit hindi pa man siya sumilang at kahit one month palang siya rito sa sinapupunan ko.

Kellan always kisses my tummy anytime kahit hindi pa ito malaki which made it so sweet. Alam kong magiging mabuti at mapagmahal na ama si Kellan sa anak niya. Hindi na talaga ako makapaghintay pa ng walong buwan.

May pupuntahan kami ni Kellan. Hindi ko alam at hindi niya sinasabi sa akin. Ang sabi niya lang ay magbihis raw ako at maghanda. Ano kaya 'yun?

Lumabas ako ng kwarto ko at sinalubong siya. "Saan ba talaga tayo pupunta, Kellan?"

Nilampasan ko lang siya at tumungong kitchen para kumuha ng pagkain. I heard his steps towards me but he didn't speak up kaya hinarap ko siya. I called his name again and he shrieked as if he just woke up.

"Oh, uhm... You just look charming in that dress," he said as he scanned me.

I was wearing a pale purple dress and flat shoes. It was a style for teens actually pero sukat naman sa akin kaya okay lang siya tignan.

"Hay, akala ko ano na," binalik ko ang atensyon ko sa pagkain. Kakakain ko lang ng breakfast at heto na naman ako ngayon na parang baboy ramo.

Kellan frowned and sat beside me. Hinapit niya ako sa bewang. "Ang maldita mo ngayon, babe. What's the problem?"

"Wala! Gutom lang," maldita ko paring sagot.

"Period mo ba ngayon?"

Hinampas ko ang mesa at inikot ang mga mata ko. "Wow, nagka-period ba ang mga buntis?" sarkastiko kong tanong.

"Hindi, 'di ba?"

Tinuloy ko ang pagkain ko at hindi nalang siya sinagot pa. Food always comes first. Bahala ka na jan, Kellan. Basta't ako, gutom ako at walang makakapigil sa akin!

Pagkatapos kong kumain, umalis na rin kami ni Kellan. May baon rin akong bread sa bag ko kung sakaling magugutom ako.

Mahaba ang byahe kaya nakatulog ako at nang magising ako, papasok kami sa isang subdivision na hindi pamilyar sa akin.

"Where are we?" tanong ko at kinusot ang mga mata ko.

"You're awake. Malapit na tayo."

The car pulled over in front of a house. A big house. It was a three storey-house. My mouth gaped.

"Kaninong bahay 'to?" I asked pero huli na dahil nakababa na siya ng kotse at umikot para pagbuksan ako ng pinto.

He held me by my waist as he led me in after he opened the black gate. My eyes explored the surroundings.

Ang ganda ng garden at ang raming bulaklak. May roses at gumamela at marami pang iba kaya ang colorful tignan. Dun sa may gilid ay may nakita akong dalawang kotse na kulay puti at pula.

When we reached the front door, binitawan niya ako at may kinuha sa bulsa niya. He handed it to me and my eyes widened in astonishment.

I stared at the key on my hand. "Kellan,"