Chapter 17

1.7K 45 0
                                    

It's been days since I've got kidnap with a jerk from hell.

Hindi ko alam kung kidnap ba talaga ang nangyayari o pinagbabakasyon lang ako ng kasama ko sa makakapikon na paraan.

We never talk to each other kay panis na panis na ang laway ko sa hindi makabasag pinggan na pagkatao nito.

I imagine him with Aki.

Kung sila siguro ang magkasama ay wala silang ibang gagawin kundi ang maghawakan ng kamay sabay dasal sa mundo.

I winced on that extra ordinary scene.

Hanggang kelan ba ako rito sa kwartong ito?

Na kapiling ang tuod na lalaking iyon na abala na naman sa kaulayaw nitong laptop. Daig pa nya ang nagbabantay sa isang computer shop kung makapagsayang lang ng radiaton.

Nasubrahan sana sya ng radiation at ng mangisay na sya sa kinauupuan.

Hindi nyo paniniwalaan pero I'm behaving because his a horrible to be with.

Just lookin into his board full of knife na ginawa nyang pin sa pagdikit. May mga post notes at memo na nandun at sa itaas ay knife ginagamit nyang pin.

I know its insane to use a knife instead of a harmless pin. Sino ba naman kasing siraulo ang ihahagis ng knife sabit ang papel papuntang board without looking at it?

Nang sampung metro ang layo?

Sya lang.

I think his a hard core when it comes to knife. Hindi nagmimintis ang posisyon ng papel sa ginagawa nito to think na masikip na ang space ko saan nya itatarak ang knife.

Tumunganga ako sa board game nito which medyo malayo dahil naka-bed ridden na ako ng ilang days. Baka nga matuluyan ako nito kapag nagtagal pa ako rito. Tss.

Wala man lang akong makitang TV na nakasabit sa kwartong ito.

Puro mga bulok na picture frame na may nakakatakot dahil may nakasuksok na kutsilyo sa bandang ulo ng taong nasa litrato.

I'm going to be insane just a few more days. Hindi ko kayang makasama ang klase ng pagkatao nito. His more dangerous than a rifle on my drawer.

Napapikit ako ng mariin ng makarinig ng daing ng kutsilyo mula sa pagkakabaon nito sa pader na semento. Bakit maya't maya ay nagpapalipad ng kutsilyo ang hayop na ito?

Kung tinatakot man nya ako sa nagpapakitang gilas kung gaano sya ka-hard core sa knife then-

He won.

Kanina pa nga actually.

Ayokong mapasama sa dart game nya 'no.

Isipin mo nalang na ang buong kwarto ang kabuuan ng dart board nito.

Oo, buong kwarto nagkalat ang knife. Para itong constellation sa sobrang dami.

Kumunot ang noo ko at pinakatitigan ang mga nagkalat na kutsilyo sa pader at sa itaas. Pinagmasdan ko iyon lahat at in-analyze ang naisip ko.

Tumigil ang pintig ng puso ko at syaka bumwelo iyon ng pagkalakas-lakas.

Oh My Gosh.

T-that's..

The breathe heavily.

Thats the Cassiopeia of Constellation stars right?

I don't know what to do pero gusto kung maiyak sa nadiskobre.

His making his own constellation by his sharpen knife.

His an artist in a morbid way.

The thought of that makes me shiver in no time. Siya palang ang taong puro paninindig balahibo ang ginagawa sakin.

I think I got my self sleeping with a psycho.

Ngayon lang ako nakameet at nakakita ng ganitong klase na tao. His undeniably dangerous. Hindi na talaga ako gagawa ng kabaliwan kapag kasama ko ang taong ito.

He'll give heart attack.

At ang nakakatakot ay baka gawin nya akong isa sa mga obra maestra nya. Like he want himself a total human collector? Oh my gosh. Gusto ko ng mag-pass out right now!

Umingit na naman ang kutsilyo ngunit malapit na malapit na iyon sakin. Before that, habang busy ako sa pananakot sa sarili ko ay naramdaman ko ang bagay na iyon sa gilid ko.

Napakislot ako.

Malapit iyon sa kanang bahagi ng tenga ko.

I can't help it..

I have to cry.

Kung hindi mababaliw ako.

That thing almost-

Catches my ear.

Konting kiling ko lang kanina habang tinatalunton nito ang hanging padiretso ay siguradong hahalukayin nito ang ilang parts ng mata ko.

"Rest In Peace."

I look at him while crying nonstop. Nakakasama ng loob ang lalaking ito. Hindi nya ba naisip na malapit na akong mamatay sa kabaliwan nya.

Hindi ko kayang pumikit dahil kapag nagtanga-tangahan ako ay masapol na nya ako ng tuluyan. I let some tears cleanse my dirty cheeks.

Is he that pycho?

Naglandas ang luha ko on my cheeks like a serious river. Akalain mo nga naman. Bukod kay Mommy ay may pangalawang nagpasindak sakin ng todo-todo.

I can't stand this guy.

Nakiramdam ko nasa mood nya nakasalalay ang buhay ko.

His looking at me with their certified devils grin. Nanlalabo man ang mata ay I saw him looking at me..

Or something behind me.

Sinundan ko ang tingin nya at hirap na hirap akong gawin iyon. My body won't cooperate on me. May sarili itong takot kaya nanginginig ngayon ako at hindi makagulapay sa pag-iyak.

Pero pinilit ko paring luminga kahit another morbid thing na naman ang makita ko.

Hindi nga ako nagkamali.

Marahas akong umungot at tuluyan ng nagbreak down.

"Waaah..!" I don't care if I'm wailing like a mad woman in his eyes right now. He's getting on my nerves. Tinatakot nya ako sa mga pinaggagagawa nya.

Do you wanna know what's behind me?

I'm seeing a poor lizard cutted into two pieces that makes me freak out.

Kitang kita ng dalawang mata ko kung paano unti-unting humiwalay ang kalahati ng katawan ng butiki pahulog sa sahig while his upper body stayed at the side of the flat knife and pasted on the wood like a painting..

Nang nakadilat pa ang mga mata.

And alam nating lahat na kahit matanggal ng katawan ng lizard it will move like a total crazy walker. And that's make me freak out.

Pakiramdam ko tao sa paningin ko ang butiki. It was just a lizard pero hindi makatarungan ang ginawa nya. Nasa imahe ko na tao iyong pinaghati nya sa dalawa.

Patuloy ako sa pagngawa.

I want to get out of this place.

His a ruthless bastard. And if I stay a lil bit longer here ako mismo ang magbibigti sa sarili ko. Nakakanginig syang kasama.

"Please I wanna go hooome.." I plead.

Nanlalabo ang paningin ko sa daming inaangkat na luha ng aking mata. My Daddy thought me never to plead with somebody else who doesn't deserve the word 'please'.

Ang yabang ko pa non because it'll never happen.

But look at me now. Freaking out and nearly lose my mind.

Nang dahil sa pugot na butiki.

Carrying The Demons ChildWhere stories live. Discover now